Jakobus 1
1 Jakobus, dienaar van God en van den Heer Jesus Christus, aan de twaalf stammen in de verstrooiing: heil!
ឦឝ្វរស្យ ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ច ទាសោ យាកូព៑ វិកីណ៌ីភូតាន៑ ទ្វាទឝំ វំឝាន៑ ប្រតិ នមស្ក្ឫត្យ បត្រំ លិខតិ។
2 Mijn broeders, acht het een zeer grote vreugde, wanneer gij in allerhande bekoringen valt.
ហេ មម ភ្រាតរះ, យូយំ យទា ពហុវិធបរីក្ឞាឞុ និបតត តទា តត៑ បូណ៌ានន្ទស្យ ការណំ មន្យធ្វំ។
3 Want gij weet, dat de beproeving van uw geloof de oorzaak is van geduld;
យតោ យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសស្យ បរីក្ឞិតត្វេន ធៃយ៌្យំ សម្បាទ្យត ឥតិ ជានីថ។
4 welnu, het geduld behoeft slechts volkomen te worden, dan zijt gij volmaakt en ongerept, en schiet gij in niets te kort.
តច្ច ធៃយ៌្យំ សិទ្ធផលំ ភវតុ តេន យូយំ សិទ្ធាះ សម្បូណ៌ាឝ្ច ភវិឞ្យថ កស្យាបិ គុណស្យាភាវឝ្ច យុឞ្មាកំ ន ភវិឞ្យតិ។
5 Komt iemand van u dan wijsheid te kort, hij vrage ze aan God, die ze aan allen verleent, eenvoudigweg en zonder verwijt; dan zal ze hem geschonken worden.
យុឞ្មាកំ កស្យាបិ ជ្ញានាភាវោ យទិ ភវេត៑ តហ៌ិ យ ឦឝ្វរះ សរលភាវេន តិរស្ការញ្ច វិនា សវ៌្វេភ្យោ ទទាតិ តតះ ស យាចតាំ តតស្តស្មៃ ទាយិឞ្យតេ។
6 Maar hij moet vragen met geloof en zonder te weifelen; want wie weifelt, gelijkt op een golf van de zee, die door de wind wordt bewogen, en heen en weer wordt geslingerd.
កិន្តុ ស និះសន្ទេហះ សន៑ វិឝ្វាសេន យាចតាំ យតះ សន្ទិគ្ធោ មានវោ វាយុនា ចាលិតស្យោត្ប្លវមានស្យ ច សមុទ្រតរង្គស្យ សទ្ឫឝោ ភវតិ។
7 Zo iemand toch verbeelde zich niet, dat hij iets van den Heer zal ontvangen;
តាទ្ឫឝោ មានវះ ប្រភោះ កិញ្ចិត៑ ប្រាប្ស្យតីតិ ន មន្យតាំ។
8 dubbelhartig man als hij is, ongestadig in heel zijn gedrag.
ទ្វិមនា លោកះ សវ៌្វគតិឞុ ចញ្ចលោ ភវតិ។
9 Laat de broeder van nederige staat zich op zijn verheffing beroemen.
យោ ភ្រាតា នម្រះ ស និជោន្នត្យា ឝ្លាឃតាំ។
10 Maar de rijke op zijn geringheid; want hij zal verdwijnen als een bloem in het gras.
យឝ្ច ធនវាន៑ ស និជនម្រតយា ឝ្លាឃតាំយតះ ស ត្ឫណបុឞ្បវត៑ ក្ឞយំ គមិឞ្យតិ។
11 Want de zon gaat op met haar gloed en doet het gras verdorren; dan valt ook zijn bloem, en haar schoonheid vliedt heen. Zo zal ook de rijke verkwijnen op zijn levenspad.
យតះ សតាបេន សូយ៌្យេណោទិត្យ ត្ឫណំ ឝោឞ្យតេ តត្បុឞ្បញ្ច ភ្រឝ្យតិ តេន តស្យ រូបស្យ សៅន្ទយ៌្យំ នឝ្យតិ តទ្វទ៑ ធនិលោកោៜបិ ស្វីយមូឍតយា ម្លាស្យតិ។
12 Zalig de man, die staande blijft bij de bekoring; want wanneer hij de proef heeft doorstaan, zal hij de kroon des levens ontvangen, die God beloofd heeft aan hen, die Hem liefhebben.
យោ ជនះ បរីក្ឞាំ សហតេ ស ឯវ ធន្យះ, យតះ បរីក្ឞិតត្វំ ប្រាប្យ ស ប្រភុនា ស្វប្រេមការិភ្យះ ប្រតិជ្ញាតំ ជីវនមុកុដំ លប្ស្យតេ។
13 Niemand mag zeggen, als hij bekoord wordt: ik word door God bekoord. Want evenmin als God zelf door het kwaad wordt bekoord, brengt Hij wien ook in bekoring.
ឦឝ្វរោ មាំ បរីក្ឞត ឥតិ បរីក្ឞាសមយេ កោៜបិ ន វទតុ យតះ បាបាយេឝ្វរស្យ បរីក្ឞា ន ភវតិ ស ច កមបិ ន បរីក្ឞតេ។
14 Neen, iedere mens wordt door zijn eigen begeerlijkheid bekoord, verleid en verlokt;
កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វីយមនោវាញ្ឆយាក្ឫឞ្យតេ លោភ្យតេ ច តស្យៃវ បរីក្ឞា ភវតិ។
15 wanneer dan de begeerlijkheid is bevrucht, baart ze de zonde, en als de zonde volgroeid is, brengt ze de dood.
