Markus 4
1 Weer ging Hij onderricht geven aan het meer. En een grote menigte verzamelde zich om Hem heen, zodat Hij een boot in ging, en daar neerzat op het meer, terwijl heel de menigte langs het meer aan de oever bleef staan.
ଜିସୁ ଗାଲିଲି ହାମ୍ଦୁର୍ ଗୁଟିତ ଆରେ ରଗ ହିକାୟ୍ ହିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଆରେ ହେନି ମାନାୟାର୍ ତା ଲାଗାଂ ରୁଣ୍ଡାଆତାର୍ ଜେ ହେୱାନ୍ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ମାନି ର ଡଙ୍ଗାତ ହାଲ୍ଜି କୁଚ୍ଚାନ୍ ଆରି ମାନାୟାର୍ ହାମ୍ଦୁର୍ ଲାଗାଂ ର ବୁଇଁତ ମାଚାର୍ ।
2 En Hij leerde hun vele dingen in gelijkenissen, en onderrichtte hen aldus:
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ହିଜ଼ି ହେୱାରିଂ ବେସି କାତା ବିସ୍ରେ ହିକ୍ୟା ହିଦେଂ ଲାଗାତାନ୍, ପାଚେ ନିଜ୍ ହିକ୍ୟା ବିସ୍ରେ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍ ୱେନାଟ୍ ।
3 Luistert! Zie, de zaaier ging uit om te zaaien.
“ହୁଡ଼ାଟ୍, ରୱାନ୍ ୱିତ୍ନାକାନ୍ ୱିଦେଂ ହତ୍ତାନ୍ ।
4 En onder het zaaien viel een gedeelte langs de weg; en de vogels uit de lucht kwamen, en pikten het op.
ହେୱାନ୍ ୱିତୁ ୱିତୁ କେତେକ୍ ବିୟାନ୍ ହାଜ଼ି କଚଣ୍ତ ଆର୍ନାତ୍, ପାଚେ ପଟିଂ ୱାଜ଼ି ହେଦାଂ ତିନିକ୍ ।
5 Een ander gedeelte viel op de steengrond, waar het niet veel aarde had. Aanstonds kwam het op, omdat het geen diepe aarde had;
ଆରେ କେତେକ୍ ଅଲପ୍ ଚିକ୍ଲା ମାନି କାଲ୍କୁ କୁଡ଼ିତ ଆର୍ନାତ୍ ଆରି ବେସି ଚିକ୍ଲା ହିଲ୍ୱି କାଜିଂ ହାଣ୍ଡେଲ୍ ନେସ୍ନାତ୍ ।
6 maar toen de zon was opgegaan, werd het verschroeid en verdorde, daar het geen wortel geschoten had.
ମାତର୍ ୱେଡ଼ା ହତ୍ତିସ୍ ମୁର୍ଜା ଆନାତ୍ ଆରେ ଚିରା ହାର୍ କିଜ଼ି ହାଲ୍ୱିତି କାଜିଂ ୱାଜ୍ଜି ହାଚାତ୍ ।
7 Weer een ander gedeelte viel tussen de doornen; de doornen schoten op, en verstikten het; en het droeg geen vrucht.
ଆରେ କେତେକ୍ ୱାଡ଼ି କୁଡ଼ିକାଙ୍ଗ୍ ଆର୍ନାତ୍, ଆରେ ୱାଡ଼ିକୁଡ଼ି ନିଙ୍ଗ୍ଜି ଗାଜା ଆଜ଼ି, ହେୱାକାଂ ଡାବାୟ୍ କିନିକ୍ ଆରି ଇନାକାପା ପାଡ଼୍ ୱାଉତ୍ ।
8 Een ander gedeelte viel in de goede aarde; het schoot op, groeide aan, en droeg vrucht; het één bracht dertig- het ander zestig- en het ander honderdvoud op.
