< Ordsprogene 1 >
1 Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge.
İsrail padşahı Davud oğlu Süleymanın məsəlləri:
2 Af dem skal man lære Visdom forstandig Tale,
Hikmət və tərbiyəyə malik olmaq, Müdrik sözləri dərk etmək üçün,
3 tage mod Tugt, som gør klog, mod Retfærdighed, Ret og Retsind;
Salehlik, ədalət, insaf barədə İdrak tərbiyəsi almaq üçün,
4 de skal give tankeløse Klogskab, ungdommen Kundskab og Kløgt;
Cahillərə uzaqgörənlik, Gənc oğlana bilik və dərrakə vermək üçün;
5 den vise høre og øge sin Viden, den forstandige vinde sig Levekunst;
Qoy hikmətli qulaq asıb müdrikliyini artırsın, Dərrakəli adam sağlam məsləhət alsın.
6 de skal lære at tyde Ordsprog og Billeder, de vises Ord og Gåder.
Bu yolla insanlar məsəl və kinayələri, Hikmətlilərin sözlərini və müəmmalarını anlasınlar.
7 HERRENs Frygt er Kundskabs begyndelse, Dårer ringeagter Visdom og Tugt.
Rəbb qorxusu biliyin başlanğıcıdır, Amma səfehlər hikmət və tərbiyəyə xor baxar.
8 Hør, min Søn, på din Faders Tugt, opgiv ikke din Moders Belæring.
Oğlum, ata tərbiyəsinə qulaq as, Ananın öyrətdiklərini kənara atma.
9 thi begge er en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
Onlar başını gözəl çələng kimi, Boynunu boyunbağı kimi bəzər.
10 Min Søn, sig nej, når Syndere lokker!
Oğlum, qoyma səni günahkarlar azdırsın.
11 Siger de: "Kom med, lad os lure på den fromme, lægge Baghold for sagesløs, skyldfri Mand!
Desələr ki: «Gəl bizimlə pusqu qurub qan tökək, Nahaq yerə günahsızları güdək,
12 Som Dødsriget sluger vi dem levende, med Hud og Hår, som for de i Graven. (Sheol )
Gəl onları ölülər diyarı kimi diri-diri udaq, Tamam qəbirə düşənlərə bənzəsinlər. (Sheol )
13 Vi vinder os Gods og Guld, vi fylder vore Huse med Rov.
Onda çoxlu qiymətli sərvət taparıq, Evlərimizi talan malı ilə doldurarıq.
14 Gør fælles Sag med os; vi har alle fælles Pung!"
Bizə qoşul, Qoy kisəmiz bir olsun»,
15 - min Søn, gå da ikke med dem, hold din Fod fra deres Sti;
Oğlum, onlara qoşulma, Yollarına ayaq basma.
16 thi deres Fødder løber efter ondt, de haster for at udgyde Blod.
Çünki onların ayaqları pisliyə tərəf qaçar, Qan tökməyə tələsər.
17 Thi det er unyttigt at udspænde Garnet for alle Fugles Øjne;
Bir quşun gözü önündə Tələ qurmaq faydasızdır.
18 de lurer på eget Blod, lægger Baghold for eget Liv.
Çünki onların qurduğu pusqu öz qanlarını tökmək üçündür, Güdməkləri öz canları üçündür.
19 Så går det enhver, der attrår Rov, det tager sin Herres Liv.
Tamahkarın yolu həmişə belədir, Tamahı onun canını alar.
20 Visdommen råber på Gaden, på Torvene løfter den Røsten;
Hikmət bayırda ucadan çağırır, Meydanlarda onun səsi ucalır.
21 oppe på Murene kalder den, tager til Orde i Byen ved Portindgangene:
O, səsli-küylü küçələrin başında çağırır, Şəhər darvazalarında deyir:
22 Hvor længe vil I tankeløse elske Tankeløshed, Spotterne finde deres Glæde i Spot og Dårerne hade kundskab?
«Ey cahillər, nə vaxtadək Cəhaləti sevəcəksiniz? Nə vaxtadək rişxəndçilər rişxənddən zövq alacaq, Axmaqların bilikdən zəhləsi gedəcək?
23 Vend eder til min Revselse! Se, jeg lader min Ånd udvælde for eder, jeg kundgør eder mine Ord:
Məzəmmətimdən düzəlsəydiniz, Ruhumu üstünüzə tökərdim, Sözlərimi sizə bildirərdim.
24 Fordi jeg råbte og I stod imod, jeg vinked og ingen ænsed det,
Sizi çağıranda məni rədd etdiniz, Əlimi uzadanda əhəmiyyət vermədiniz.
25 men I lod hånt om alt mit Råd og tog ikke min Revselse til jer,
Bütün nəsihətlərimi boş saydınız, Məzəmmətlərimi qəbul etmədiniz.
26 derfor ler jeg ved eders Ulykke, spotter, når det, I frygter, kommer,
Ona görə də sizin üzərinizə bəla gələndə güləcəyəm, Dəhşət sizi bürüyəndə,
27 når det, I frygter, kommer som Uvejr, når eders Ulykke kommer som Storm, når Trængsel og Nød kommer over jer.
Tufan kimi dəhşət sizə hücum çəkəndə, Sizə qasırğa kimi bəla gələndə, Dara, əziyyətə düşəndə istehza edəcəyəm.
28 Da svarer jeg ej, når de kalder, de søger mig uden at finde,
O vaxt məni çağıranlara cavab verməyəcəyəm, Səylə axtarsalar da, məni tapa bilməyəcəklər.
29 fordi de hadede Kundskab og ikke valgte HERRENs Frygt;
Çünki onlar biliyə nifrət etdilər, Rəbdən qorxmaq istəmədilər,
30 mit Råd tog de ikke til sig, men lod hånt om al min Revselse.
Nəsihətimi istəmədilər, Hər məzəmmətimi rədd etdilər.
31 Frugt af deres Færd skal de nyde og mættes med egne Råd;
Buna görə də öz yollarının bəhrəsini yeyəcəklər, Öz nəsihətləri ilə doyacaqlar.
32 thi tankeløses Egensind bliver deres Død, Tåbers Sorgløshed bliver deres Undergang;
Cahili özbaşınalığı öldürəcək, Axmağı laqeydliyi məhv edəcək.
33 men den, der adlyder mig, bor trygt, sikret mod Ulykkens Rædsel.
Mənə qulaq asanlarsa əmin-amanlıqda yaşayacaq, Rahatlıq tapacaq, pislikdən qorxmayacaq».