Salme 107
1 Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
3 og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
5 de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
6 men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
7 og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
8 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
9 Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10 De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11 fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12 Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13 men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14 førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
16 Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
17 De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18 de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19 men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20 sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
22 og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23 De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24 blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25 han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
26 mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27 de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28 men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29 skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30 og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31 Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
32 ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
33 Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
34 til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
36 der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
37 tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
38 Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
39 De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
40 han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
41 Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
42 de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
43 Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
