< Spreuken 8 >
1 Waarachtig, de wijsheid roept, De schranderheid verheft haar stem!
Lungangnae ni a kaw teh, thaipanueknae ni a lawk a cai sak nahoehmaw.
2 Zij staat langs de weg op de toppen der hoogten, Op het kruispunt der wegen,
Monsom vah tahungnae a sak teh, lam teng hoi lamtalawi koe ouk a kangdue.
3 Opzij van de poorten, aan de ingang der stad, Waar men de poorten betreedt, predikt zij luid:
Khopui kâennae longkha koehoi, kâennae thonaw koevah, kacaipounglah a oung.
4 Ik roep tot u, mannen, Ik spreek tot de kinderen der mensen:
Oe, taminaw, nangmouh hah na kaw awh. Ka lawk hah taminaw hane doeh.
5 Leert toch, onnozelen, wat schranderheid is, Verstaat toch, dwazen, wat wijsheid betekent!
Oe kamawngrame, lungangnae hah thaipanuek awh. Nangmouh tamipathunaw thaipanueknae lungthin tawn awh haw.
6 Luistert, want wat ik zeg is zeker, Wat over mijn lippen komt is juist;
Thai awh haw, kahawi poung e hah ka dei vaiteh, ka pahni dawk hoi ka tâcawt e teh, kalan e han doeh.
7 Mijn mond spreekt de waarheid, Van leugentaal hebben mijn lippen een afschuw.
Bangkongtetpawiteh, ka pahni ni lawkkatang a dei han, thoenae teh ka pahni hanelah panuet a tho.
8 Al mijn woorden zijn oprecht, Niet één ervan is misleidend of vals;
Ka pahni hoi ka dei e lawk pueng teh, lannae doeh. Kâcawngmet e hoi ka longkawi e awm hoeh.
9 Voor wie ze verstaat, zijn ze allen treffend, Voor wie ze wil begrijpen, allen juist.
Kathaipanueknaw hanelah a kamceng teh, panuenae katawnnaw hanelah a lan.
10 Neemt liever mijn tucht aan dan zilver, Geeft aan kennis de voorkeur boven het fijnste goud;
Tangka hlak kaie cangkhainae hah dâw awh. Sui kahawi hlak panuenae heh kârawi awh.
11 Want de wijsheid is meer waard dan juwelen, Geen kostbaarheid komt haar nabij!
Bangkongtetpawiteh, lungangnae teh Rubies talung hlak ahawihnawn. Ngai kawi e hno pueng hoi hote hno hah bangnue thai mahoeh.
12 Ik, wijsheid, ben met overleg vertrouwd, En beschik over weloverwogen kennis;
Kai, lungangnae teh lungang laihoi ka o. Panuinae hoi poukthainae hai ka tawn.
13 Maar hoogmoed en trots, een slechte levenswandel, En een wispelturige tong zijn een afschuw voor mij.
BAWIPA taki e teh yon hmuhma e doeh. Kâoupnae hoi kaisuenae, yonnae lamthung hoi lawk kalan deihoehnae pahninaw heh ka hmuhma.
14 Ik beschik over raad en beleid, Ik bezit doorzicht en kracht;
Kâpankhainae hoi lungangnae katang hateh, kaie naw doeh. Thaipanueknae lah ka o teh thaonae ka tawn.
15 Door mij zijn de koningen koning, En bepalen de leiders wat recht is;
Kai pawlawk hoi siangpahrangnaw ni a uk awh teh, ukkungnaw ni kalan lah laidei ouk a tâtueng awh.
16 Door mij zijn de vorsten vorst, En zijn alle rechtvaardige rechters in aanzien.
Kai pawlawk hoi ukkungnaw hoi tami kalennaw hoi bari kaawmnaw hoi talai van e lawkcengkung pueng ni uknae kâ a tawn awh.
17 Die mij beminnen heb ik lief, En die mij zoeken, zullen mij vinden.
Kai lungpataw e teh, kai ni ka lungpataw van, atangcalah na katawngnaw ni na hmu awh han.