ପାଚେ, ହାର୍ଦି ମେଦ୍ନିତ ଆର୍ନାତ୍, ଆରି ନେସ୍ଦି ପାନ୍ଚି ନିଙ୍ଗ୍ଜି ରିକଡ଼ି ଦସ୍ ଗାଡ଼୍ହା, ତିନ୍କଡ଼ି ଗାଡ଼୍ହା ଆରେ ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ଗାଡ଼୍ହା ପାତେକ୍ ପାଡ଼୍ ଆସ୍ତାତ୍ ।”
9 En Hij sprak: Wie oren heeft om te horen, hij hore!
ପାଚେ ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, “ଇନେରିଂ ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କିତୁଲ୍ ମାନାତ୍, ହେୱାନ୍ ୱେନେନ୍ ।”
10 Maar toen Hij alleen was, vroegen Hem de twaalf, en zij die bij Hem waren, naar de zin der gelijkenis.
ହେୱାନ୍ ରକାନ୍ ମାନିୱେଡ଼ାଲିଂ ତା ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାର୍ ବାରଜାଣ୍ ଚେଲାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ହେୱାନିଂ ହେ ଉତର୍ମୁଡ଼୍କୁ ବିସ୍ରେ ୱେନ୍ବେଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।
11 En Hij sprak tot hen: U is het geheim van het koninkrijk Gods toevertrouwd; maar zij, die buiten staan, ontvangen alles in parabels:
“ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍,” ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜିନି ଡ଼ୁକ୍ତି କାତା, ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ସାକ୍ତି ହିଦ୍ୟା ଆତାତ୍ନ୍ନା, “ମାତର୍ ହେ ବାର୍ତି ମାନାୟାରିଂ ସବୁ ବିସ୍ରେ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ଇନ୍ୟାନାତା,
12 Opdat ze scherp zouden zien, en niet inzien, Scherp zouden horen, en niet verstaan; Opdat ze zich niet zouden bekeren, En vergiffenis zouden bekomen.
ଇନେସ୍ ହେୱାର୍ ହୁଡ଼୍ଜି ହୁଡ଼୍ଜି ବୁଜାଆଦେଂ ଆଡୁର୍, ଆରି ୱେନୁ ୱେନୁ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁର୍, କାତେହିନା ହେୱାର୍ ଇସ୍ୱର୍ତାକେ ୱାନାର୍ ଆରି କେମା ପାୟା ଆନାର୍ ।”
13 En Hij zeide hun: Verstaat gij deze gelijkenis niet? Hoe zult gij dan al de andere parabels verstaan?
ହେୱାନ୍ ଆରେ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇ କାତା ବୁଜା ଆଉଦେରା କି? ଲାଗିଂ ଇନେସ୍ ବିନେନି ୱିଜ଼ୁ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ବୁଜା ଆଦେଂ ଆଡ୍ନାଦେର୍?
14 De zaaier, hij zaait het woord.
ୱିତ୍ନାକାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ବେରଣ୍ ୱିତ୍ନାନ୍ ।
15 Dit zijn de lieden langs de weg, waar het woord wordt gezaaid: wanneer ze het hebben gehoord, komt aanstonds de satan en rooft het woord, dat in hen was gezaaid.
ଇନେର୍ ୱେନାର୍, ଆରେ ୱେଚ୍ଚି ଦାପ୍ରେ ସୟ୍ତାନ୍ ୱାଜ଼ି ହେୱାର୍ ତାକେ ୱିତ୍ତାକା ବେରଣ୍ କିସ୍ତି ଅନାତ୍ । ହେୱାର୍ ବେରଣ୍ ୱିତ୍ୟାଆତି ହାଜ଼ିନି ମେଦ୍ନି ଲାକେ ।
16 Zo ook zij, die op de steengrond worden gezaaid: dat zijn zij, die terstond met vreugde het woord aanvaarden, zodra ze het horen;
ହେ ଲାକେ, ଇନେର୍ ଆଏତ୍ ବେରଣ୍ ୱେଚ୍ଚି ଦାପ୍ରେ ୱାର୍ୟା ଆଜ଼ି ହେଦାଂ ମାନି କିତାର୍,
17 ze hebben echter geen wortel geschoten, maar zijn onstandvastig; en als er later verdrukking en vervolging ontstaat om wille van het woord, dan zijn ze aanstonds geërgerd.
