< Salme 129 >
1 (Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel
Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,
2 de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.
3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.
4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.
5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.
6 blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,
Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:
7 og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;
Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.
8 Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"
Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.