< Ezechiël 31 >

1 In het elfde jaar, op de eerste van de derde maand, werd het woord van Jahweh tot mij gericht.
Lengpa Jehoiachin sohchan kal kum somle kum khat channa Lhadou 21 nikho hin Pakaija kon hiche thuhi ahung lhunge.
2 Mensenkind, ge moet tot Farao en tot zijn drommen zeggen: Aan wie waart ge in uw grootheid gelijk?
Mihem chapa hiche thuhi Egypt lengpa Pharaoh leh amite seipeh in.
3 Zie, Ik maakte u tot een Libanon-ceder, Met mooie takken, schaduwrijk loof en rijzige stam; Tussen de wolken reikte zijn kruin.
Nangma naloupina chu koija toh natekah pi tadem? Lebanon a Cedar thing phung tobang nabah hoitah tah gammang sung le thim jeng ajih lhang lah a kitung doh jenga thahat Assyria tobang nahi.
4 Water deed hem gedijen, De oceaan liet hem groeien; Die liet zijn stromen vloeien over zijn wortels, Liet zijn kanalen lopen over het hele veld.
Twi thuhtah in sangtah le abah bompem puma akhandoh theina dinga achapnou jing jeng ahi. Akimvel jousea vadung banga alonsah a akoma thingphung dang jouse jong vadung neo hon alonkhum ahi.
5 Daarom rees zijn stam Boven alle bomen des velds, Kreeg hij veel takken, lange twijgen: Van het vele water in zijn scheuten.
Hiche thing lentah ho chu sangtah tah in akhangin, akimvella thingphung dang jouse sangin asangjoi. Ajung khona abul twi thalhin jeh chun akhangtou cheh cheh in abah ho jong saotah tah le lentah tah aphan ahi.
6 In zijn takken nestelden alle vogels uit de lucht, Onder zijn twijgen wierpen alle wilde dieren haar jongen; En in zijn schaduw zetten Allerlei talrijke volken zich neer.
Chungleng vachate abah lah a chun akichol ngauvin chule anoilima gamsa ho jousen anou sonan amang uve. Vannoi leisetna nam minthang jouse alim noija chun achenguve.
7 Hij was een prachtige boom om zijn hoogte, En door de lengte van zijn takken; Want zijn wortels stonden Aan overvloedige wateren.
Ajung jouse twi thalhin namun thuh tah a akholut jeh chun adet in, chule ahoijin abahho saotah tah in ajamme.
8 De ceders in Gods tuin evenaarden hem niet, Cypressen konden niet op tegen zijn twijgen; Geen plataan had zulke takken als hij, Geen boom in Gods tuin bereikte zijn pracht!
Pathen honsunga Cedar thing ho khat chan jong tet jou pontin, Cypress bah ho khat chan jong tet jou lou diu ahi. Pathen honsung a keh thingphung khat cha jong ahoina tetdin akom hung lut theiponte.
9 Ik had hem heerlijk gemaakt, Met zijn talloze takken; Hij werd door alle bomen van Eden benijd, Die in Gods tuin staan.
Ajeh chu keiman hiche thingphung chu kajem hoijin ado, abah chuleh ajung jouse loupi dehsetna kapen ahi. Hiche thingphung chu Eden na Pathen honsunga thingphung dang jousen athangset piu ahije.
10 Daarom zegt Jahweh, de Heer: Omdat hij groot ging op zijn stam, Omdat hij zijn kruin tussen de wolken stak, En hij trots werd op zijn lengte:
Hijeh a chu thaneitah Pakaiyin hiche thuhi a sei ahi: Egypt chu akiletsah in chule akiloupi sah tan ajeh chu adang jouse sanga sangjo a ahung khandoh a aleh in meilhang lah aphatan ahi.
11 Daarom geef Ik hem in de macht Van een geweldige onder de volken; Die zal de hand aan hem slaan; Ik ruk hem uit om zijn boosheid.
Keiman namtin vaipi lah athahat khutna kapeh doh a aman agitlou dungjuija asuhmang ding ahi. Keiman kapai dohsa ahitai.
