Salme 104

1 Min sjæl, lov Herren! Herren min Gud, du er såre stor! Du er klædt i Højhed og Herlighed,

Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.

2 hyllet i Lys som en Kappe! Himlen spænder du ud som et Telt;

Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.

3 du hvælver din Højsal i Vandene, gør Skyerne til din Vogn, farer frem på Vindens Vinger;

Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.

4 Vindene gør du til Sendebud, Ildsluer til dine Tjenere!

Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.

5 Du fæsted Jorden på dens Grundvolde, aldrig i Evighed rokkes den;

Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.

6 Verdensdybet hylled den til som en Klædning, Vandene stod over Bjerge.

Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.

7 For din Trusel flyede de, skræmtes bort ved din Tordenrøst,

Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.

8 for op ad Bjerge og ned i Dale til det Sted, du havde beredt dem;

Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.

9 du satte en Grænse, de ej kommer over, så de ikke igen skal tilhylle Jorden.

Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.

10 Kilder lod du rinde i Dale, hen mellem Bjerge flød de;

Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;

11 de læsker al Markens Vildt, Vildæsler slukker deres Tørst;

I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.

12 over dem bygger Himlens Fugle, mellem Grenene lyder deres Kvidder.

Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.

13 Fra din Højsal vander du Bjergene, Jorden mættes fra dine Skyer;

Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.

14 du lader Græs gro frem til Kvæget og Urter til Menneskets Tjeneste, så du frembringer Brød af Jorden

Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;

15 og Vin, der glæder Menneskets Hjerte, og lader Ansigtet glinse af Olie, og Brødet skal styrke Menneskets Hjerte.

I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.

16 HERRENs Træer bliver mætte, Libanons Cedre, som han har plantet,

Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;

17 hvor Fuglene bygger sig Rede; i Cypresser har Storken sin Bolig.

Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.

18 Højfjeldet er for Stenbukken, Klipperne Grævlingens Tilflugt.

Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.

19 Du skabte Månen for Festernes Skyld, Solen kender sin Nedgangs Tid;

Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.

20 du sender Mørke, Natten kommer, da rører sig alle Skovens Dyr;

Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

21 de unge Løver brøler efter Rov, de kræver deres Føde af Gud.

Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.

22 De sniger sig bort, når Sol står op, og lægger sig i deres Huler;

Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.

23 Mennesket går til sit Dagværk, ud til sin Gerning, til Kvæld falder på.

[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.

24 Hvor mange er dine Gerninger, HERRE, du gjorde dem alle med Visdom; Jorden er fuld af, hvad du har skabt!

O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.

25 Der er Havet, stort og vidt, der vrimler det uden Tal af Dyr, både små og store;

Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.

26 Skibene farer der, Livjatan, som du danned til Leg deri.

Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.

27 De bier alle på dig, at du skal give dem Føde i Tide;

Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.

28 du giver dem den, og de sanker, du åbner din Hånd, og de mættes med godt.

[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.

29 Du skjuler dit Åsyn, og de forfærdes; du tager deres Ånd, og de dør og vender tilbage til Støvet;

[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.

30 du sender din Ånd, og de skabes, Jordens Åsyn fornyer du.

[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.

31 HERRENs Herlighed vare evindelig, HERREN glæde sig ved sine Værker!

Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.

32 Et Blik fra ham, og Jorden skælver, et Stød fra ham, og Bjergene ryger

Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.

33 Jeg vil synge for HERREN, så længe jeg lever, lovsynge min Gud, den Tid jeg er til.

Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.

34 Min Sang være ham til Behag, jeg har min Glæde i HERREN.

Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.

35 Måtte Syndere svinde fra Jorden og gudløse ikke mer være til! Min Sjæl, lov HERREN! Halleluja!

Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.