< Salme 124 >
1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Havde HERREN ej været med os - så siger Israel -
Nyanyian ziarah Daud. Jikalau bukan TUHAN yang memihak kepada kita, --biarlah Israel berkata demikian--
2 havde Herren ej været med os, da Mennesker rejste sig mod os;
jikalau bukan TUHAN yang memihak kepada kita, ketika manusia bangkit melawan kita,
3 så havde de slugt os levende, da deres Vrede optændtes mod os;
maka mereka telah menelan kita hidup-hidup, ketika amarah mereka menyala-nyala terhadap kita;
4 så havde Vandene overskyllet os, en Strøm var gået over vor Sjæl,
maka air telah menghanyutkan kita, dan sungai telah mengalir melingkupi diri kita,
5 over vor Sjæl var de gået, de vilde Vande.
maka telah mengalir melingkupi diri kita air yang meluap-luap itu.
6 Lovet være HERREN, som ej gav os hen, deres Tænder til Rov!
Terpujilah TUHAN yang tidak menyerahkan kita menjadi mangsa bagi gigi mereka!
7 Vor Sjæl slap fri som en Fugl at Fuglefængernes Snare, Snaren reves sønder, og vi slap fri.
Jiwa kita terluput seperti burung dari jerat penangkap burung; jerat itu telah putus, dan kitapun terluput!
8 Vor Hjælper HERRENs Navn, Himlens og Jordens Skaber.
Pertolongan kita adalah dalam nama TUHAN, yang menjadikan langit dan bumi.