Handelingen 6
1 Toen in die dagen het getal der leerlingen steeds maar bleef stijgen, begonnen de hellenisten tegen de hebreën te mopperen, dat hùn weduwen bij de dagelijkse verzorging ten achter werden gesteld.
តស្មិន៑ សមយេ ឝិឞ្យាណាំ ពាហុល្យាត៑ ប្រាត្យហិកទានស្យ វិឝ្រាណនៃ រ្ភិន្នទេឝីយានាំ វិធវាស្ត្រីគណ ឧបេក្ឞិតេ សតិ ឥព្រីយលោកៃះ សហាន្យទេឝីយានាំ វិវាទ ឧបាតិឞ្ឋត៑។
2 Daarom riep het twaalftal de menigte der leerlingen bijeen, en zeide: Het is niet goed, dat wij het woord Gods verwaarlozen, om aan tafel te dienen.
តទា ទ្វាទឝប្រេរិតាះ សវ៌្វាន៑ ឝិឞ្យាន៑ សំគ្ឫហ្យាកថយន៑ ឦឝ្វរស្យ កថាប្រចារំ បរិត្យជ្យ ភោជនគវេឞណម៑ អស្មាកម៑ ឧចិតំ នហិ។
3 Kiest dus, broeders, uit uw midden zeven mannen van goede naam, vol van den Geest en van wijsheid. Hen zullen we aanstellen voor deze taak,
អតោ ហេ ភ្រាត្ឫគណ វយម៑ ឯតត្កម៌្មណោ ភារំ យេភ្យោ ទាតុំ ឝក្នុម ឯតាទ្ឫឝាន៑ សុខ្យាត្យាបន្នាន៑ បវិត្រេណាត្មនា ជ្ញានេន ច បូណ៌ាន៑ សប្ប្រជនាន៑ យូយំ ស្វេឞាំ មធ្យេ មនោនីតាន៑ កុរុត,
4 terwijl wij zelf zullen voortgaan met het gebed en de dienst van het woord.
កិន្តុ វយំ ប្រាត៌្ហនាយាំ កថាប្រចារកម៌្មណិ ច និត្យប្រវ្ឫត្តាះ ស្ថាស្យាមះ។
5 Het voorstel vond bijval bij heel de menigte. Men koos Stéfanus uit, een man vol van geloof en van den Heiligen Geest; ook Filippus, Próchorus, Nikanor, Timon, Pármenas, en Nikolaus, een proseliet uit Antiochië.
ឯតស្យាំ កថាយាំ សវ៌្វេ លោកាះ សន្តុឞ្ដាះ សន្តះ ស្វេឞាំ មធ្យាត៑ ស្តិផានះ ផិលិបះ ប្រខរោ និកានោរ៑ តីមន៑ បម៌្មិណា យិហូទិមតគ្រាហី-អាន្តិយខិយានគរីយោ និកលា ឯតាន៑ បរមភក្តាន៑ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ាន៑ សប្ត ជនាន្
6 Men stelde ze aan de apostelen voor; deze baden, en legden hun de handen op.
ប្រេរិតានាំ សមក្ឞម៑ អានយន៑, តតស្តេ ប្រាត៌្ហនាំ ក្ឫត្វា តេឞាំ ឝិរះសុ ហស្តាន៑ អាប៌យន៑។
7 En het woord Gods breidde zich uit, en het aantal leerlingen te Jerusalem vermeerderde sterk; ook een groot aantal priesters trad toe tot het geloof.
អបរញ្ច ឦឝ្វរស្យ កថា ទេឝំ វ្យាប្នោត៑ វិឝេឞតោ យិរូឝាលមិ នគរេ ឝិឞ្យាណាំ សំខ្យា ប្រភូតរូបេណាវទ៌្ធត យាជកានាំ មធ្យេបិ ពហវះ ខ្រីឞ្ដមតគ្រាហិណោៜភវន៑។
8 Intussen deed Stéfanus, vol genade en kracht, grote wonderen en tekenen onder het volk.
ស្តិផានោ វិឝ្វាសេន បរាក្រមេណ ច បរិបូណ៌ះ សន៑ លោកានាំ មធ្យេ ពហុវិធម៑ អទ្ភុតម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្មាករោត៑។
9 Daarom begonnen er sommigen uit de synagoge, welke die der Vrijgelatenen Cyreneërs en Alexandrijnen wordt genoemd, en sommigen uit Cilicië en Azië, met Stéfanus te twisten;
តេន លិពត៌្តិនីយនាម្នា វិខ្យាតសង្ឃស្យ កតិបយជនាះ កុរីណីយសិកន្ទរីយ-កិលិកីយាឝីយាទេឝីយាះ កិយន្តោ ជនាឝ្ចោត្ថាយ ស្តិផានេន សាទ៌្ធំ វ្យវទន្ត។
10 maar ze waren niet bestand tegen de wijsheid en den Geest, waarmee hij sprak.
កិន្តុ ស្តិផានោ ជ្ញានេន បវិត្រេណាត្មនា ច ឦទ្ឫឝីំ កថាំ កថិតវាន៑ យស្យាស្តេ អាបត្តិំ កត៌្តុំ នាឝក្នុវន៑។
11 Toen stookten ze enige lieden op, om te verklaren: We hebben hem lastertaal horen spreken tegen Moses en tegen God.
បឝ្ចាត៑ តៃ រ្លោភិតាះ កតិបយជនាះ កថាមេនាម៑ អកថយន៑, វយំ តស្យ មុខតោ មូសា ឦឝ្វរស្យ ច និន្ទាវាក្យម៑ អឝ្រៅឞ្ម។
12 Ze hitsten ook het volk, en de oudsten met de schriftgeleerden tegen hem op, overvielen hem, sleepten hem mee, en brachten hem voor de Hoge Raad.
តេ លោកានាំ លោកប្រាចីនានាម៑ អធ្យាបកានាញ្ច ប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិត្វា ស្តិផានស្យ សន្និធិម៑ អាគត្យ តំ ធ្ឫត្វា មហាសភាមធ្យម៑ អានយន៑។
13 Daar lieten ze valse getuigen komen, die zeiden: Deze man spreekt onophoudelijk tegen de heilige plaats en tegen de Wet;
តទនន្តរំ កតិបយជនេឞុ មិថ្យាសាក្ឞិឞុ សមានីតេឞុ តេៜកថយន៑ ឯឞ ជន ឯតត្បុណ្យស្ថានវ្យវស្ថយោ រ្និន្ទាតះ កទាបិ ន និវត៌្តតេ។
14 want we hebben hem horen zeggen, dat die Jesus van Názaret deze plaats zal verwoesten, en de instellingen wijzigen, die Moses ons heeft overgeleverd.
ផលតោ នាសរតីយយីឝុះ ស្ថានមេតទ៑ ឧច្ឆិន្នំ ករិឞ្យតិ មូសាសមប៌ិតម៑ អស្មាកំ វ្យវហរណម៑ អន្យរូបំ ករិឞ្យតិ តស្យៃតាទ្ឫឝីំ កថាំ វយម៑ អឝ្ឫណុម។
15 Allen, die in de Raad zaten, staarden hem aan, en aanschouwden zijn gelaat als dat van een engel.
តទា មហាសភាស្ថាះ សវ៌្វេ តំ ប្រតិ ស្ថិរាំ ទ្ឫឞ្ដិំ ក្ឫត្វា ស្វគ៌ទូតមុខសទ្ឫឝំ តស្យ មុខម៑ អបឝ្យន៑។
