< Salme 129 >
1 (Sang til Festrejserne.) De trængte mig hårdt fra min ungdom - så siger Israel
京まうでのうた 今イスラエルはいふべし彼等はしばしば我をわかきときより惱めたり
2 de trængte mig hårdt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
かれらはしばしば我をわかきときより惱めたり されどわれに勝ことを得ざりき
3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
耕すものはわが背をたがへしてその畎をながくせり
4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
ヱホバは義し あしきものの繩をたちたまへり
5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
シオンをにくむ者はみな恥をおびてしりぞかせらるべし
6 blive som Græs på Tage, der visner, førend det skyder Strå,
かれらは長たざるさきにかるる屋上の草のごとし
7 og ikke fylder Høstkarlens Hånd og Opbinderens Favn;
これを刈るものはその手にみたず 之をつかぬるものはその束ふところに盈ざるなり
8 Folk, som går forbi, siger ikke: "HERRENs Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENs Navn!"
かたはらを過るものはヱホバの恵なんぢの上にあれといはず われらヱホバの名によりてなんぢらを祝すといはず