Psalmen 135

1 Halleluja! Looft Jahweh’s Naam, Looft Hem, dienaars van Jahweh:

Alleluya. Herie ye the name of the Lord; ye seruauntis of the Lord, herie ye.

2 Gij, die in het huis van Jahweh staat, In de voorhoven van het huis van onzen God!

Ye that stonden in the hous of the Lord; in the hallis of `the hous of oure God.

3 Looft Jahweh: want Jahweh is goed, Verheerlijkt zijn Naam: want die is zo lieflijk;

Herie ye the Lord, for the Lord is good; singe ye to his name, for it is swete.

4 Want Jahweh heeft Zich Jakob verkoren, En Israël tot zijn bezit!

For the Lord chees Jacob to him silf; Israel in to possessioun to him silf.

5 Ja, ik weet het: Jahweh is groot, Onze Heer boven alle goden verheven;

For Y haue knowe, that the Lord is greet; and oure God bifore alle goddis.

6 Jahweh doet wat Hij wil In hemel en aarde, in zeeën en diepten.

The Lord made alle thingis, what euere thingis he wolde, in heuene and in erthe; in the see, and in alle depthis of watris.

7 Hij laat de wolken verrijzen Aan de kimmen der aarde; Smeedt de bliksem tot regen, Haalt de wind uit zijn schuren.

He ledde out cloudis fro the ferthest part of erthe; and made leitis in to reyn. Which bringith forth wyndis fro hise tresours;

8 Hij was het, die Egypte’s eerstgeborenen sloeg, Van mensen en vee;

which killide the firste gendrid thingis of Egipt, fro man `til to beeste.

9 Die tekenen en wonderen deed in uw midden, Egypte, Tegen Farao en al die hem dienden;

He sente out signes and grete wondris, in the myddil of thee, thou Egipt; in to Farao and in to alle hise seruauntis.

10 Die talrijke volken versloeg, En machtige koningen doodde:

Which smoot many folkis; and killide stronge kingis.

11 Sichon, den vorst der Amorieten, En Og, den koning van Basjan. Hij was het, die alle vorsten vernielde En alle koninkrijken van Kanaän;

Seon, the king of Ammorreis, and Og, the king of Basan; and alle the rewmes of Chanaan.

12 En die hun land ten erfdeel gaf, Tot bezit aan Israël, zijn volk.

And he yaf the lond of hem eritage; eritage to Israel, his puple.

13 Uw Naam duurt eeuwig, o Jahweh, Uw roem, o Jahweh, van geslacht tot geslacht;

Lord, thi name is with outen ende; Lord, thi memorial be in generacioun and in to generacioun.

14 Want Jahweh schaft recht aan zijn volk, En ontfermt Zich over zijn dienaars.

For the Lord schal deme his puple; and he schal be preied in hise seruauntis.

15 Maar de goden der volken zijn zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt:

The symulacris of hethene men ben siluer and gold; the werkis of the hondis of men.

16 Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien;

Tho han a mouth, and schulen not speke; tho han iyen, and schulen not se.

17 Oren, maar kunnen niet horen; Ze hebben geen adem in hun mond.

Tho han eeris, and schulen not here; for `nether spirit is in the mouth of tho.

18 Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen!

Thei that maken tho, be maad lijk tho; and alle that tristen in tho.

19 Huis van Israël, zegent dan Jahweh; Huis van Aäron, zegent dan Jahweh;

The hous of Israel, blesse ye the Lord; the hous of Aaron, blesse ye the Lord.

20 Huis van Levi, zegent dan Jahweh; Die Jahweh vrezen, zegent dan Jahweh;

The hous of Leuy, blesse ye the Lord; ye that dreden the Lord, `blesse ye the Lord.

21 Gezegend zij Jahweh uit Sion, Hij, die in Jerusalem woont!

Blessid be the Lord of Syon; that dwellith in Jerusalem.