Markus 9
1 Nog sprak Hij tot hen: Voorwaar, Ik zeg u: Daar zijn er onder de hier aanwezigen, die de dood niet zullen smaken, voordat ze het koninkrijk Gods hebben zien komen in kracht.
Amasung Jisuna makhoida makha tana hairak-i, “Eina nakhoida tasengnamak hairibasini, mapham asida lepliba makhoi kharadi Tengban Mapugi Leibak aduna panggalga loinana lakpa adu udriba phaoba sibagi mahao tangloi.”
2 Zes dagen later nam Jesus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee, en bracht ze heel afzonderlijk op een hoge berg. En Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd.
Numit taruknigi matungda Jisuna Peter, Jacob amadi John khaktabu tonganna puraduna awangba ching amada kakhatle. Aduga mapham aduda Ibungona makhoigi mamangda sak-ong hongle.
3 Zijn klederen werden blinkend en wit, zoals geen bleker op aarde ze wit kan maken.
Amasung Ibungogi phijoldu taibangpanda leiriba phisuba kanana suduna ngouhanba ngamba adudagi thoidok hendokna nganna-langna ngourakle.
4 Elias en Moses verschenen hun, en spraken met Jesus.
Adudagi makhoina khang-houdana Elijah amadi Moses thoraktuna Jisuga wari sanaba adu ure.
5 Toen nam Petrus het woord, en zei tot Jesus: Rabbi, het is ons goed, hier te zijn; laat ons drie tenten opslaan, één voor U, één voor Moses, en één voor Elias.
Maduda Peter-na Jisuda hairak-i, “Oja Ibungo, eikhoina mapham asida leijabasi eikhoigidamak kayada phakhraba! Eikhoina sang ahum haibadi Ibungogi ama, Moses-ki ama, amasung Elijah-gi ama sasi.”
6 Hij wist niet goed wat hij zeide; want ze waren met schrik bevangen.
Peter-na kari haigadage haiba khangdaduna waheising asi haibani, maramdi makhoi adukki matik kirammi.
7 Nu kwam er een wolk, die hen overschaduwde, en uit de wolk klonk een stem: Deze is mijn geliefde Zoon, luistert naar Hem!
Adudagi leichil ama thoraktuna makhoibu khanjinlammi, amasung leichil maraktagi khonjel amana hairak-i, “Masi eigi nungsiraba Ichanupani, mahakna haiba tao!”
8 Op hetzelfde ogenblik keken ze rond, maar zagen niemand meer bij zich dan Jesus alleen.
Adudagi makhoina akoibada yengbada, ikhang khang-houdana Jisu nattana atei kana amatabu amuk ukhidre.
9 En terwijl ze afdaalden van de berg, verbood Hij hun, aan iemand te vertellen wat ze hadden gezien, voordat de Mensenzoon van de doden was opgestaan.
Aduga makhoina chingthak adudagi asum kumtharakpa matamda Jisuna makhoida yathang piraduna hairak-i, “Nakhoina ukhibasing adu Migi Machanupa aduna sibadagi hinggattriba phaoba mi kana amatada tamthokkanu.”
10 Ze hielden zich aan dat woord. Toch vroegen ze onder elkander, wat het beduidde: op te staan van de doden.
Makhoina Ibungogi yathangdu ngakcharammi. Adumakpu makhoigi marakta “Sibadagi hinggatpa” haibasigi wahanthok karino haina makhoi masen amaga amaga hangnarammi.
11 Ze ondervroegen Hem dus: Waarom zeggen de farizeën en schriftgeleerden dan, dat eerst Elias komen moet?
Amasung makhoina Ibungoda hanglak-i, “Karigi Christtana laktringeida Elijah-na hanna lakkani haina Wayel Yathanggi Ojasingna hairibano?”
12 Hij gaf hun ten antwoord: Zeker, Elias komt ook eerst, om alles te herstellen. Maar hoe staat er over den Mensenzoon geschreven? Dat Hij veel zal lijden en veracht zal worden.
Maduda Jisuna makhoida khumlak-i, “Asengbamak Elijah-na hanna lakkani aduga pot pumnamak masagi oipham thokpa phibhamda hanjinbigani. Aduga Migi Machanupa aduna awa ana kaya khaanggani amasung mahakpu inthokpigani haina Mapugi Puyada karamna iribano?
