< Jeremia 30 >
1 Het woord, dat door Jahweh tot Jeremias werd gericht:
Jeremiah henga Pakai thusei ahunglhung in hitin aseiye.
2 Zo spreekt Jahweh, Israëls God! Schrijf alle woorden, die Ik tot u ga spreken, op in een boek.
Hatchungnung Pakai, Israel Pathen in hitin aseiye: Jeremiah keiman na henga kasei thuho jouse hi, lekhabu khat a jihlut soh kei yin, ati.
3 Want zie, de dagen zullen komen, is de godsspraak van Jahweh, dat Ik een einde zal maken aan de ballingschap van Israël en Juda, mijn volk, zegt Jahweh; dat Ik ze terugbreng naar het land, dat Ik hun vaderen heb geschonken, en dat ze het in bezit zullen nemen.
Ajeh chu kamite Israel leh Judah chu keiman katundoh kit ding nikho ahung lhung e. Apu apateu ka pihsa hiche gamsung ahi, keiman amaho kahin le puilut kit ding, chule amahon hichi gamsunghi alokit diu ahi, tin Pakai yin asei e, ati.
4 Dit zijn de woorden, die Jahweh over Israël en Juda heeft gesproken:
Pakaiyin, Israel leh Judah chungchang thu asei chu hiche ahi.
5 Zo spreekt Jahweh! Een angstgeschrei wordt gehoord, Benauwende schrik!
Pakaiyin hitin aseiye, ‘kichatah a miho ka ogin keiman kajai, chamna umlou, kichat tijat dimset ahi
6 Vraagt en ziet, Of mannen soms baren? Waarom dan zie ik iederen man Met de handen op de heupen als een barende vrouw? Waarom zijn alle gezichten vertrokken, Doodsbleek geworden?
Veuvin, keiman ngho thukhat kadoh nahiuve. ‘pasal in cha ahin thei mong hinam? Ibola pasal jouse, numei naoso nat thoh lel bang a akhut teniuva ataibuh u akisip uva, maiso ki khel gam’u ham?
7 Wee, hoe geweldig die dag; Zo is er geen ander! Een angsttijd voor Jakob: Maar hij zal er uit worden gered!
Hitobang phat hahsa chu ana um khalou ahi. Hiche hi kami Israelte ding a, thoh hahsa tah nikho chu hiding ahi. Hijongle, achaina le amam ho huhdoh’a um ding ahiuve.
8 Op die dag: spreekt Jahweh der heirscharen, Breek Ik het juk van hun nek, En scheur hun banden vaneen. Niet langer zullen vreemden ze knechten;
Hichi nikho chuleh hiti ding ahi, tin Hatchungnung Pakai in aseiye. Keiman angonguva kon’a namkol kaheboh’a, chuleh aki hen nao khao ka botan ding ahi. Chuteng ama ho chu gamdang mi ho khut nui a sohchang a um ta lou ding ahiuve.
9 Maar Jahweh zullen ze dienen, hun God, En David, hun koning, dien Ik hun zal verwekken.
Ijeh inem itileh, kamiten a-Pathen u keima kin abol tah diu, chuleh David khang gui a kon a aleng diu khat, keiman katun doh ding pachu, ama hon ajan diu ahih.
10 Jakob, mijn dienaar, wees niet bang, Spreekt Jahweh; Israël, ge behoeft niet te vrezen; Want Ik ga u verlossen uit verre gewesten, Uw kroost uit het land hunner ballingschap! Jakob keert terug, en vindt weer zijn rust, Onbekommerd, door niemand verschrikt.
Hijeh chun, kalhacha Israel kicha hih in chuleh lungthoi hih in; ajeh chu keiman gamlha tah akon a, nangma kahin lepuikit’a, inmun kalhut ding chuleh nachate jouse jong asohchannauva kon’a hng kile soh kei ding ahiuve. Chuteng Israel in chamna leh monna anei ding, koima chan avela amaho asuhkichat kit loudiu ahitai, tin Pakai in aseiye, ati.
11 Want Ik ben met u, om u te redden, spreekt Jahweh! Ja, Ik ga alle volken vernielen, Waaronder Ik u heb verstrooid. Maar u zal Ik nimmer vernielen, Ik tuchtig u enkel, zoals ge verdient;
Ajeh chu keiman nangma ka umpi jing in, chuleh ka huhdoh jing ding nahi, tin Pakiayin aseiye. Keiman nangho kathechehnau namtin vaipi ho chu, abon'uva kasuhmanghel ding ahiuve. Amavang, keiman nangho sumanglouva, thudih’a kasuhdih ding chule talen manlouva kakoilou ding nahiuve, ati.
12 Neen, Ik laat u niet ongestraft! Zo spreekt Jahweh: Uw plaag is ontzettend, En schrijnend uw wonde;
Pakaiyin aseiye, “Ven, nakimavona maha hi, anasabehseh jeng in, adamthei louding maha ahitai,’ati.
