Jakobus 3
1 Laat er onder u niet velen als leermeesters optreden, mijn broeders; want we weten, dat we dan een strenger oordeel zullen ondergaan.
ហេ មម ភ្រាតរះ, ឝិក្ឞកៃរស្មាភិ រ្គុរុតរទណ្ឌោ លប្ស្យត ឥតិ ជ្ញាត្វា យូយម៑ អនេកេ ឝិក្ឞកា មា ភវត។
2 Allen toch struikelen we op vele punten. Zo iemand in het spreken niet struikelt, dan is hij een volmaakt man; want dan kan hij ook heel het lichaam beteugelen.
យតះ សវ៌្វេ វយំ ពហុវិឞយេឞុ ស្ខលាមះ, យះ កឝ្ចិទ៑ វាក្យេ ន ស្ខលតិ ស សិទ្ធបុរុឞះ ក្ឫត្ស្នំ វឝីកត៌្តុំ សមត៌្ហឝ្ចាស្តិ។
3 Wanneer we de paarden het gebit in de bek steken, om ze ons te doen gehoorzamen, dan mennen we ook heel hun lijf.
បឝ្យត វយម៑ អឝ្វាន៑ វឝីកត៌្តុំ តេឞាំ វក្ត្រេឞុ ខលីនាន៑ និធាយ តេឞាំ ក្ឫត្ស្នំ ឝរីរម៑ អនុវត៌្តយាមះ។
4 Ziet ook eens naar de schepen: hoe groot ze ook zijn, en door wat onstuimige winden ze worden gedreven, door een heel klein roer worden ze gewend, waarheen de stuurman het wil.
បឝ្យត យេ បោតា អតីវ ព្ឫហទាការាះ ប្រចណ្ឌវាតៃឝ្ច ចាលិតាស្តេៜបិ កណ៌ធារស្យ មនោៜភិមតាទ៑ អតិក្ឞុទ្រេណ កណ៌េន វាញ្ឆិតំ ស្ថានំ ប្រត្យនុវត៌្តន្តេ។
5 Zo ook is de tong slechts een klein lid, maar ze bezit een grote invloed. Ziet, hoe een klein vuurtje een heel bos in brand steekt!
តទ្វទ៑ រសនាបិ ក្ឞុទ្រតរាង្គំ សន្តី ទប៌វាក្យានិ ភាឞតេ។ បឝ្យ កីទ្ឫង្មហារណ្យំ ទហ្យតេ ៜល្បេន វហ្និនា។
6 Ook de tong is een vuur: een wereld van ongerechtigheid. Onder onze leden is het de tong, die heel het lichaam bezoedelt, en ons levensrad in brand steekt, zelf in vlam gezet door de hel. (Geenna g1067)
រសនាបិ ភវេទ៑ វហ្និរធម៌្មរូបបិឞ្ដបេ។ អស្មទង្គេឞុ រសនា តាទ្ឫឝំ សន្តិឞ្ឋតិ សា ក្ឫត្ស្នំ ទេហំ កលង្កយតិ ស្ឫឞ្ដិរថស្យ ចក្រំ ប្រជ្វលយតិ នរកានលេន ជ្វលតិ ច។ (Geenna g1067)
7 Inderdaad, alle soorten van beesten en vogels, kruipende dieren en beesten der zee, worden getemd en zijn getemd door het menselijk geslacht;
បឝុបក្ឞ្យុរោគជលចរាណាំ សវ៌្វេឞាំ ស្វភាវោ ទមយិតុំ ឝក្យតេ មានុឞិកស្វភាវេន ទមយាញ្ចក្រេ ច។
8 maar de tong: geen mens kan haar temmen; rusteloos kwaad, vol dodelijk venijn.
