Psalmen 105
1 Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
Bersyukurlah kepada TUHAN, wartakan kebesaran-Nya, ceritakanlah perbuatan-Nya kepada bangsa-bangsa.
2 Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
Nyanyikanlah pujian bagi TUHAN, beritakanlah segala karya-Nya yang menakjubkan.
3 Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
Dialah TUHAN Yang Mahasuci; bersukacitalah sebab kita milik-Nya, semua yang menyembah hendaklah bergembira.
4 Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
Mintalah kekuatan daripada-Nya, sembahlah Dia senantiasa.
5 Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
Hai keturunan Abraham, hamba-Nya, dan keturunan Yakub, orang pilihan-Nya, ingatlah semua keajaiban yang dilakukan-Nya, jangan melupakan keputusan-keputusan-Nya.
6 Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
7 Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
TUHAN adalah Allah kita, keputusan-Nya berlaku di seluruh dunia.
8 Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
Ia selalu ingat akan perjanjian-Nya, janji-Nya berlaku selama-lamanya.
9 Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
Perjanjian itu dibuat-Nya dengan Abraham, dan kemudian dengan Ishak;
10 En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
lalu dikukuhkan dengan Yakub, menjadi perjanjian yang kekal bagi umat Israel.
11 Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
Katanya, "Tanah Kanaan akan Kuberikan kepadamu, menjadi milik pusakamu."
12 Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
Dahulu umat Allah hidup sebagai orang asing di sana jumlah mereka sedikit saja.
13 En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
Mereka mengembara dari bangsa ke bangsa, pindah dari satu negeri ke negeri lainnya.
14 Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
Tetapi TUHAN tak membiarkan siapa pun menindas mereka; demi mereka, raja-raja diperingatkan-Nya,
15 "Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
"Jangan mengganggu orang-orang pilihan-Ku, jangan berbuat jahat kepada nabi-nabi-Ku!"
16 En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
TUHAN mendatangkan kelaparan di negeri itu, dan mengambil semua persediaan makanan.
17 Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
Tetapi Ia menyuruh seorang mendahului mereka, Yusuf, yang telah dijual sebagai hamba.
18 Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
Kakinya diikat dengan belenggu, lehernya berkalung rantai besi.
19 Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
Akhirnya terjadilah yang ia ramalkan, ia dibenarkan oleh perkataan TUHAN.
20 Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
Lalu raja Mesir, penguasa bangsa-bangsa, membebaskan dia dari penjara.
21 Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
Ia diserahi tugas mengurus istana, dan diberi kuasa atas seluruh harta bendanya;
22 En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
juga wewenang untuk mengatur para pegawai raja, dan memimpin kaum tua-tua.
23 Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
Lalu Yakub pergi ke Mesir dan menetap di sana sebagai orang asing.
24 Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
TUHAN membuat umat-Nya bertambah banyak, sehingga mereka lebih kuat dari lawannya.
25 Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
Ia mengubah hati orang Mesir sehingga membenci umat-Nya dan memperlakukan hamba-hamba-Nya dengan curang.
26 Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
Lalu Ia mengutus Musa hamba-Nya dan Harun orang pilihan-Nya.
27 En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
Di Mesir mereka melakukan keajaiban-keajaiban, perbuatan-perbuatan besar dari TUHAN,
28 Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
dan mereka taat kepada perintah-Nya. Lalu TUHAN menjadikan negeri itu gelap gulita.
29 Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
Sungai mereka diubah-Nya menjadi darah, sehingga semua ikannya musnah.
30 Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
Katak berkeriapan di negeri mereka, bahkan masuk ke dalam istana raja.
31 Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
Atas perintah Allah datanglah lalat-lalat, dan nyamuk-nyamuk berkerumun di seluruh negeri.
32 Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
Ia mencurahkan es ganti hujan, dan mendatangkan kilat yang sambar-menyambar.
33 Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
Ia merobohkan pohon anggur dan pohon ara, dan menumbangkan semua pohon-pohon mereka.
34 Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
Atas perintah-Nya, datanglah belalang, jumlahnya sangat banyak, tidak terbilang.
35 Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
Mereka melahap semua tanaman di ladang, dan memakan habis seluruh hasil bumi.
36 Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
Lalu dibunuh-Nya anak laki-laki yang sulung dalam setiap keluarga orang Mesir.
37 Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
Kemudian bangsa Israel dihantar-Nya keluar, mereka membawa emas dan perak; semuanya sehat dan kuat.
38 Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
Orang Mesir ditimpa rasa takut dan ngeri, jadi mereka senang waktu orang Israel pergi.
39 En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
Allah membentangkan awan untuk menaungi umat-Nya, dan api untuk penerang di waktu malam.
40 Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
Mereka minta, lalu didatangkan-Nya burung puyuh, mereka diberi-Nya roti dari surga sampai kenyang.
41 Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
Dibelah-Nya gunung batu, lalu terpancarlah air yang mengalir seperti sungai di padang gurun.
42 Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
Sebab TUHAN ingat akan janji-Nya kepada Abraham, hamba-Nya.
43 Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
Maka dihantar-Nya umat-Nya dengan gembira, orang-orang pilihan-Nya dengan sorak-sorai.
44 Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
Tanah bangsa-bangsa diberikan-Nya kepada mereka, ladang-ladang mereka dijadikan milik umat-Nya,
45 Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
supaya umat-Nya itu taat kepada hukum-hukum-Nya dan mengikuti perintah-perintah-Nya. Pujilah TUHAN! Pujilah TUHAN!
