Job 23
1 Job antwoordde, en sprak:
Atunci Iov a răspuns și a zis:
2 Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!
Chiar astăzi plângerea mea este amară; lovitura mea este mai grea decât geamătul meu.
3 Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!
O, de aș ști unde să îl găsesc, să vin la scaunul său!
4 Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;
Mi-aș rândui cauza înaintea lui și mi-aș umple gura cu argumente.
5 Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.
Aș cunoaște cuvintele care mi le-ar răspunde și aș înțelege ceea ce mi-ar spune.
6 Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!
Va pleda el împotriva mea cu marea lui putere? Nu; ci ar pune tărie în mine.
7 Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!
Acolo cel drept s-ar contrazice cu el; astfel aș fi eliberat pentru totdeauna de judecătorul meu.
8 Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;
Iată, merg înainte, dar el nu este acolo; și înapoi, dar nu îl pot percepe;
9 Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.
La stânga, unde el lucrează, dar nu îl văd; se ascunde la dreapta, ca să nu îl văd;
10 Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:
Dar el cunoaște calea pe care o urmez; după ce mă va încerca, voi ieși ca aurul.
11 Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!
Piciorul meu s-a ținut de pașii lui; am păstrat calea lui și nu m-am abătut.
12 Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:
Nici nu am dat înapoi de la porunca buzelor lui; am stimat cuvintele gurii sale mai mult decât mâncarea necesară mie.
13 Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!
Dar el ține de una și cine îl poate întoarce? Și ce dorește sufletul său, chiar aceea face.
14 Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:
Căci el împlinește lucrul care îmi este rânduit; și multe asemenea lucruri sunt cu el.
15 En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.
De aceea sunt tulburat în prezența lui; când iau aminte, mă tem de el.
16 Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;
Fiindcă Dumnezeu îmi înmoaie inima și cel Atotputernic mă tulbură;
17 Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!
Pentru că nu am fost stârpit dinaintea întunericului, nici nu a ascuns întunericul de fața mea.
