Psalmen 147
1 Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
Kathutkung: Panuekhoeh BAWIPA teh pholen awh. Maimae Cathut hah la sak laihoi pholen e teh ahawi. Pholen e teh atangcalah, a kamcu teh ngai ao poung.
2 Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
BAWIPA ni Jerusalem kho a sak teh pâlei lah kaawm e Isarelnaw hah a kamkhueng sak.
3 Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
A lungthin kareknaw hah a dam sak teh, ahnimae hmânaw hah a kawm pouh.
4 Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
Âsinaw hah a parei teh, ahnimae minnaw hai koung a phung.
5 Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
Maimae Bawipa teh a len teh, thaonae dawk bahu ao, thaipanueknae dawk khori tawn hoeh.
6 Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
BAWIPA ni kârahnoum e naw hah a tawm, tamikathoutnaw hah talai dawk rek a payan.
7 Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
Lunghawilawkdeinae laihoi BAWIPA koe la sak awh. Ratoung kueng laihoi maimae Cathut hah pholen awh.
8 Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
Kalvan hah tâmai hoi a huem teh, talai hanelah kho a rak sak teh, monruinaw dawk phonaw a pâw sak.
9 Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
Moithangnaw hoi kacaikaringe vongacanaw hah rawca a poe.
10 Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
Bawipa ni marang tha lunghawikhai hoeh. Tami e khoknaw lunghawikhai hoeh.
11 Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
Bawipa ni ama ka taket e taminaw hoi amae pahrennae ka ngaihawi e taminaw doeh a lunghawikhai
12 Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
Oe Jerusalem, BAWIPA hah pholen haw. Oe Zion, na Cathut hah pholen haw.
13 Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
Bangkongtetpawiteh, Bawipa ni nange kholongkha khannae hah a caksak teh, nang thung kaawm e camonaw hah yawhawi a poe.
14 De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
Bawipa ni nange thungup vah roumnae ao sak teh, katuipounge rawca hoi na von a paha sak han.
15 Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
Ama e kâpoelawk hah, talai van a patoun. A lawk teh, karang poung lah a yawng.
16 Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
Tadamtui hah tumuen patetlah a poe. Tadamtui kamkak e hah hraba patetlah a dan.
17 Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
Ama e rounnaw hah vaiyei kanuinaw patetlah a pabo. Bawipa ni a pâding sak e hah apinimaw a khang thai han.
18 Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
A lawk hah a patoun teh, hotnaw hah a kamyawt sak. Ama e kahlî a tho sak toteh, tuinaw teh a lawng awh.
19 Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
A lawk hah Jakop miphun koe thoseh, phung hoi lawkcengnae teh Isarel miphun koe thoseh, a pâpho.
20 Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
A louk e apipatet e miphun koehai hettelah sak boihoeh. Hote Jentelnaw teh, Lawkcengnae hah panuek awh hoeh. BAWIPA teh pholen awh.