13 En Ik zeg u: Elias is reeds gekomen; maar ze hebben met hem gedaan wat ze wilden, gelijk van hem geschreven staat.
Adumakpu eina nakhoida hairi, Elijah-di lakkhre aduga Mapugi Puyada mahakki maramda ikhibagumna, misingna makhoigi apamba adu mangonda toukhre.”
14 Toen zij nu bij de andere leerlingen kwamen, zagen zij hen omringd van een talrijke schare, en van schriftgeleerden, die met hen twistten.
Adudagi makhoina atei tung-inbasing adugi manakta amuk halakpa matamda, yamlaba miyam amana makhoigi akoibada leiramba aduga Wayel Yathanggi Ojasing kharana tung-inbasing aduga wahang paohangnaduna leiramba adu ure.
15 Zodra het volk Hem zag, liep het verbaasd naar Hem toe, om Hem te begroeten.
Aduga miyam aduna Jisubu hek ubada yamna ngaklammi, amasung manakta chensinduna mahakpu okcharammi.
16 Hij vroeg hun: Waarom twist gij met hen?
Jisuna makhoida hanglak-i, “Nakhoina makhoiga kari maramda wahang paohangnaribano?”
17 Een uit de menigte antwoordde Hem: Meester, ik heb mijn zoon tot U gebracht, die van een stommen geest is bezeten.
Miyam adugi maraktagi nupa amana khumlak-i, “Oja Ibungo, eina eigi ichanupabu Ibungogi nakta pujarakpani maramdi mangonda phattaba thawai ama changduna leire aduga wa ngangbasu thoktre.
18 Wanneer hij hem aangrijpt, dan werpt hij hem neer; dan schuimbekt hij, knarst met de tanden, en verstijft. Ik heb uw leerlingen verzocht, hem uit te drijven: maar ze konden het niet.
Thawai aduna mahakpu hek laksinba khudingda mahakpu leimaida inthui, aduga mayada konggol kaduna maya krak krak chik-i, amasung masa pumba chap ting-i. Eihakna Ibungogi tung-inbasingda thawai adu tanthokpinaba haijarambani, adubu makhoina tanthokpa ngamdre.”
19 Hij antwoordde hun: O ongelovig geslacht, hoelang nog zal Ik bij u zijn, hoelang nog zal Ik u dulden? Brengt hem hier bij Mij!
Jisuna makhoida hairak-i, “He thajadaba mirol! Kayam kuina eina nakhoiga leiminnakhigadage? Kayam kuina eina nakhoibu khaangkhigadage? Nupamacha adu eigi inakta pusillak-u.”
20 Ze brachten hem. Zodra de geest Hem zag, deed hij den knaap de stuipen krijgen; hij viel op de grond, en wentelde zich schuimbekkend rond.
Adudagi makhoina nupamacha adu Jisugi manakta pusillaklammi. Aduga phattaba thawai aduna Jisubu hek ubaga nupamacha adubu ot-neiduna nik-hallammi. Adudagi mahak leimaida ture amasung mayada konggol karaduna, tharo tharo onba houre.
21 Hij vroeg aan zijn vader: Hoe lang heeft hij dit al, dat hem dit overkomt? Deze zeide: Van kindsbeen af;
Jisuna mapa aduda hanglak-i, “Mahakna asumna toubasi matam kayam kuiraklabage?” Mapa aduna khumlak-i, “Mahakna angang oiringeidagi touraklabani.
22 dikwijls werpt hij hem in het vuur of in het water om hem te doden. Ach, indien het U mogelijk is, help ons dan, uit medelijden met ons.
Phattaba thawai asina mahakpu hatnanaba kayarak meinungda hunjilli amasung isingda langthei. Aduna Ibungona karigumba khara toubiba ngamba oibirabadi, eikhoibu nungsibiyu amasung eikhoibu pangbiyu.”
23 Jesus sprak tot hem: Hoe; indien het U mogelijk is? Alles is mogelijk voor hem die gelooft.
Jisuna khumlak-i, “‘Nahakna ngamlabadi’ haibadi karino! Thajaba leiba mahak aduda pumnamak oithokpa ngaktani.”
24 Aanstonds riep de vader van den knaap onder tranen uit: Ik geloof; kom mijn ongeloof te hulp.
Maduda mapa aduna mapi sintharaduna khudak adumaktada laona hairak-i, “Ibungo, eina thajei adubu mapung phade, eina mapungphana thajaba leinaba eibu pangbiyu.”