ମାତର୍ ହେୱାର୍ ତାକେ ଚିରାବିତ୍ରେ ହାଲ୍ୱି କାଜିଂ ଅଲପ୍ ଦିନ୍ ତିର୍ ମାନ୍ଗାନାର୍, ପାଚେ ବେରଣ୍ କାଜିଂ ଦୁକ୍ କି ନିନ୍ଦା ୱାତିସ୍ ହେ ଦାପ୍ରେ ବାଦାପାୟା ଆନାର୍, ହେୱାର୍ ୱିତିୟାତି କାଲ୍କୁଡ଼ିନି ମେଦ୍ନି ଲାକେ ।
18 Anderen zijn er, die tussen de doornen worden gezaaid: dat zijn zij, die wel luisteren naar het woord:
ୱାଡ଼ି କୁଡ଼ିତ ଆର୍ତି ବିୟାନ୍ ଲାକେ ହେ ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ଆରେ କେତେଜାଣ୍ ୱେନାର୍,
19 maar de beslommering van de wereld, de verleiding van de rijkdom en de begeerten naar andere dingen vallen er tussen, en verstikken het woord: het blijft zonder vrucht. (aiōn g165)
ମାତର୍ ସଁସାର୍ନି ଚିନ୍ତା, ଦାନ୍ ଲବ୍ରା ଆରି ବାରବିନି ଲାବ୍ଡ଼ି ହେୱାର୍ ମାନ୍ତିଂ ଗୁରାୟ୍ କିନି କାଜିଂ ହେ କାତା ପାଡ଼୍ ପାୟା ଆଉତ୍ । (aiōn g165)
20 En die op de goede aarde werden gezaaid, zijn allen, die het woord vernemen, het aanvaarden, en het vrucht laten dragen; het éne dertig- het andere zestig- en het andere honderdvoud.
ଆରେ, ଇନେର୍ ବେରଣ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେଦାଂ ମାନିକିନାର୍ ଆରି ରିକଡ଼ିଦସ୍ ଗାଡ଼୍ହା, ତିନିକଡ଼ି ଗାଡ଼୍ହା, ଆରେ ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ଗାଡ଼୍ହା ପାଡ୍ ୱାନାତ୍, ହେୱାର୍ ୱିତିୟା ଆଜ଼ି ମାଚି ହାର୍ଦି ମେଦ୍ନି ଲାକେ ।”
21 Weer sprak Hij tot hen: Haalt men soms de lamp, om ze onder de korenmaat te zetten of onder het bed? Is het niet, om ze op de kandelaar te plaatsen?
ଆରେ ରଗ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଇନେର୍ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ବଇଟା ଆହି କିଜ଼ି ମାଣ୍ ତାରେନ୍ କି କାଟେଲ୍ ତାରେନ୍ ଇନାକା ଇଟ୍ୟା ଆନାତ୍? ବଇଟା ଇଟ୍ନି ବାହା ଜପି ଇଟ୍ଦେଂ ଇଞ୍ଜି ତାହି ୱାୱାକା?
22 Want niets is verborgen, of het moet worden geopenbaard; en niets is geheim, of het komt aan het licht.
ଇନାକିଦେଂକି ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆୱାକା ଇନାକା ଆକାୟ୍, ଆରେ ଜଦି ଡ଼ୁକ୍ତାତ୍ନ୍ନା, ହେଦାଂ ବାର୍ତ ହତ୍ତେଂ ଡ଼ୁକ୍ତାତ୍ନ୍ନା ।
23 Zo iemand oren heeft om te horen, hij hore!
ଜଦି ଇନେରିଂ ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କିତୁଲ୍ ମାନାତ୍, ହେୱେନ୍ ୱେନେନ୍!”
24 Nog zeide Hij hun: Let op, wat gij hoort. Met de maat, waarmee gij meet, zal u worden toegemeten, met een toemaat bovendien.
ହେୱାନ୍ ପାଚେ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଇନାକା ୱେନାଦେରା, ହେ ବିସ୍ରେ ଜାଗ୍ରତ୍ । ଇମ୍ଣି ମାଣ୍ତାଂ ଲାଚ୍ନାସ୍, ହେ ମାଣ୍ତାଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଲାଜ୍ଜି ହିଦ୍ନାତ୍, ଆରି ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆଦିକ୍ ହିଦ୍ୟା ଆନାତ୍ ।
