Spreuken 7
1 Mijn zoon, neem mijn woorden in acht, En neem mijn wenken ter harte;
Mwanakomana wangu, chengeta mashoko angu ugoviga mirayiro yangu mauri.
2 Onderhoud mijn geboden, opdat ge moogt leven, Let op mijn wenken als op de appel van uw oog.
Chengeta mirayiro yangu ugorarama; uchengete dzidziso dzangu semboni yeziso rako.
3 Leg ze als een band om uw vingers, Schrijf ze op de tafel van uw hart
Uzvisungirire paminwe yako; uzvinyore pahwendefa yomwoyo wako.
4 Zeg tot de wijsheid: "gij zijt mijn zuster", Noem het verstand: "een bekende";
Uti kuuchenjeri, “Uri hanzvadzi yangu,” uye uti kunzwisisa ndiyo hama yako;
5 Opdat ze u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal.
zvichakuchengeta kure nomukadzi chifeve; kubva pamudzimai asingazvibati anokwezva namashoko ake.
6 Want kijkend door het venster van mijn woning Door de tralies heen,
Napawindo remba yangu ndakatarira panze nomumagirazi.
7 Lette ik op het onervaren volk, En zag onder de jongemannen een onverstandigen knaap.
Ndakaona pakati pavasina mano ndikacherechedza pakati pamajaya, rimwe jaya rakanga risina njere.
8 Hij ging langs de straat, dicht bij haar hoek, En sloeg de richting in naar haar huis,
Rakanga richidzika nomugwagwa pedyo nepakona yomukadzi uya, richifamba rakananga kumba kwake,
9 In de schemering, toen de avond viel En het nachtelijk duister.
panguva yorubvunzavaeni, zuva ravira, kunze kwosviba.
10 Daar komt de vrouw op hem af, Opzichtig gekleed met duidelijke bedoelingen.
Ipapo mukadzi akabuda kuzosangana naye, akapfeka sechifeve uye azere nounyengeri.
11 Wat ziet ze er losbandig en lichtzinnig uit, In huis kunnen haar voeten het niet houden;
Anotaura noruzha uye anozvikudza, tsoka dzake hadzigari pamba;
12 Ze loopt de straat, de pleinen op, En bij elke hoek staat ze op wacht!
imwe nguva ari munzira, imwe nguva ari pazvivara. Anorindira pamakona ose.
13 Ze grijpt hem vast, geeft hem een kus, En zegt tot hem met een onbeschaamd gezicht:
Akamubata ndokumutsvoda, uye nechiso chisina nyadzi akati:
14 Dankoffers had ik te brengen, Vandaag heb ik mijn geloften betaald;
“Ndine zvipiriso zvokuwadzana kumba kwangu; nhasi ndazadzisa mhiko dzangu.
15 Daarom ging ik naar buiten, u tegemoet, Om u te zoeken, en ik hèb u gevonden.
Saka ndauya kuzosangana newe; ndanga ndichikutsvaka, zvino ndazokuwana!
16 Dekens heb ik op bed gelegd, Bonte dekens van egyptisch lijnwaad;
Ndawaridza mubhedha wangu machira ane mavara, anobva kuIjipiti.
17 Ik heb mijn bed met myrrhe besprenkeld, Met aloë en kaneel.
Ndasasa zvinonhuhwira pamubhedha wangu, zvinoti: mura, gavakava nesinamoni.
18 Kom, laat ons dronken worden van minne, En tot de morgen zwelgen in liefde.
Uya, tinwe tigute norudo kusvikira mangwanani; ngatifare zvedu norudo!
19 Mijn man is niet thuis, Hij is op een verre reis;
Murume wangu haako kumba, akafamba rwendo rurefu.
20 Een buidel geld heeft hij bij zich gestoken, Dus komt hij met volle maan pas terug.
Akatakura homwe yake izere nemari uye haangadzoki kumba kusvikira pajenaguru.”
21 Door haar radde taal verleidde ze hem, Met haar gladde tong troonde ze hem mee.
Namashoko okunyengetedza akamutsausa; akamukwezva nokutaura kwake kunonyengera.
22 Daar loopt de sukkel met haar mee, Als een stier, die naar de slachtbank gaat; Als een hert, dat huppelt naar het net,
Pakarepo akamutevera senzombe inoenda kundobayiwa, senondo inopinda mumusungo,
23 Totdat een pijl hem het hart doorboort; Als een vogel, die scheert naar de strik, En niet vermoedt, dat het om zijn leven gaat.
kusvikira museve wabaya chiropa chake, seshiri inokurumidza kupinda muugombe, asingazivi kuti zvichamuurayisa.
24 Welnu dan, kinderen, luistert naar mij, Schenkt uw aandacht aan mijn woorden.
Saka zvino, vanakomana vangu, teererai kwandiri; nyatsoteererai zvandinotaura.
25 Laat u niet op haar wegen verleiden, Dwaalt niet op haar paden rond.
Usarega mwoyo wako uchitsaukira kunzira dzake, kana kurasikira pamakwara ake.
26 Want talrijke slachtoffers heeft ze gemaakt, Velen heeft ze om hals gebracht;
Vazhinji vakakuvadzwa naye vakawisirwa pasi; vaakauraya vakawanda kwazvo.