13 Niemand wil uw zweren verbinden, Geneesmiddelen helpen u niet.
Nangma khankho ding gel’a napanpi ding mi aumpoi. Na maha najenpeh ding jong mi koima aumpoi. Chuleh adam nading loujong aumpoi.
14 Al uw minnaars zijn u vergeten, En bekommeren zich niet meer om u. Want Ik heb u als een vijand onbarmhartig geslagen, Om uw grote schuld, en uw talloze zonden.
Naki hetpi honla nahepha tapouvin, napanpi honjong nadalha gam tauve. Kenjong melma bol’a kahin bol’a, melse tah’a kamavo nahitai. Ajeh chu na chonset avaltan, chuleh nathemmona alen behseh jeng’e.
15 Wat krijt ge dan zo om uw wonden, En uw ontzettende plaag? Om uw grote schuld, en uw talloze zonden Heb Ik u dit berokkend!
Ibol’a namaha jeh’a chu kiphin nahim, adamdoh nading, umlou ahi. Ajeh chu nachonset atamval in, nathemmo najong alen behseh tai. Hijeh’a chu keiman talen kamatsah nahi.
16 Waarachtig, die u verslinden, Worden allen verslonden; En al uw verdrukkers Zullen in ballingschap gaan; Uw plunderaars worden geplunderd, Uw rovers zal Ik beroven!
Hijongle, keiman nabah gamte kabah gamding, nadou va pangho abon'uva sohchanga kitol manggam diu ahi. Chule na chomgam te kile chomgamdiu, nahindelkhum te jong kile delkhum diu ahi.
17 Dan sluit Ik uw wonde, En genees uw kwalen, Is de godsspraak van Jahweh; Omdat men u Verstoteling noemt: Dit is Sion, om wien zich niemand bekommert! Zo spreekt Jahweh!
Chuteng, na maha chu keiman kadamsah ding chuleh kahetsah kit ding nahi. Ajeh chu, mihon nangmahi akipaidoh ahitan, koima chan Jerusalem hi adonlou ahitai, atiuve, tin Pakaiyin aseiye.
18 Zie, Ik maak de tenten van Jakob gelukkig, En ontferm Mij over zijn stulpen; De stad wordt herbouwd op haar heuvel, De burcht troont weer op zijn oude plaats; ,
Pakaiyin hitin aseiyin, ‘Keiman Israel chu agamsunga kahin lepuilut kit’a, kasem phat ding ahi. Jerusalem kisa phat kit ding chuleh aleng inpi jong aum na ngai ja kitungdoh kitding ahi.
19 Er stijgen jubelzangen uit op, En vrolijke kreten. Ik vermeerder ze weer: zij verminderen niet; Ik herstel ze in ere: men veracht ze niet meer;
Chuteng, kipala asah uva, chuleh thangvah na ogin kithong ding ahi. Keiman amaho vang kaboh’a kapunsah ding chule amaho kemsuh louding ahitai.
20 Zijn zonen zullen weer worden als vroeger, Zijn gemeente zal voor mijn aangezicht staan; Al zijn verdrukkers zal Ik bestraffen, Hij wordt weer sterker dan zij!
Khanglui lai a banga, Israel kasemphat ding, ka-ang sung’a namlentah’a katundoh kitding ahi. Keiman amaho vang kaboh’a, achateu khangtou ding chuleh amaho bolse techu keiman talen kamatsah ding ahi.
21 Zijn vorst staat uit zijn midden op; Ik laat hem komen: hij mag Mij naderen; Wie anders zou zijn leven wagen, Om Mij te naderen, spreekt Jahweh!
Amahon, amaholah’a kon’a, alengpau ding khat akisem doh diu, keiman ama chu kaheng’a kakou lut ding ahi. Ajeh chu, amapa chun achamtah’a eihin nailut ngamlou ahi, tin Pakaiyin aseiye.
22 Zo zult gij mijn volk, En Ik zal uw God zijn!
Chutengle nangho kamite nahidiu, chuleh keima na Pathen u kahi ding ahi, ati. Ven, Pakai lungsatna huipi leh gose kitho bang’a, migiloute luchang’a hattah a hung kitatjal bang ding ahi.
23 Zie, de storm van Jahweh komt, De gramschap barst los als een wervelwind, Op het hoofd van de bozen stort zij zich uit.
Pakaiyin lungkham tijat umtah chu, Pakai aman agel ho abolsah kahsea, kemsuh louhel ding ahi. Nangho hiche ho jouse chu, anikho ahunglhun tengle nahet ding ahi.
24 De toorn van Jahweh legt zich niet neer, Eer Hij zijn plannen heeft ten uitvoer gebracht: Ten leste zult ge het zelf ondervinden!
Pakai lunghanna chun ama lung ngaito aboncha amolso ding, achai kahsea kiledoh kit louhel ding, hichu ninung lam teng nahin hetkhen diu ahi.