Job 28
1 Zeker, er is een plaats, waaruit het zilver komt, Een oord, waar het goud wordt gewassen,
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 Het ijzer uit de bodem gehaald, De steen tot koper gesmolten;
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 Waar men in de uiterste duisternis doordringt, En de diepste plekken doorvorst. In de rotsen, duister en somber.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Worden schachten gehakt door een volk, dat er niet hoort, Dat door de wandelaars wordt vergeten, Daar ver van de mensen hangt en zweeft;
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 En de aarde, waaruit het brood ontspruit, Wordt in haar ingewanden omgewoeld als door vuur.
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 Haar rotsen zijn de plaats van saffier, Haar stof bevat goud;
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 De arend kent er de weg niet heen, Het valkenoog bespeurt hem niet;
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 De roofdieren betreden hem niet, De luipaard gaat er niet heen.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 De mens slaat zijn hand aan de harde steen, Woelt de bergen om van hun grondslag af,
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 Breekt gangen in de rotsen uit, Niets kostbaars ontsnapt aan zijn oog;
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Hij zoekt de bronnen der stromen af, En brengt wat verborgen lag aan het licht.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 Maar de wijsheid, waar is zij te vinden, En waar is het oord van het inzicht?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 De mens kent er de weg niet heen, In het land der levenden bevindt ze zich niet.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 De afgrond roept: In mij is ze niet! De zee herhaalt: Ze is niet bij mij!
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Zij wordt niet gekocht voor het fijnste goud, Geen zilver gewogen, om haar te betalen;
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 Zij wordt niet geschat tegen goud van Ofir, Tegen kostbare onyx, noch saffier;
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Geen goud, geen glaswerk kan haar evenaren, Geen gouden vaas is haar prijs.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 Paarlen en kristal zijn naast haar niet in tel, Het vinden der wijsheid gaat dat van koralen te boven;
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Topaas van Koesj kan het niet bij haar halen, Het zuiverst goud weegt niet tegen haar op.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 De wijsheid, waar komt zij vandaan; Het inzicht, waar is zijn plaats?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Zij ligt verborgen voor het oog van al wat leeft, Verscholen voor de vogels in de lucht;
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 De onderwereld en dood roepen uit: Onze oren hebben enkel van haar bij geruchte gehoord.
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Het is God, die de weg naar haar kent, Hij alleen weet, waar zij toeft.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 Want Hij blikte tot aan de grenzen der aarde, Zag al wat onder de hemel bestond:
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Toen Hij het gewicht van de wind bepaalde, De maat voor het water bestemde;
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 Toen Hij de regen zijn wet gaf, En de donder zijn weg.
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 Toen aanschouwde Hij haar en verkondigde haar, Kende Hij haar en doorgrondde haar;
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 Maar Hij sprak tot den mens: Zie, de vreze des Heren is wijsheid, En het kwade te mijden is inzicht!
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
