Job 36
1 Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak:
Елиху а урмат ши а зис:
2 Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen;
„Аштяптэ пуцин ши вой урма, кэч май ам ынкэ де ворбит пентру Думнезеу.
3 Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen.
Ымь вой луа темеюриле де департе ши вой доведи дрептатя Зидиторулуй меу.
4 Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent.
Фий ынкрединцат, кувынтэриле меле ну сунт минчунь, чи ай де-а фаче ку ун ом ку симцэминте курате.
5 Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet;
Думнезеу есте путерник, дар ну ляпэдэ пе нимень ши есте путерник прин тэрия причеперий Луй.
6 Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht,
Ел ну ласэ пе чел рэу сэ трэяскэ ши фаче дрептате челуй ненорочит.
7 Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig!
Ну-Шь ынтоарче окий де ла чей фэрэ приханэ ши-й пуне пе скаунул де домние ку ымпэраций, ый ашазэ пентру тотдяуна ка сэ домняскэ.
8 Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen,
Се ынтымплэ сэ кадэ ын ланцурь ши сэ фие приншь ын легэтуриле ненорочирий?
9 Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan;
Ле пуне ынаинте фаптеле лор, фэрэделеӂиле лор, мындрия лор.
10 Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren.
Ый ынштиинцязэ ка сэ се ындрепте, ый ындямнэ сэ се ынтоаркэ де ла нелеӂюире.
11 Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde;
Дакэ аскултэ ши се супун, ышь сфыршеск зилеле ын феричире ши аний ын букурие.
12 Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand.
Дакэ н-аскултэ, пер учишь де сабие, мор ын орбиря лор.
13 En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt:
Нелеӂюиций се мыние, ну стригэ кэтре Думнезеу кынд ый ынлэнцуе;
14 Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren.
ышь перд вяца ын тинереце, мор ка чей десфрынаць.
15 Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood!
Дар Думнезеу скапэ пе чел ненорочит прин ненорочиря луй ши прин суферинцэ ыл ынштиинцязэ.
16 Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen.
Ши пе тине те ва скоате дин стрымтоаре, ка сэ те пунэ ла лок ларг, ын слобозение деплинэ, ши маса та ва фи ынкэркатэ ку букате густоасе.
17 Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen,
Дар, дакэ-ць аперь причина ка ун нелеӂюит, педяпса есте недезлипитэ де причина та.
18 Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan;
Супэраря сэ ну те ымпингэ ла батжокурэ ши мэримя прецулуй рэскумпэрэрий сэ ну те дукэ ын рэтэчире!
19 Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht.
Оаре ар ажунӂе стригэтеле тале сэ те скоатэ дин неказ ши кяр тоате путериле пе каре ле-ай путя десфэшура?
20 Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn;
Ну суспина дупэ ноапте, каре я попоареле дин локул лор.
21 Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht!
Фереште-те сэ фачь рэу, кэч суферинца те ындямнэ ла рэу.
22 Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij?
Думнезеу есте маре ын путеря Луй; чине ар путя сэ ынвеце пе алций ка Ел?
23 Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd?
Чине Ый чере сокотялэ де кэиле Луй ши чине ындрэзнеште сэ-Й спунэ: ‘Фачь рэу’?
24 Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen,
Ну уйта сэ лаузь фаптеле Луй, пе каре тоць оамений требуе сэ ле мэряскэ!
25 Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt.
Орьче ом ле привеште, фиекаре муритор ле веде де департе.
26 Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten!
Ятэ че маре е Думнезеу! Дар ной ну-Л путем причепе, нумэрул анилор Луй нимень ну л-а пэтрунс.
27 Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel,
Кэч Ел траӂе ла Ел пикэтуриле де апэ, ле префаче ын абур ши дэ плоая,
28 Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten;
пе каре норий о стрекоарэ ши о пикурэ песте мулцимя оаменилор.
29 Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent?
Ши чине поате причепе руперя норулуй ши бубуитул кортулуй Сэу?
30 Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt.
Ятэ, Ел Ышь ынтинде лумина ын журул Луй ши акоперэ адынчимиле мэрий.
31 Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed.
Прин ачесте мижлоаче, Ел жудекэ попоареле ши дэ белшуг де хранэ.
32 In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel;
Я фулӂерул ын мынэ ши-л арункэ асупра потривничилор Луй.
33 Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!
Дэ де весте кэ е де фацэ принтр-ун бубуит ши пынэ ши турмеле Ый симт апропиеря.