25 En daar Jesus zag, dat het volk tezamen liep, gebood Hij den onreinen geest, en zeide hem: Stomme en dove geest, Ik gebied u, ga van hem uit, en keer niet meer bij hem terug.
Miyam aduna mapham aduda thuna omsillakpa Jisuna urabada, mahakna phattaba thawai aduda cheiraduna hairak-i, “Na pangba amasung lon thoktabagi thawai, nupamacha asidagi thokkhro aduga amuk hanna mangonda changdanaba eina nangonda yathang piri.”
26 Schreeuwend en onder hevige stuiptrekkingen ging hij van hem uit; de knaap zag er uit als een lijk, zodat velen zeiden, dat hij gestorven was.
Maduda thawai aduna houna laoraduna nupamacha adubu tamthina ot-neiduna nik-hallamlaga mangondagi thokkhre. Adudagi nupamacha adu asibagum taduna leirammi amasung mipum khudingmakna hairak-i, “Mahak sire.”
27 Maar Jesus vatte hem bij de hand, en richtte hem op; en hij stond overeind.
Adubu Jisuna nupamacha adubu makhut paibiduna chingkhatpire amasung mahak lepkhatlakle.
28 Toen Hij thuis was gekomen, vroegen zijn leerlingen Hem, terwijl zij alleen waren: Waarom konden wij hem niet uitdrijven?
Adudagi Jisuna yum manungda changlaklaba matungda mahakki tung inbasingna mangonda lonna hanglak-i, “Eikhoinadi thawai adubu tanthokpa karigi ngamdribano?”
29 Hij zei hun: Dit soort kan alleen met gebed worden uitgedreven.
Ibungona khumlak-i, “Asigumbasing asi charahenba amadi haijabagi mapanna nattanadi atei kari amatana ngamde.”
30 Zij vertrokken vandaar, en reisden Galilea door. Maar Hij wilde niet, dat iemand het wist;
Adudagi Jisu amasung mahakki tung inbasingna mapham adu thadoklamlaga Galilee-gi lam phaoduna chatlammi. Aduga Ibungona mahak kadaida leibage haibasi mi kana amatada khang-hanba pamlamde.
31 want Hij onderrichtte zijn leerlingen. Hij sprak tot hen: De Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen der mensen; ze zullen Hem doden, maar na zijn dood zal Hij de derde dag verrijzen.
Maramdi Ibungona mahakki tung-inbasingbu tambiduna leirammi. Ibungona hairak-i, “Migi Machanupa adubu misinggi makhutta pithokkani aduga makhoina mahakpu hatkani; adumakpu humnisuba numitta mahak amuk hinggatkani.”
32 Ze begrepen dit niet: toch durfden ze Hem niet ondervragen.
Adubu Ibungona hairibasing adu makhoina khangba ngamlamde, aduga makhoina Ibungoda hangbasu kirammi.
33 Zij kwamen te Kafárnaum terug. En thuis gekomen, vroeg Hij hun: Waarover hebt gij onderweg gesproken?
Adudagi makhoina Capernaum-da laklammi, aduga yum amada leiringeida Jisuna mahakki tung inbasingda hanglak-i, “Nakhoina lambida yetnakhiba adu kari maramdano?”
34 Ze zwegen; want ze hadden onderweg met elkander getwist, wie de grootste zou zijn.
Adubu makhoina Ibungoda paokhum piramde, maramdi lambida makhoina makhoigi marakta kanana khwaidagi henna chaobage haiduna yetnarammi.
35 Hij zette Zich neer, riep de twaalf, en sprak tot hen: Zo iemand de eerste wil zijn, dan moet hij de laatste van allen zijn, en de dienaar van allen.
Adudagi Jisuna phamtharaduna tung-inba taranithoi adubu kouraga makhoida hairak-i, “Kanagumbana makok oininglabadi mahakna khwaidagi atonba mapham adu lougadabani amasung pumnamakki thougal touba mi oigadabani.”
36 Nu nam Hij een kind, plaatste het in hun midden, omhelsde het, en zei hun:
Adudagi Ibungona apikpa angang amabu makhoigi marakta lephalle. Aduga Ibungogi pambomna angang adubu konbiraga makhoida hairak-i,
37 Wie een van zulke kinderen opneemt in mijn Naam, hij neemt Mij op; en wie Mij opneemt, neemt Mij niet op, maar Hem die Mij gezonden heeft.
