Handelingen 15
1 Intussen waren er enige lieden uit Judea gekomen, die aan de broeders de leer verkondigden: Zo gij u niet laat besnijden volgens mosaïsch gebruik, kunt gij niet worden gered.
Olop din pichete, kunba manu Judea jaga pora ahi kene Antioch te thaka bhai khan ke sikhai kene koise, “Jitia tak tumikhan Moses laga niyom te diya nisena sunnot nakore, tumikhan nabachibo.”
2 Toen Paulus en Bárnabas zich hiertegen verzetten, en er een heftig geschil ontstond, besloot men, dat Paulus en Bárnabas met enige anderen van hen naar Jerusalem zouden gaan, en zich voor deze strijdvraag tot de apostelen en priesters zouden wenden.
Etu kotha kowa nimite Paul aru Barnabas logote manu khan mon mila nai aru taikhan uporte khong uthise. Paul aru Barnabas aru ta te kunba khan ke Jerusalem te jabole basi loise aru jai kene apostle aru bura manu khan ke taikhan ki koise etu hudibole nimite pathaise.
3 Nadat dus de gemeente hun uitgeleide gedaan had, trokken ze Fenicië en Samaria door; ze verhaalden er de bekering der heidenen, en bereidden daardoor grote vreugde aan alle broeders.
Titia taikhan ke girja pora pathaise, aru Phoenicia aru Samaria laga jaga khan pora juwa homoi te Porjati khan mon ghura laga kotha koidi thakise. Sob bhai khan etu khobor paikena bisi khushi korise.
4 Bij hun aankomst te Jerusalem, werden ze door de gemeente en door de apostelen en priesters ontvangen, en gaven ze verslag van de grote dingen, die God door hen had gewrocht.
Jitia taikhan Jerusalem te ponchise, taikhan ke girja laga apostle aru bura khan pora ahibole dise, aru Isor pora taikhan majot ki kori dise etu sob manu khan ke koi dise.
5 Maar enigen van de sekte der farizeën, die gelovig waren geworden, kwamen er tegen op, en zeiden: Men moet ze besnijden, en ze gelasten, de Wet van Moses te onderhouden.
Kintu kunba biswas kora manu, kunkhan Pharisee khan logote mili kene thakise, khara kori kene koise, “Taikhan karone to sunnot kori bole dorkar ase aru Moses laga niyom mani kene thaki bole nimite sikhai dibole lage.”
6 De apostelen en de priesters kwamen derhalve bijeen, om deze zaak te onderzoeken.
Titia apostle aru bura manu khan eke logote joma hoi kene etu kotha patise.
7 Toen men het niet eens kon worden, stond Petrus op, en sprak tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God reeds lang geleden mij onder u heeft uitverkoren, opdat de heidenen door mijn mond het woord van het evangelie zouden horen en zouden geloven.
Jitia etu kotha bisi dangor hoi jaise, Peter khara kori kene taikhan ke koise, “Bhai khan, Isor poila te apuni khan majote te moike basi loise, moi laga mukh pora Porjati khan Isor laga kotha hunibo aru biswas koribo nimite.
8 En God, die de harten doorgrondt, heeft voor hen getuigd, door hun den Heiligen Geest te schenken, juist als aan ons.
Isor, Tai manu laga mon jane, aru sob gawahi diye, Pobitro Atma pora bhorta kori diye, jineka Tai moi khan uporte bhi korise;
9 Ook heeft Hij op geen enkel punt onderscheid gemaakt tussen ons en hen, maar hun harten gereinigd door het geloof.
aru Isor dwara Porjati khan aru amikhan majote eku alag bhabona nai, aru taikhan laga mon biswas pora sapha kori dise.
10 Welnu dan, zoudt gij God willen uitdagen, met een juk op de hals der leerlingen te leggen, dat noch onze vaderen, noch wij zelf hebben kunnen dragen?
Etu nimite tumikhan kele Isor ke bisar kori ase, chela khan laga gola uporte amikhan aru amikhan laga baba khan pora kitia bhi uthabole napara bhar to kele hali bole bisari ase?
11 Neen; we geloven, dat wij worden gered door de genade van den Heer Jesus Christus, juist zoals zij.
Kintu amikhan biswas kore Probhu Jisu laga anugrah aru morom pora poritran pabo, kineka taikhan paise amikhan bhi pabo.”
12 Nu zweeg de hele vergadering en luisterde naar Bárnabas en Paulus, die de grote tekenen en wonderen verhaalden, welke God onder de heidenen door hen had verricht.
