< Job 26 >
1 Job antwoordde, en sprak
Eyüp şöyle yanıtladı:
2 Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
“Çaresize nasıl yardım ettin! Güçsüz pazıyı nasıl kurtardın!
3 Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
Bilge olmayana ne öğütler verdin! Sağlam bilgiyi pek güzel öğrettin!
4 Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
Bu sözleri kime söyledin? Senin ağzından konuşan ruh kimin?
5 De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
“Suların ve sularda yaşayanların altında Ölüler titriyor.
6 Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol )
Tanrı'nın önünde ölüler diyarı çıplaktır, Yıkım diyarı örtüsüz. (Sheol )
7 Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
O boşluğun üzerine kuzey göklerini yayar, Hiçliğin üzerine dünyayı asar.
8 Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
Bulutların içine suları sarar, Bulutlar yırtılmaz onların ağırlığı altında.
9 Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
Dolunayın yüzünü örter, Üstüne bulutlarını serper.
10 Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
Suların yüzeyine sınır çizer Işıkla karanlığın ayrıldığı yerde.
11 De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
Göklerin direkleri sarsılır, Şaşkına dönerler O azarlayınca.
12 Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
Gücüyle denizi çalkalar, Ustaca Rahav'ı vurur.
13 Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
Gökler O'nun soluğuyla açılır, O'nun eli parçalar kaçan yılanı.
14 Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?
Bunlar yaptıklarının küçücük parçaları, O'ndan duyduğumuz hafif bir fısıltıdır. Gürleyen gücünü kim anlayabilir?”