Psalmen 122

1 Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

2 En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!

ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

3 Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;

ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

4 Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;

لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

5 Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.

لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

6 Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;

داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

7 Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!

با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

8 Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;

لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

9 Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!

لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.