Aru ta te thaka sob manu khan chup hoi jaise jitia Paul aru Barnabas pora Porjati khan majote Isor pora ki asurit kaam kori dise etu taikhan ke koise.
13 Toen ze waren uitgesproken, nam Jakobus het woord, en sprak: Mannen broeders, luistert naar mij.
Aru jitia taikhan kotha kori kene khotom hoise, James pora koise, “Bhai khan, moi laga kotha huni bhi.
14 Simon heeft u uiteengezet, hoe God reeds vroeger genadig op de heidenen heeft neergezien, om zich uit hen een volk te kiezen, tot eer van zijn Naam.
Simon pora poila koise kineka Isor pora Porjati khan ke modot kori dise aru taikhan majot pora Tai laga naam ulabole nimite.
15 Welnu, hiermee stemmen de woorden der pro feten overeen, zoals er geschreven staat
Aru bhabobadi khan etu kotha to manise, jineka etu Shastro te likha ase,
16 "Daarna zal Ik wederkeren En de vervallen hut van David oprichten, Haar puinen herstellen, En haar weer overeind doen staan;
‘Etu pichete moi aru bhi ahibo, Aru moi David laga bhangi juwa tombu uporte ghor bonabo; Aru biya hoija khan sob wapas bhal kori kene khara kori dibo,
17 Opdat de rest der mensen den Heer zou zoeken, Met alle volken, waarover mijn Naam is uitgeroepen! Zo spreekt de Heer, die deze dingen doet,
Kelemane manu khan Isor ke bisaribo, Aru sob Porjati khan moi laga naam matibo. Etu Probhu pora koi ase, jun he etu sob kaam to kori dise.
Etu sob kaam shuru pora manu khan ke jonai dise. (aiōn g165)
19 Daarom ben ik van oordeel, dat men het aan de heidenen, die zich tot God bekeren, niet moeilijk moet maken.
Etu karone, moi laga bhabona eneka ase, amikhan Porjati khan Isor phale aha to digdar nokorile lage.
20 Maar wel moet men hun voorschrijven, dat ze zich onthouden van wat door de afgoden besmet is, ook van ontucht van verstikt vlees en van bloed
Kintu taikhan ke likhi kene taikhan murti puja kora aru mangso laga itcha kaam kora, aru janwar laga gola kati kene khun kha etu sob nakoribole koi dibo.
21 Want Moses heeft reeds lange tijd in iedere stad mensen, die hem prediken daar hij elke sabbat in de synagogen wordt voorgelezen.
Moses laga kotha sob sheher te ase, poila khandan pora loi kene, aru jun manu tai laga naam loi kene mondoli khan te prochar kore, aru tai laga naam hodai Bisram dinte loi thake.”
22 Toen besloten de apostelen, de priesters en de hele vergadering, enige mannen uit hun midden te kiezen, en ze met Paulus en Bárnabas naar Antiochië8 te zenden: het waren: Judas bijgenaamd Barsabbas, en Silas: mannen van aanzien onder de broeders.
Titia sob apostle khan, bura khan aru girja manu khan etu kotha khan bhal paise, aru basi luwa khan ke Paul aru Barnabas logote Antioch te pathai dibole taikhan sai loise. Titia Judas, kunke Barsabbas bhi mate, aru Silas taikhan biswasi bhai khan majote cholawta thakise, taike pathaise.
23 Het volgend schrijven werd hun ter hand gesteld: De apostelen en de priesters, als broeders aan de broeders uit de heidenen te Antiochië en in Syrië en Cilicië: heil!
Aru taikhan hath pora chithi likhi dise: “Apostle aru bura khan pora, amikhan jun apuni khan laga bhai khan ase, jun khan Antioch, Syria, aru Cilicia te ase, aru Porjati khan ke salam di ase!
24 Daar wij vernomen hebben, dat sommigen onzer, zonder enige opdracht van ons, u door hun woorden hebben verontrust, en uw gemoederen hebben geschokt,
Amikhan hunise, kunba manu amikhan majot pora ulai jaise, aru amikhan ke eku huda nai, aru apuni khan ke ulta kotha sikhai kene Atma te dukh pabole dise.
25 hebben wij eenparig goedgevonden, enige mannen uit te kiezen en tot u te zenden, tezamen met onze zeer geliefde Bárnabas en Paulus:
Etu nimite, amikhan eke logote lok kori kene apnikhan ke pathabole bhal manu basi bo, jun khan logote amikhan bisi morom kora Barnabas aru Paul duijon bhi pathabole ase.
26 mensen, die hun leven veil hebben voor de naam van onzen Heer Jesus Christus.
