Psalmen 3
1 Een psalm van David, bij zijn vlucht voor zijn zoon Absalom. Jahweh, hoe talrijk zijn mijn belagers, Hoe talrijk, die tegen mij opstaan;
Sálmur eftir Davíð þegar hann flúði frá Absalon, syni sínum. Ó, Drottinn, það eru svo margir á móti mér, svo margir sem gera uppreisn gegn mér.
2 Hoe velen, die van mij zeggen: Voor hem geen heil bij zijn God!
Menn segja að Guð muni alls ekki hjálpa mér.
3 Toch zijt Gij, Jahweh, het schild dat mij dekt, Mijn glorie en trots!
En, Drottinn, þú ert skjöldur minn, sæmd mín og von. Þú lætur mig bera höfuðið hátt, þrátt fyrir allt.
4 Ik behoef maar tot Jahweh te roepen, Dan verhoort Hij mij van zijn heilige berg.
Ég hrópaði til Drottins og hann svaraði mér frá musteri sínu í Jerúsalem.
5 Ik leg mij neer, slaap rustig in, Ontwaak, want Jahweh beschut mij.
Þá lagðist ég fyrir og sofnaði í friði. Síðar vaknaði ég öruggur, því að Drottinn gætir mín.
6 Zo vrees ik de duizenden niet, Die van alle kant mij omringen.
Nú er ég óhræddur, jafnvel þótt tíu þúsund óvinir umkringi mig!
7 Sta op dan, Jahweh; Red mij, mijn God! Want Gij slaat al mijn vijanden in het gezicht, Stoot de bozen hun tanden stuk.
Ég mun hrópa til Drottins: „Drottinn, rís þú upp! Bjargaðu mér, þú Guð minn!“Og hann mun slá óvini mína og brjóta tennur illvirkjanna.
8 Bij U, Jahweh, is redding; Op uw volk rust uw zegen.
Hjálpin kemur frá Guði. Blessun hans hvílir yfir þjóð hans.