12 Vreemde, barbaarse volken houwen hem om, En smakken hem neer op de bergen; In alle dalen vallen zijn takken, Zijn geknakte twijgen in alle kloven der aarde. Alle volken der aarde vluchten weg uit zijn schaduw, En smijten hem weg;
Gamdang sepai namtin vaipi kichatpan asatlhah a tolla ajamden ding ahi. Abah ho jouse agamsunga chu molsang ho a le phaicham ho a chule komthuh tah tah lah a kathethang soh ding ahi. Alim noija chengho jousen adalhah sih uva chule akijamna a chu adalhah diu ahi.
13 Op zijn gevelde stam laten allerlei vogels uit de lucht zich neer, Allerlei wilde dieren zitten op zijn twijgen.
Chunga leng vachate akungbul chunga hung kicholdo uvintin chule gamlah a gamsate abah lah a hung geh diu ahi.
14 Zo gaat geen rijkbevloeide boom meer groot op zijn stam, Steekt zijn kroon niet meer tussen de wolken; En geen zal er zich meer op zijn grootheid verheffen, Van alles wat water opzuigt. Want ze zijn allen bestemd voor de dood, Voor de diepten der aarde; Temidden van de kinderen der mensen, Die al in het graf zijn gedaald.
Namtin vaipi dangho hiche thingphung akiloupi sah a akhantouna kipapi dahen. Thutah'a konin twi kichap nou jing hen lang chule alehvum in meilhang lah phajeng jong leh, ajeh chu amaho chu thia leiset noilang thuhtah'a kumsuh dinga gotna kipesa ahitai. Leiset chunga mijouse toh kokhuh sunga kilhonkhom cheh diu ahi.
15 Dit zegt Jahweh, de Heer: Op de dag dat hij naar de onderwereld afdaalde, Liet Ik de oceaan in rouwkleed om hem treuren, Heb Ik zijn oevers verstopt, En het overvloedige water hield op. Ik hulde om hem de Libanon in rouw, En alle bomen van het veld verlepten; (Sheol h7585)
Hiche hi thaneitah Pakai thusei ahi: Assyria in lhahkhuh ajotsuh chun keiman thuhtah'a um twinah ho apul kadou sah e. Avadung katan sah in twithalhing tah chu kagotsah tai. Lebanon chu ponvom kisilpeh in chule lou jauva thingphung ho chu kagot lhah sah tai. (Sheol h7585)
16 Door de dreun van zijn val heb Ik volken verschrikt, Toen Ik hem de diepte instiet, bij hen die in het graf zijn gedaald. Nu troosten zich in de diepte der aarde Alle bomen van Eden, Het puik en de keur van de Libanon, Alles wat water opzuigt. (Sheol h7585)
Keiman namtin vaipi hi ama lhuh husan ginna chu kichatna kihot lhusoh diu ahi, ajeh chu keiman lhan khuh kasol lhah ding chule khula ana lutsa ho chutoh noimigama kaselut ding ahi. Chule Edenna thing loupitah tah ho lah a hoi chungnung pen chule Lebanonna ahoipen pen ajung thuh tah twi thalhinna muna kholut nau leiset noilam thuh a lungmonna kihol dinga lutkhom cheh diu ahi. (Sheol h7585)
17 Ook zij moesten met hem mee, het dodenrijk in, Naar hen, die door het zwaard zijn getroffen: Naar zijn bondgenoten, die in zijn schaduw zaten Te midden der volken. (Sheol h7585)
Apan khompi chengse jong kisumang soh a chule che mangsa ahitauve. Alim noija cheng ho jouse abonchauva lhankhuh a lutkhom cheh diu ahi. (Sheol h7585)
18 Op wien gelijkt ge nu nog in pracht En in grootheid onder de bomen van Eden? Gij zijt neergesmakt met de bomen van Eden, In de diepten der aarde. Tussen onbesnedenen ligt ge nu neer, Bij hen, die door het zwaard zijn getroffen. Zo gaat het Farao met al zijn drommen, Is de godsspraak van Jahweh, den Heer!
O Egypt, Eden honna thingphung hoiche pentah toh khun nangma thahat nale naloupina toh naki takah pi ding ham? Nangma tah jong namtin vaipi ho khu kokhuh sunga nakipo lut dingu ahi. Nangma tah jong chemjama ana kithatsa paidohsa ho chengse khu hiche munna chu nakijam khom cheh dingu ahi. Hiche hi Pharaoh leh amite dinga aumsa chu ahi, tin thaneitah Pakaiyin aseije.

< Ezechiël 31 >