25 Want wie heeft, hem zal gegeven worden; en wie niet heeft, hem zal ook nog ontnomen worden, wat hij bezit.
ଇନାକିଦେଂକି ଇନେରିଂ ମାନାତ୍, ତାଙ୍ଗ୍ ହିୟାଆନାତ୍; ଆରି ଇନେରିଂ ହିଲୁତ୍, ତା ତାକେ ଇନାକା ମାନାତ୍, ହେଦାଂ ଇସ୍ୱର୍ ତାକେଣ୍ଡାଂ ଅନାନ୍ ।”
26 Weer zeide Hij: Het gaat met het koninkrijk Gods als met een mens, die het zaad in de aarde werpt;
ଆରେ ରଗ ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜି ଇ ଲାକେ, ରୱାନ୍ ଜାର୍ ମେଦ୍ନିତ ବିୟାନ୍ ୱିତ୍ନାନ୍ ।
27 dan gaat hij slapen des nachts, en staat op overdag. En het zaad ontkiemt en groeit op; zelf weet hij niet, hoe.
ପାଚେ, ରୱାନ ମାନାୟ୍ ନାଣା ହୁନ୍ଞ୍ଜ୍ନାନ୍ ଆରି ଅଜଡ଼୍ ଆତିସ୍ ଜାଗ୍ରତ୍ ଆନାନ୍, ଆରି ବିୟାନ୍ ଇନେସ୍ କିଜ଼ି ନେସ୍ଇ ପାନ୍ତାତ୍, ହେଦାଂ ହେୱାନ୍ ପୁନୁନ୍ ।
28 Want vanzelf brengt de aarde vruchten voort, eerst de halmen, dan de aar, daarna het volle graan in de aar.
ମେଦ୍ନି ନିଜେ ପାଡ଼୍ ଆହିକିନାତ୍, ପର୍ତୁମ୍ ଆକି, ପାଚେ କେନ୍ଦା, ତା ପାଚେ ଜିକିତ ଗଁମ୍ ବାର୍ତି ।
29 En als het koren rijp is, slaat hij er aanstonds de sikkel in; want het is tijd voor de oogst.
ମାତର୍ ତାସ୍ ହେନ୍ତାତେ ତାସ୍ ସମୁ ୱାତିସ୍ ହେୱାନ୍ କୱେସ୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ତ୍ରେସ୍ନାନ୍ ।
30 Nog sprak Hij: Waarmede zullen wij het koninkrijk Gods vergelijken, of onder welke parabel het brengen?
ଜିସୁ ଆରେ ଇଚାନ୍, “ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ ରାଜିତିଂ ଡାଡ଼ାୟ୍ କିନାସ୍? କି ଆରେ ଇମ୍ଣି ଉତର୍ମୁଡ଼୍ତ ହେଦାଂ ବୁଜାୟ୍ କିନାସ୍?
31 Het is gelijk aan een mosterdzaadje; wanneer men het zaait in de aarde, is het ‘t kleinste van alle zaden op aarde.
ହେଦାଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ହାର୍ହୁ ମାଞ୍ଜି ଲାକେ; ମେଦ୍ନିତ ୱିତିନି ୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ହେଦାଂ ପୁର୍ତିତ ସବୁ ପାଡ଼୍ତାଂ ହାରୁ ।
32 Maar wanneer het eenmaal gezaaid is, groeit het op, en wordt groter dan alle tuingewas; het schiet grote takken, zodat de vogels in de lucht kunnen nestelen onder zijn lommer.
ମାତର୍ ୱିତିସ୍ ହେଦାଂ ପାନ୍ଚି ସବୁ କୁଚାତାଂ ଗାଜା ଆନାତ୍, ପାଚେ ଡାଡ଼୍ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ଆଜ଼ି ଗାଜା ଗାଜା ଆନିଂ ଜେ, ଆକାସ୍ନି ପଟିଂ ହେ ହିତ୍ଡ଼ିତ ବାହା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନିକ୍ ।”
33 En in veel gelijkenissen van die aard sprak Hij tot hen het woord, voor zover ze het konden verstaan;
ହେୱାନ୍ ଇ ଲାକେ ବେସି ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ହୁଦାଂ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ବୁଜାଆନି ସାକ୍ତି ସମାନ୍ ହେୱେର୍ ଲାଗେ ବେରଣ୍ ପର୍ଚାର୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍,
34 en zonder gelijkenis sprak Hij hen niet toe. Maar alleen aan zijn leerlingen legde Hij alles uit.