Etu manu khan nijor laga jibon dikene Probhu Jisu Khrista laga naam nimite dukh uthai thake.
27 Wij zenden u dus Judas en Silas, die u hetzelfde ook mondeling zullen meedelen.
Etu karone Judas aru Silas ke pathai ase, taikhan bhi etu kotha khan nijor mukh pora apnikhan ke koi dibo.
28 Want het heeft den Heiligen Geest en ons goedgedacht. u geen zwaardere last op te leggen, dan deze noodzakelijke voorschriften:
Kelemane Pobitro Atma pora amikhan nimite etu he bhal ase bhabise, apuni khan uporte eku kaam nathaka laga bhar pora dukh nadibo nimite:
29 dat gij u onthoudt van offervlees, van bloed en verstikt vlees, en van ontucht. Zo gij u daarvoor in acht neemt, handelt gij goed. Vaarwel.
murti puja ke boli diya pora apuni khan dur thakibo, aru khun para, aru gola kati kene morai diya pora, aru biya paap pora. Jodi apuni khan pora eitu khan sob pora dur thakise koile, apuni khan nijor nimite bhal ase. Bhal pora thakibi.”
30 Ze namen dus afscheid, en vertrokken naar Antiochië, waar ze de gemeente bijeenriepen, en de brief overhandigden.
Jitia taikhan ke jabole dise, taikhan Antioch te ahi punchise; aru sob manu khan ke joma kora pichete, chithi taikhan ke dise.
31 Ze lazen hem, en verheugden zich over de bemoedigende inhoud.
Aru jitia girja pora etu porhise, taikhan bisi mon dangor kori diya kotha dikhi kene taikhan bisi khushi korise.
32 Judas en Silas, die profeten waren, vermaanden ook zelf de broeders, en bemoedigden ze door een lange toespraak.
Judas aru Silas, duijon bhi bhabobadi thakise, aru ta te thaka bhai khan ke nijor kotha pora manu khan laga biswas aru mon dangor kori dise.
33 Na enige tijd lieten de broeders hen in vrede naar hun lastgevers terugkeren.
Aru olop din ta te thaki kene, taikhan ke kun bhai khan pora pathaise, taikhan logot wapas shanti pora pathai dise.
34 Maar Silas vond het beter, daar te blijven; Judas ging dus alleen naar Jerusalem terug.
Kintu Silas, ta te aru thaki bole mon thakise.
35 Ook Paulus en Bárnabas bleven te Antiochië; ze gaven daar onderricht, en preekten met nog veel anderen het woord des Heren.
Aru Paul aru Barnabas to Antioch te thaki jaise, Isor laga kotha manu khan ke sikhai thakise- dusra khan bhi duijon logote thakise.
36 Maar kort daarop zei Paulus tot Bárnabas: Laten we opnieuw de broeders gaan bezoeken in al de steden, waar we het woord des Heren hebben verkondigd, en zien. hoe het hun gaat.
Olop din pichete, Paul pora Barnabas ke koise, “Ahibi amikhan poila jun sheher te jai kene Isor kotha prochar korise ta te laga bhai khan ke jai kene lok koribo, aru taikhan kineka ase etu sabo.”
37 Nu wilde Bárnabas ook Johannes meenemen. die ook Markus wordt genoemd;
Barnabas taikhan logote John kunke Mark bhi mate taike loi jabole mon thakise.
38 maar Paulus achtte het niet raadzaam, iemand mee te nemen, die te Pamfúlië hen had verlaten, en hen niet bij het werk vergezeld had.
Kintu Mark ke loi juwa to thik nohoi eneka Paul pora bhabise, ta te pora John to Pamphylia te jaise aru taikhan ki kaam nimite jaise etu kaam te tai aru age naja hoise.
39 Hierover ontstond onenigheid, zodat ze van elkander gingen. Bárnabas nam Markus mee, en ging scheep naar Cyprus.
Etu nimite tai duijon majot kotha mila nai, aru ta te pora tai duijon alag hoi jaise, aru Barnabas pora Mark ke loi kene naw pora Cyprus te jai jaise.
40 Paulus koos Silas, en vertrok, nadat hij door de broeders aan Gods genade was aanbevolen.
Kintu Paul pora Silas ke basi loise aru ta te bhai khan pora duijon ke Isor laga anugraha te rakhi kene sob kaam di dise.
41 Hij reisde Syrië en Cilicië door, en bevestigde de gemeenten.
Aru tai Syria aru Cilicia te jaise, aru girja khan te jaikena biswasi khan laga mon dangor kori dise.