“Kanagumba amana asigumba apikpa angangsing asigi maraktagi amabu eigi mingda lousinjarabadi mahakna eibu lousinjabani; aduga kanagumba amana eibu lousinjarabadi, mahakna ei khaktabu lousinjaba natte adubu eibu tharakpa Ibungo Mahak adubusu lousinjabani.”
38 Johannes zeide tot Hem: Meester, we hebben iemand, die ons niet volgt, duivels zien uitdrijven in uw Naam; we hebben het hem verboden, omdat hij zich niet bij ons aansluit.
John-na Ibungoda hairak-i, “Oja Ibungo, eikhoina Ibungogi mingda lai phattabasing tanthokpa mi ama ujei amasung eikhoina mangonda madu toknanaba hairammi maramdi mahak eikhoigi irakta yaoba mi natte.”
39 Maar Jesus sprak: Verbiedt het hem niet; want er is niemand, die een wonder verricht in mijn Naam, en onmiddellijk daarop Mij kan honen.
Jisuna makhoida hairak-i, “Mahakpu khamganu, maramdi eigi mingda angakpa thabak touraga thuna eigi maramda phattaba wa haigadaba mi kanasu leite.
40 Wie niet tegen ons is, hij is voor ons.
Maramdi eikhoigi maiyokta leitaba mahak adu eikhoigi mini.
41 En wie u een beker water te drinken geeft, juist omdat gij van Christus zijt, voorwaar Ik zeg u: Hij zal zijn loon niet missen.
Eina nakhoida tasengnamak hairibasini, madudi kanagumbana nakhoibu Christtagi misingni haiduna, eigi mingda ising glass ama pirabadi mahakna sungsoi soidana mahakki mana phangjagani.
42 Wie ergernis geeft aan een van deze kleinen, die in Mij geloven, het ware hem beter, dat hem een zware molensteen om de hals werd gehangen, en hij zo in de zee werd geworpen.
“Kanagumba mi amana eibu thajaba apikpa angangsing asigi maraktagi amabu papta tahallabadi, mahakki mangakta achouba chakkri nung ama yansillaga achouba ipakta thadabana mahakkidamaktadi henna phei.
43 Zo uw hand u ergert, houw ze af. Het is beter, verminkt het Leven binnen te gaan, dan met twee handen naar de hel te gaan, naar het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
Maram aduna nahakki khutna nahakpu papta tahallabadi, madu kakthatkho. Maramdi nakhut ani pallaga norokki mutnaidaba meida langsinbabudi, nakhut namata panduna hingbada changbana nahakkidamak henna phei. (Geenna g1067)
Norok aduda makhoibu chariba hal siba naide, aduga makhoibu chakliba meisu mutpa naide.
45 En zo uw voet u ergert, houw hem af. Het is beter, kreupel het Leven binnen te gaan, dan met beide voeten in de hel te worden geworpen, in het onuitblusbaar vuur, (Geenna g1067)
Nahakki khongna nahakpu papta tahallabadi, madu kakthatkho. Maramdi nakhong ani pallaga norokta langsinbabudi, nakhong nama yaodana hingbada changbana nahakkidamak henna phei. (Geenna g1067)
46 waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
Norok aduda makhoibu chariba hal siba naide, aduga makhoibu chakliba meisu mutpa naide.
47 En zo uw oog u ergert, ruk het uit. Het is beter met één enkel oog het koninkrijk Gods binnen te gaan, dan met twee ogen in de hel te worden geworpen, (Geenna g1067)
Nahakki mitna nahakpu papta tahallabadi, madu kotthokkho. Maramdi namit ani pallaga norokta langsinbabudi, namit namatang pallaga Tengban Mapugi leibakta changbana nahakkidamak henna phei. (Geenna g1067)
48 waar hun worm niet sterft, en het vuur niet gedoofd wordt.
Norok aduda makhoibu chariba hal siba naide, aduga makhoibu chakliba meisu mutpa naide.
49 Allen moeten inderdaad met vuur worden gezouten.
“Maramdi iratpot khudingmakpu thumna seng-hanba adugumna mi khudingbu meina seng-hangani.
50 Het zout is goed: als echter het zout smakeloos wordt, waar zult gij het dan mee zouten? Behoudt het zout in u, en leeft in vrede onder elkander.
“Thumdi aphabani, adubu thumna thumgi mahao mangkhrabadi, nakhoina madu kamdouna amuk mahao leihan-gadage? “Nakhoi nasen-gi marakta thumgi magunsing adu leihallu, aduga nakhoi amaga amaga ingthana leiminnou.”