តស្មាត៑ សា មនោវាញ្ឆា សគព៌្ហា ភូត្វា ទុឞ្ក្ឫតិំ ប្រសូតេ ទុឞ្ក្ឫតិឝ្ច បរិណាមំ គត្វា ម្ឫត្យុំ ជនយតិ។
16 Bedriegt u niet, mijn geliefde broeders.
ហេ មម ប្រិយភ្រាតរះ, យូយំ ន ភ្រាម្យត។
17 Niet dan goede gift en volmaakte gave komt van boven, en daalt neer van den Vader der lichten, bij wien geen verandering bestaat of schaduw van wisselvalligheid.
យត៑ កិញ្ចិទ៑ ឧត្តមំ ទានំ បូណ៌ោ វរឝ្ច តត៑ សវ៌្វម៑ ឩទ៌្ធ្វាទ៑ អត៌្ហតោ យស្មិន៑ ទឝាន្តរំ បរិវត៌្តនជាតច្ឆាយា វា នាស្តិ តស្មាទ៑ ទីប្ត្យាករាត៑ បិតុរវរោហតិ។
18 Uit vrije wil heeft Hij ons door de prediking der waarheid verwekt, opdat we de eersteling zijner schepselen zouden zijn.
តស្យ ស្ឫឞ្ដវស្តូនាំ មធ្យេ វយំ យត៑ ប្រថមផលស្វរូបា ភវាមស្តទត៌្ហំ ស ស្វេច្ឆាតះ សត្យមតស្យ វាក្យេនាស្មាន៑ ជនយាមាស។
19 Verstaat dit goed, mijn geliefde broeders! Een ieder zij vlug in het horen, maar traag in het spreken, traag in de toorn;
អតឯវ ហេ មម ប្រិយភ្រាតរះ, យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកោ ជនះ ឝ្រវណេ ត្វរិតះ កថនេ ធីរះ ក្រោធេៜបិ ធីរោ ភវតុ។
20 want ‘s mensen toorn bewerkt geen gerechtigheid Gods.
យតោ មានវស្យ ក្រោធ ឦឝ្វរីយធម៌្មំ ន សាធយតិ។
21 Legt daarom alle onreinheid af en uitwas van boosheid, maar neemt met zachtmoedigheid het woord in u op, dat op u is geënt, en dat uw zielen kan redden.
អតោ ហេតោ រ្យូយំ សវ៌្វាម៑ អឝុចិក្រិយាំ ទុឞ្ដតាពាហុល្យញ្ច និក្ឞិប្យ យុឞ្មន្មនសាំ បរិត្រាណេ សមត៌្ហំ រោបិតំ វាក្យំ នម្រភាវេន គ្ឫហ្លីត។
22 Weest werkers van het woord, en niet hoorders alleen; anders bedriegt gij uzelf.
អបរញ្ច យូយំ កេវលម៑ អាត្មវញ្ចយិតារោ វាក្យស្យ ឝ្រោតារោ ន ភវត កិន្តុ វាក្យស្យ កម៌្មការិណោ ភវត។
23 Immers, wanneer iemand het woord aanhoort, maar er zich niet naar gedraagt, dan gelijkt hij op een man, die zijn gelaat, door de natuur hem geschonken, in een spiegel beziet;
យតោ យះ កឝ្ចិទ៑ វាក្យស្យ កម៌្មការី ន ភូត្វា កេវលំ តស្យ ឝ្រោតា ភវតិ ស ទប៌ណេ ស្វីយឝារីរិកវទនំ និរីក្ឞមាណស្យ មនុជស្យ សទ្ឫឝះ។
24 want als hij toegekeken heeft en heen is gegaan, is hij aanstonds vergeten, hoe hij er uitzag.
អាត្មាការេ ទ្ឫឞ្ដេ ស ប្រស្ថាយ កីទ្ឫឝ អាសីត៑ តត៑ តត្ក្ឞណាទ៑ វិស្មរតិ។
25 Maar hij, die met volle aandacht de volmaakte wet der vrijheid beschouwt, en zich er ook naar gedraagt, —geen vergeetachtig hoorder, maar een man van de daad, —hij zal zalig worden door zijn werken.
កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ នត្វា មុក្តេះ សិទ្ធាំ វ្យវស្ថាម៑ អាលោក្យ តិឞ្ឋតិ ស វិស្ម្ឫតិយុក្តះ ឝ្រោតា ន ភូត្វា កម៌្មកត៌្តៃវ សន៑ ស្វកាយ៌្យេ ធន្យោ ភវិឞ្យតិ។
26 Zo iemand vroom meent te zijn, maar zijn tong niet beteugelt, dan bedriegt hij zichzelf, en zijn vroomheid is ijdel.
អនាយត្តរសនះ សន៑ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វមនោ វញ្ចយិត្វា ស្វំ ភក្តំ មន្យតេ តស្យ ភក្តិ រ្មុធា ភវតិ។
27 Reine en vlekkeloze vroomheid in de ogen van God en den Vader is deze: zorg te dragen voor wezen en weduwen in hun rampspoed, en zich onbesmet van de wereld te houden.
ក្លេឝកាលេ បិត្ឫហីនានាំ វិធវានាញ្ច យទ៑ អវេក្ឞណំ សំសារាច្ច និឞ្កលង្កេន យទ៑ អាត្មរក្ឞណំ តទេវ បិតុរីឝ្វរស្យ សាក្ឞាត៑ ឝុចិ រ្និម៌្មលា ច ភក្តិះ។
