Spreuken 2
1 Mijn zoon, als ge mijn woorden aanvaardt, En mijn wenken ter harte neemt,
| בני אם תקח אמרי ומצותי תצפן אתך׃ |
2 Uw oren te luisteren legt naar de wijsheid, Uw aandacht richt op ervaring;
| להקשיב לחכמה אזנך תטה לבך לתבונה׃ |
3 Ja, als ge om wijsheid roept, En om inzicht uw stem verheft;
| כי אם לבינה תקרא לתבונה תתן קולך׃ |
4 Als ge er naar streeft als naar geld, En er naar zoekt als naar schatten:
| אם תבקשנה ככסף וכמטמונים תחפשנה׃ |
5 Dan zult ge de vreze voor Jahweh begrijpen, Zult ge vinden de kennis van God.
| אז תבין יראת יהוה ודעת אלהים תמצא׃ |
6 Want Jahweh schenkt wijsheid, Van zijn lippen komen kennis en inzicht;
| כי יהוה יתן חכמה מפיו דעת ותבונה׃ |
7 Hij houdt hulp bereid voor de braven, Is een schild voor mensen van onberispelijke wandel;
| וצפן לישרים תושיה מגן להלכי תם׃ |
8 Hij beschermt de paden des rechts, En beveiligt de weg van zijn dienaars!
| לנצר ארחות משפט ודרך חסידו ישמר׃ |
9 Dan zult ge verstaan wat recht is en plicht, Recht vooruit gaan op elk goed pad.
| אז תבין צדק ומשפט ומישרים כל מעגל טוב׃ |
10 Want de wijsheid zal haar intrede doen in uw hart, De kennis zoet zijn voor uw ziel;
| כי תבוא חכמה בלבך ודעת לנפשך ינעם׃ |
11 Het overleg zal over u waken, Het verstand de wacht bij u houden.
| מזמה תשמר עליך תבונה תנצרכה׃ |
12 Zij zullen u behoeden voor de weg van het kwaad, Voor den man, die leugentaal spreekt;
| להצילך מדרך רע מאיש מדבר תהפכות׃ |
13 Voor hen, die het rechte pad hebben verlaten, En wandelen op duistere wegen;
| העזבים ארחות ישר ללכת בדרכי חשך׃ |
14 Voor hen, wie de misdaad een vreugde is, En die om boze plannen juichen,
| השמחים לעשות רע יגילו בתהפכות רע׃ |
15 Die kronkelwegen gaan, En afdwalen op hun paden.
| אשר ארחתיהם עקשים ונלוזים במעגלותם׃ |
16 Zij zullen u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal,
| להצילך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה׃ |
17 Die den vriend van haar jeugd heeft verlaten, Het verbond van haar God heeft vergeten.
| העזבת אלוף נעוריה ואת ברית אלהיה שכחה׃ |
18 Want haar pad helt naar de dood, Naar de schimmen leiden haar wegen.
| כי שחה אל מות ביתה ואל רפאים מעגלתיה׃ |
19 Wie zich met haar inlaat, keert nooit weerom, Bereikt nimmer de paden des levens!
| כל באיה לא ישובון ולא ישיגו ארחות חיים׃ |
20 Zo zult ge het pad der braven bewandelen, En de weg der rechtvaardigen houden.
| למען תלך בדרך טובים וארחות צדיקים תשמר׃ |
21 Want de vromen zullen de aarde bewonen, Alleen de onberispelijken blijven er op;
| כי ישרים ישכנו ארץ ותמימים יותרו בה׃ |
22 Maar de bozen worden van de aarde verdelgd, De afvalligen eruit weggevaagd!
| ורשעים מארץ יכרתו ובוגדים יסחו ממנה׃ |