18 Ik beschik over rijkdom en aanzien, Over duurzame welvaart en voorspoed;
Tawntanae hoi barinae teh kai koe kaawm e naw doeh. Kangning e tawntanae hoi lannae doeh.
19 Mijn vrucht is meer waard dan het edelste goud, Meer dan het fijnste zilver mijn oogst.
Kaie a paw teh sui hlak hai ahawihnawn. Bokheiyah, sui kathoung hlak hai ahawihnawn. Hahoi ka hmu e hnopai teh, kahawi e ngun hlak hai ahawihnawn.
20 Ik wandel op de weg der gerechtigheid, Midden op de paden van het recht:
Lannae hoi kângingnae lamthung lungui vah ka cei.
21 Om die mij beminnen, met bezit te verrijken, En hun schatkamers te vullen.
Hottelah, kai lungpataw naw koe hnopai tabu dawk, hno akawi nahanlah hnopai ka coe sak han.
22 Jahweh schiep mij als zijn eerste gewrocht, Als het eerste werk, dat Hij ooit heeft gemaakt;
BAWIPA ni a kamtawng lahun nahoi, ayan e thaw a tawk hoehnahlan vah, yo na tawn toe.
23 Van oudsher ben ik gevormd, Van den beginne, vóór de eerste tijden der aarde.
Talai ao hoehnahlan hoi a kamtawng hoehnahlan vah, a yungyoe caksak lah ka o toe.
24 Toen er nog geen oceanen waren. was ik geboren, Toen er nog geen bronnen, rijk aan water, bestonden;
Kadungpoung e talî ao hoehnahlan hoi, tuinaw pueng a tâco hoehnahlan vah, yo ka tâco toe.
25 Eer de bergen waren neergelaten, Eer de heuvels ontstonden, werd ik geboren,
Talai hoi vaiphu ao hoehnahlan, talai hoi ramnaw a sak hoehnahlan,
26 Eer Hij de aarde had gemaakt en de velden, En alle grondstoffen der wereld.
Montamnaw ao hoehnahlan vah, yo ka tâco toe.
27 Toen Hij de hemel welfde, was ik aanwezig, Toen Hij een kring trok rond het vlak van de oceaan;
Kalvannaw a rakueng lahun navah, yo ka o toe. Kadungpoung e talî dawk e kâheinae a sak navah,
28 Toen Hij daarboven de wolken bevestigde, En de bronnen van de oceaan begonnen te stromen;
Kalvan e tâmai a yam sak navah, kadungpoung e talî, ka lawng e palang, tha a poe navah,
29 Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:
Tui ni a kâpoelawk a ek hoeh nahanlah, talîpui hanelah a langri a khuen pouh navah, talai du a ung navah,
30 Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,
Kai teh kawk e capa patetlah ama koe ka o teh, pout laipalah ama lung kahawi sakkung lah ka o. A hmalah ka konawm.
31 Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.
O nahanelah a sak e talai ni, ka konawm sak, taminaw ni ka ko hoe a nawm sak.
32 Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;
Hatdawkvah, ka canaw, atu ka lawk thai awh haw. Bangkongtetpawiteh, ka lamthung kadawnnaw teh tami yaw kahawi e lah ao awh.
33 Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.
Cangkhainae heh thai awh nateh, lungang awh haw, banglah noutna laipalah awm hanh awh.
34 Gelukkig de mens, die naar mij luistert, Die elke dag aan mijn deuren waken,
Hnin tangkuem kaie longkha koehoi na ring teh, takhang koehoi na ngaihawi. Ka lawk ka ngâi e teh, tami yaw kahawi e doeh.
35 Wie mij vindt, heeft het leven gevonden, En welbehagen verkregen van Jahweh;
Bangkongtetpawiteh, kai na kahmawt e pueng teh hringnae ka hmawt e lah ao. BAWIPA ni ngaikhainae hai ouk a hmu awh.
36 Maar wie mij mist, benadeelt zichzelf, En al wie mij haten, beminnen de dood!
Hatei, kai dawk yonnae kasaknaw ni amae hringnae a raphoe teh, na ka maithoe e pueng teh duenae ka lungpataw naw doeh.