Jona 3
1 Eka wach Jehova Nyasaye ne obiro ni Jona mar ariyo kama:
Wtedy słowo PANA doszło do Jonasza po raz drugi mówiące:
2 “Dhiyo e dala maduongʼ mar Nineve, kendo iwachne jo-dalano weche mane anyisi.”
Wstań, idź do Niniwy, tego wielkiego miasta, i głoś przeciwko niej to, co ci rozkazuję.
3 Jona notimo kaka Jehova Nyasaye nowacho modhiyo Nineve. To Nineve ne en dala maduongʼ kendo mogen ma limbene ne dwaro wuoth ndalo adek eka itiek iye duto.
Wstał więc Jonasz i poszedł do Niniwy zgodnie ze słowem PANA. A Niniwa była bardzo wielkim miastem, [na] trzy dni drogi.
4 Chiengʼ mokwongo kane Jona osedonjo e dier dalano, nogoyo milome kowacho niya, “Odongʼ ndalo piero angʼwen kende to itieko Nineve duto.”
Jonasz zaczął chodzić po mieście, ile mógł przejść w jeden dzień, i wołał: Po czterdziestu dniach Niniwa zostanie zburzona.
5 Jo-Nineve, nolokore moyie kuom Nyasaye kendo negingʼado wach mondo ji duto otwe chiemo, kochakore jomadongo e diergi nyaka jomatindo duto, ka girwako pien gugru.
I mieszkańcy Niniwy uwierzyli Bogu, ogłosili post i oblekli się w wory, od największego z nich aż do najmniejszego.
6 Kane wach ochopo ne ruodh Nineve, ne oa malo e kom duongʼ mare molonyo lepe mag loch mi norwako pien gugru nobet piny e buru.
Doszła bowiem [ta] sprawa do króla Niniwy i powstał z tronu, i zdjął z siebie płaszcz, po czym oblekł się w wór i siedział w popiele.
7 Eka ruoth gi jodonge nogolo chik e Nineve kawacho niya: “Kik dhano kata chiayo kata dhok bil gimoro, bende kik yienegi gichiem kata modho.
Rozkazał ogłosić i opowiadać w Niniwie z dekretu króla i swoich książąt: Ludzie i zwierzęta, woły i owce niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją;
8 To we dhano kod le oumre gi pien gugru, ngʼato ka ngʼato oluong Nyasaye piyo piyo, to kendo giwe timbegi maricho ma achach.
Ale ludzie i zwierzęta niech się okryją worami i niech gorliwie wołają do Boga. Niech każdy się odwróci od swojej złej drogi i od grabieży [popełnianej] swoimi rękami.
9 To en ngʼa mongʼeyo? Dipo ka mirimb Nyasaye odok chien, mi owe ich wangʼ kendo ongʼwon-nwa mi ok otiekowa.”
Kto wie, czy Bóg się nie odwróci i nie pożałuje, i nie odstąpi od zapalczywości swego gniewu, abyśmy nie zginęli.
10 Kane Nyasaye oneno gik mane gitimo ka giweyo timbegi maricho, nokechogi mi koro ne ok okelonigi masiche duto mane osewacho ni obiro kelo nigi.
I Bóg widział ich czyny, że odwrócili się od swojej złej drogi, i Bóg pożałował tego nieszczęścia, które zapowiedział im czynić, a nie uczynił.