កិន្តុ មានវានាំ កេនាបិ ជិហ្វា ទមយិតុំ ន ឝក្យតេ សា ន និវាយ៌្យម៑ អនិឞ្ដំ ហលាហលវិឞេណ បូណ៌ា ច។
9 Met haar zegenen we den Heer en den Vader, met haar ook vervloeken we de mensen, naar Gods beeld geschapen;
តយា វយំ បិតរម៑ ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទាមះ, តយា ចេឝ្វរស្យ សាទ្ឫឝ្យេ ស្ឫឞ្ដាន៑ មានវាន៑ ឝបាមះ។
10 uit dezelfde mond komt zegen en vloek. —Neen mijn broeders, dit moet zó niet zijn!
ឯកស្មាទ៑ វទនាទ៑ ធន្យវាទឝាបៅ និគ៌ច្ឆតះ។ ហេ មម ភ្រាតរះ, ឯតាទ្ឫឝំ ន កត៌្តវ្យំ។
11 Of laat soms een bron uit dezelfde ader zoet en bitter water opborrelen?
ប្រស្រវណះ កិម៑ ឯកស្មាត៑ ឆិទ្រាត៑ មិឞ្ដំ តិក្តញ្ច តោយំ និគ៌មយតិ?
12 Of is het mogelijk, mijn broeders, dat een vijg olijven draagt, en een wijnstok vijgen? Ook kan een zoute bron geen zoet water geven.
ហេ មម ភ្រាតរះ, ឧឌុម្ពរតរុះ កិំ ជិតផលានិ ទ្រាក្ឞាលតា វា កិម៑ ឧឌុម្ពរផលានិ ផលិតុំ ឝក្នោតិ? តទ្វទ៑ ឯកះ ប្រស្រវណោ លវណមិឞ្ដេ តោយេ និគ៌មយិតុំ ន ឝក្នោតិ។
13 Wie is er onder u wijs en verstandig? Hij tone door eerzame wandel zijn werken, met wijze zachtmoedigheid gepaard.
យុឞ្មាកំ មធ្យេ ជ្ញានី សុពោធឝ្ច ក អាស្តេ? តស្យ កម៌្មាណិ ជ្ញានមូលកម្ឫទុតាយុក្តានីតិ សទាចារាត៑ ស ប្រមាណយតុ។
14 Maar zo ge bittere naijver en twist ronddraagt in uw hart, zet gij u dan niet op tegen de waarheid, en liegt gij dan niet tegen haar?
កិន្តុ យុឞ្មទន្តះករណមធ្យេ យទិ តិក្តេឞ៌្យា វិវាទេច្ឆា ច វិទ្យតេ តហ៌ិ សត្យមតស្យ វិរុទ្ធំ ន ឝ្លាឃធ្វំ នចាន្ឫតំ កថយត។
15 Zo’n wijsheid komt niet van boven, maar is aards, zinnelijk en duivels;
តាទ្ឫឝំ ជ្ញានម៑ ឩទ៌្ធ្វាទ៑ អាគតំ នហិ កិន្តុ បាត៌្ហិវំ ឝរីរិ ភៅតិកញ្ច។
16 want waar naijver heerst en twist, daar is onrust en allerlei kwaad.
យតោ ហេតោរីឞ៌្យា វិវាទេច្ឆា ច យត្រ វេទ្យេតេ តត្រៃវ កលហះ សវ៌្វំ ទុឞ្ក្ឫតញ្ច វិទ្យតេ។
17 De wijsheid, die van boven komt, is vóór alles rein, maar ook vredelievend, inschikkelijk, gezeggelijk, vol barmhartigheid en goede vruchten, onpartijdig, ongeveinsd;
កិន្តូទ៌្ធ្វាទ៑ អាគតំ យត៑ ជ្ញានំ តត៑ ប្រថមំ ឝុចិ តតះ បរំ ឝាន្តំ ក្ឞាន្តម៑ អាឝុសន្ធេយំ ទយាទិសត្ផលៃះ បរិបូណ៌ម៑ អសន្ទិគ្ធំ និឞ្កបដញ្ច ភវតិ។
18 en de vredevrucht der gerechtigheid wordt gezaaid door hen, die de vrede bewaren.
ឝាន្ត្យាចារិភិះ ឝាន្ត្យា ធម៌្មផលំ រោប្យតេ។
