Salme 78
1 (En Maskil af Asaf.) Lyt, mit folk til min lære, bøj eders øre til ord fra min Mund;
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 jeg vil åbne min Mund med Billedtale, fremsætte Gåder fra fordums Tid,
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 hvad vi har hørt og ved, hvad vore Fædre har sagt os;
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 vi dølger det ikke for deres Børn, men melder en kommende Slægt om HERRENs Ære og Vælde og Underne, som han har gjort.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Han satte et Vidnesbyrd i Jakob, i Israel gav han en Lov, idet han bød vore Fædre at lade deres Børn det vide,
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 at en senere Slægt kunde vide det, og Børn, som fødtes siden, stå frem og fortælle deres Børn derom,
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 så de slår deres Lid til Gud og ikke glemmer Guds Gerninger, men overholder hans Bud,
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 ej slægter Fædrene på, en vanartet, stridig Slægt, hvis Hjerte ikke var fast, hvis Ånd var utro mod Gud
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 - Efraims Børn var rustede Bueskytter, men svigted på Stridens Dag -
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Gudspagten holdt de ikke, de nægtede at følge hans Lov;
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 hans Gerninger gik dem ad Glemme, de Undere, han lod dem skue.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Han gjorde Undere for deres Fædre i Ægypten på Zoans Mark;
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 han kløvede Havet og førte dem over, lod Vandet stå som en Vold;
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 han ledede dem ved Skyen om Dagen, Natten igennem ved Ildens Skær;
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 han kløvede Klipper i Ørkenen, lod dem rigeligt drikke som af Strømme,
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 han lod Bække rinde af Klippen og Vand strømme ned som Floder.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 Men de blev ved at synde imod ham og vække den Højestes Vrede i Ørkenen;
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 de fristede Gud i Hjertet og krævede Mad til at stille Sulten,
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 de talte mod Gud og sagde: "Kan Gud dække Bord i en Ørken?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Se, Klippen slog han, så Vand flød frem, og Bække vælded ud; mon han også kan give Brød og skaffe kød til sit Folk?"
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 Det hørte HERREN, blev vred, der tændtes en Ild mod Jakob, ja Vrede kom op mod Israel,
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 fordi de ikke troede Gud eller stolede på hans Frelse.
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 Da bød han Skyerne oventil, lod Himlens Døre åbne
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 og Manna regne på dem til Føde, han gav dem Himmelkorn;
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Mennesker spiste Englebrød, han sendte dem Mad at mætte sig med.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Han rejste Østenvinden på Himlen, førte Søndenvinden frem ved sin Kraft;
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 Kød lod han regne på dem som Støv og vingede Fugle som Havets Sand,
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 lod dem falde midt i sin Lejr, rundt omkring sine Boliger;
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Og de spiste sig overmætte, hvad de ønskede, lod han dem få.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 Men før deres Attrå var stillet, mens Maden var i deres Mund,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 rejste Guds Vrede sig mod dem; han vog deres kraftige Mænd, fældede Israels Ynglinge.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 Og dog blev de ved at synde og troede ej på hans Undere.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Da lod han deres Dage svinde i Tomhed og endte brat deres År.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Når han vog dem, søgte de ham, vendte om og spurgte om Gud,
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 kom i Hu, at Gud var deres Klippe, Gud den Allerhøjeste deres Genløser.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 De hyklede for ham med Munden, løj for ham med deres Tunge;
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 deres Hjerter holdt ikke fast ved ham, hans Pagt var de ikke tro.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 Og dog er han barmhjertig, han tilgiver Misgerning, lægger ej øde, hans Vrede lagde sig Gang på Gang, han lod ikke sin Harme fuldt bryde frem;
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 han kom i Hu, de var Kød, et Pust, der svinder og ej vender tilbage.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Hvor tit stod de ham ikke imod i Ørkenen og voldte ham Sorg i det øde Land!
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 De fristede alter Gud, de krænkede Israels Hellige;
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 hans Hånd kom de ikke i Hu, de Dag han friede dem fra Fjenden,
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 da han gjorde sine Tegn i Ægypten, sine Undere på Zoans Mark,
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 forvandlede deres Floder til Blod, så de ej kunde drikke af Strømmene,
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 sendte Myg imod dem, som åd dem, og Frøer, som lagde dem øde,
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 gav Æderen, hvad de avlede, Græshoppen al deres Høst,
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 slog deres Vinstokke ned med Hagl, deres Morbærtræer med Frost,
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 prisgav Kvæget for Hagl og deres Hjorde for Lyn.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 Han sendte sin Vredesglød mod dem, Harme, Vrede og Trængsel, en Sendefærd af Ulykkesengle;
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 frit Løb gav han sin Vrede, skånede dem ikke for Døden, gav deres Liv til Pris for Pest;
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 alt førstefødt i Ægypten slog han, Mandskraftens Førstegrøde i Kamiternes Telte,
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 lod sit Folk bryde op som en Hjord, ledede dem som Kvæg i Ørkenen,
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 ledede dem trygt, uden Frygt, mens Havet lukked sig over deres Fjender;
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 han bragte dem til sit hellige Land, de Bjerge, hans højre vandt,
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 drev Folkeslag bort foran dem, udskiftede ved Lod deres Land og lod Israels Stammer bo i deres Telte.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Dog fristed og trodsede de Gud den Allerhøjeste og overholdt ikke hans Vidnesbyrd;
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 de faldt fra, var troløse som deres Fædre, svigtede som en slappet Bue,
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 de krænkede ham med deres Offerhøje, æggede ham med deres Gudebilleder.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Det hørte Gud og blev vred følte højlig Lede ved Israel;
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 han opgav sin Bolig i Silo, det Telt, hvor han boede blandt Mennesker;
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 han gav sin Stolthed i Fangenskab, sin Herlighed i Fjendehånd,
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 prisgav sit Folk for Sværdet, blev vred på sin Arvelod;
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 Ild fortærede dets unge Mænd, dets Jomfruer fik ej Bryllupssange,
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 dets Præster faldt for Sværdet, dets Enker holdt ikke Klagefest.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Da vågnede Herren som en, der har sovet, som en Helt, der er døvet af Vin;
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 han slog sine Fjender på Ryggen, gjorde dem evigt til Skamme.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Men han fik Lede ved Josefs Telt, Efraims Stamme udvalgte han ikke;
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 han udvalgte Judas Stamme, Zions Bjerg, som han elsker;
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 han byggede sit Tempel himmelhøjt, grundfæstede det evigt som Jorden.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Han udvalgte David, sin Tjener, og tog ham fra Fårenes Folde,
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 hentede ham fra de diende Dyr til at vogte Jakob, hans Folk, Israel, hans Arvelod;
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 han vogtede dem med oprigtigt Hjerte, ledede dem med kyndig Hånd.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