ଆରେ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ୱେଚ୍ୱାଦାଂ ହେୱାନ୍ ହେୱାର୍ ତାକେ ଇମ୍ଣି ବେରଣ୍ପା ଇନ୍ୱାଦାଂ ମାଚାନ୍ । ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ବିନେନିକାର୍ ହିଲ୍ୱି ୱେଡ଼ାଲିଂ କାତା ତାଙ୍ଗ୍ ହେ ଚେଲାରିଂ ସବୁ ବିସ୍ରେ ବୁଜାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
35 Tot hen sprak Hij nog op diezelfde dag, toen het reeds laat was geworden: Laat ons oversteken naar de andere kant.
ହେଦାଂ କାଜିଂ ମ୍ଡିକାହାରେସ୍ ଆତିଲେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ୱାଡୁ, ହାମ୍ଦୁର୍ ଆନ୍ଟି ପାଡ଼୍କା ହାନାସ୍ ।”
36 Toen lieten ze de menigte gaan, en namen Hem mee, daar Hij reeds in de boot was; ook andere boten waren er bij.
ହେବେତାଂ ହେୱାର୍ ମାନାୟାରିଂ ପିସ୍ତି, ଜିସୁ ଇମ୍ଣି ଡଙ୍ଗାତ ମାଚାନ୍, ହେ ଲାକେ ହେୱାନ୍ ଡଙ୍ଗା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଅଜ଼ି ହାଚାର୍, ପାଚେ ବିନ୍ ବିନ୍ ଡଙ୍ଗାଙ୍ଗ୍ପା ହେୱାନ୍ ହୁକେ ମାଚିକ୍ ।
37 En een hevige storm brak los, en de golven sloegen over de boot, zodat ze vol water kwam.
ଆରି, ତ୍ରିପ୍କୁ ହୁଜ଼ାୱାଣି ଆତାତ୍, ପାଚେ ଲଡ଼ି ପଡ୍ନି କାଜିଂ ଡଙ୍ଗାତ ଏଜ଼ୁଂ ବାର୍ତି ଆଦେଂ ଲାଗିତିକ୍ ।
38 Hij zelf lag aan de achtersteven op een kussen te slapen. Ze maakten Hem wakker, en zeiden tot Hem: Meester, raakt het U niet, dat wij vergaan?
ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱାନ୍ ଡଙ୍ଗାନି ପାଚ୍ବାଗାଂ ଆକ୍ସା କାପ୍ଡ଼ା ପାଟାତ ଡୁପ୍ଚି ହୁନ୍ଜି ମାଚାନ୍; ଆରେ ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ନିକ୍ଚି ଇଚାର୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଆପେଂ ହାତାପ୍, ନିଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଚିନ୍ତା ହିଲୁତ୍?”
39 Nu stond Hij op, gebood aan de wind, en sprak tot het meer: Zwijg, wees stil! De wind ging liggen, en het werd heel stil.
ଇବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ଦୁକାତିଙ୍ଗ୍ ଦାକା ହିଜ଼ି ଲଡ଼ିତିଂ ଇଚାନ୍, “ପ୍ଡକ୍ ଇନା, ଚିମ୍ରା!” ହେବେଣ୍ଡାଂ ଦୁକା ମଦା ଆତାତ୍ ଆରେ ସବୁ ତିର୍ ଆତାତ୍ ।
40 Toen sprak Hij tot hen: Wat zijt gij bevreesd? Hebt gij nog geen geloof?
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ “ଇନେକିଦେଂ ଏଚେକ୍ ଡ୍ରିକୁଣା କାଦେର୍? ଇଦାଂ! ଇନାକା ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି ହିଲୁତ୍?”
41 Maar een hevige angst greep hen aan, en ze zeiden tot elkander: Wie is Hij toch, dat zelfs de wind en het meer Hem gehoorzamen?
ହେବେ ହେୱାର୍ ବେସି ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଜ଼ି ହେୱେର୍ ହେୱାର୍ ୱେଚ୍ପା ଆଦେଂ ଲାଗାତାର୍, “ଇୱାନ୍ ଜେ ଇନେନ୍? ଦୁକା ଆରେ ହାମ୍ଦୁର୍ ରିଣ୍ଡାଂପା ଇୱାନ୍ ବଲ୍ ମାନି କିନିକା!”
