Job 33
1 Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.
Kuule siis, Job, minun puhettani, ja ota vaari kaikista sanoistani!
2 Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;
Katso, minä avaan suuni, ja kieleni puhuu minun suussani.
3 Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!
Minun sydämeni puhuu oikeuden, ja minun huuleni sanoo puhtaan ymmärryksen.
4 De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;
Jumalan henki on tehnyt minun, ja KaikkivaItiaan henki on minulle antanut elämän.
5 Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!
Jos taidat, niin vastaa minua; valmista itses, ja tule minun eteeni.
6 Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:
Katso, minä olen Jumalan oma niinkuin sinäkin, ja savesta olen minä myös tehty.
7 Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.
Katso, ei sinun tarvitse hämmästyä minua, ja minun käteni ei ole sinulle raskas.
8 Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:
Sinä olet puhunut minun korvaini kuullen: sinun ääntäs täytyy minun kuulla:
9 "Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"
Minä olen puhdas ja ilman laitosta, viatoin ja synnitöin.
10 "Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;
Katso, hän on löytänyt syyn minua vastaan, sentähden pitää hän minun vihollisenansa.
11 Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.
Hän on pannut minun jalkani jalkapuuhun, ja kätkenyt minun tieni.
12 Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"
Katso, juuri siitä minä päätän, ettes ole hurskas; sillä Jumala on suurempi kuin yksikään ihminen.
13 Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?
Miksis riitelet hänen kanssansa, ettei hän tee sinulle lukua kaikista töistänsä?
14 Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:
Jos Jumala vihdoin jotakin käskee, ei hän sitä jälistä ajattele.
15 In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.
Uninäössä yöllä, kuin uni tulee ihmisten päälle, kuin he makaavat vuoteessa,
16 Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,
Silloin hän ilmoittaa ihmisten korviin, ja vahvistaa sen heidän nuhtelemisellansa,
17 Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;
Kääntääksensä ihmistä aivoituksestansa, ja varjellaksensa ylpeydestä.
18 Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.
Hän säästää hänen sieluansa turmeluksesta, ja hänen elämäänsä, ettei se miekkaan lankeaisi.
19 Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,
Ja kurittaa häntä kivulla vuoteessansa, ja kaikki hänen luunsa väkevällä kivulla,
20 Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;
Ja niin toimittaa hänen kauhistumaan ruokaa, ja hänen mielensä kyylyttämään ravintoa;
21 Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.
Että hänen lihansa surkastuu, niin ettei sitä nähdä, ja hänen luunsa särkyvät, niin ettei niitä mielellä katsella;
22 Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:
Että hänen sielunsa lähenee turmelusta, ja hänen elämänsä kuolemaa.
23 Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,
Kuin siis hänen tykönsä tulee enkeli, välimies, joka ainoa on enempi tuhansia, ilmoittamaan sille ihmiselle vanhurskauttansa,
24 Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden
Ja armahtaa häntä, ja sanoo: pelasta häntä menemästä alas turmelukseen; sillä minä olen löytänyt sovinnon;
25 Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!
Niin hänen lihansa tuorehtii enemmin kuin lapsuudessa ja tulee taas niinkuin nuoruutensa aikana.
26 Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.
Hän rukoilee Jumalaa, joka hänelle osoittaa armon: hän antaa kasvonsa nähdä ilolla, ja maksaa ihmiselle hänen vanhurskautensa.
27 Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!
Hän tunnustaa ihmiselle ja sanoo: minä olen syntiä tehnyt ja oikeuden vääntänyt; vaan ei se minua auttanut.
28 Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!
Hän pelasti minun sieluni, ettei se tulisi turmelukseen, vaan että minun elämäni näkis valkeuden.
29 Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:
Katso, nämät kaikki tekee Jumala itsekullekin kolme kertaa,
30 Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!
Tuodaksensa heidän sielunsa jälleen turmeluksesta ja valaistaksensa elävien valkeudella.
31 Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.
Job, ota tästä vaari ja kuule, ole myös ääneti, että minä puhuisin!
32 Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.
Mutta jos sinulla on jotakin puhumista, niin vastaa minua. Puhu! sillä minä tahdon, ettäs olisit vanhurskas.
33 Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!
Jos ei, niin kuule sinä minua, ja ole ääneti; minä opetan sinulle taidon.
