Salme 50

1 (En salme af Asaf.) Gud, Gud HERREN talede og stævnede Jorden hid fra Sol i Opgang til Sol i Bjærge;

Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

2 fra Zion, Skønhedens Krone, viste Gud sig i Stråleglans

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

3 vor Gud komme og tie ikke! - Foran ham gik fortærende Ild, omkring ham rasede Storm;

Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

4 han stævnede Himlen deroppe hid og Jorden for at dømme sit Folk:

Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

5 "Saml mig mine fromme, der sluttede Pagt med mig ved Ofre!"

Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

6 Og Himlen forkyndte hans Retfærd, at Gud er den, der dømmer. (Sela)

Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

7 Hør, mit Folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne imod dig, Gud, din Gud er jeg!

Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

8 Jeg laster dig ikke for dine Slagtofre, dine Brændofre har jeg jo stadig for Øje;

Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

9 jeg tager ej Tyre fra dit Hus eller Bukke fra dine Stalde;

Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

10 thi mig tilhører alt Skovens Vildt, Dyrene på de tusinde Bjerge;

Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

11 jeg kender alle Bjergenes Fugle, har rede på Markens Vrimmel.

Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

12 Om jeg hungred, jeg sagde det ikke til dig, thi mit er Jorderig og dets Fylde!

Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

13 Mon jeg æder Tyres Kød eller drikker Bukkes Blod?

Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

14 Lovsang skal du ofre til Gud og holde den Højeste dine Løfter.

Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

15 Og kald på mig på Nødens Dag; jeg vil udfri dig, og du skal ære mig,

A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

16 Men til Den gudløse siger Gud: Hvi regner du op mine Bud og fører min Pagt i Munden,

Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

17 når du dog hader Tugt og kaster mine Ord bag din Ryg?

Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

18 Ser du en Tyv, slår du Følge med ham, med Horkarle bolder du til,

Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

19 slipper Munden løs med ondt, din Tunge bærer på Svig.

Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

20 Du sidder og skænder din Broder, bagtaler din Moders Søn;

Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

21 det gør du, og jeg skulde tie, og du skulde tænke, jeg er som du! Revse dig vil jeg og gøre dig det klart.

Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

22 Mærk jer det, I, som glemmer Gud, at jeg ikke skal rive jer redningsløst sønder.

Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

23 Den, der ofrer Taksigelse, ærer mig; den, der agter på Vejen, lader jeg se Guds Frelse.

Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.