< Psalmen 129 >

1 Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;
Une chanson d'ascension. Ils m'ont souvent affligé depuis ma jeunesse. Laissez Israël dire maintenant:
2 Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.
maintes fois ils m'ont affligé depuis ma jeunesse, mais ils n'ont pas prévalu contre moi.
3 Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;
Les laboureurs ont labouré sur mon dos. Ils ont tracé de longs sillons.
4 Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.
Yahvé est juste. Il a coupé les cordes des méchants.
5 Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.
Qu'ils soient déçus et retournent en arrière, tous ceux qui détestent Sion.
6 Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;
Qu'ils soient comme l'herbe sur les toits, qui se fane avant de grandir,
7 Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.
avec lesquels la faucheuse ne remplit pas sa main, ni celui qui lie les gerbes, sa poitrine.
8 En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"
Et ceux qui passent ne disent pas non plus, « Que la bénédiction de Yahvé soit sur vous. Nous vous bénissons au nom de Yahvé. »

< Psalmen 129 >