Ordsprogene 11

1 Falske Vægtskåle er HERREN en gru, fuldvvægtigt Lod er efter hans Sind.

Ny mizana mandainga dia fahavetavetana eo imason’ i Jehovah; Fa ny vato marina no ankasitrahany.

2 Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.

Raha tonga ny fiavonavonana, dia tonga koa ny fahafaham-baraka; Fa ao amin’ ny manetry tena no misy fahendrena.

3 Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.

Ny fahitsian’ ny mahitsy no mitarika azy; Fa ny faharatsian’ ny mpivadika mahatonga fandringanana amin’ ny tenany.

4 Ej hjælper Rigdom på Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.

Ny harena dia tsy mahasoa amin’ ny andro fahatezerana; Fa ny fahamarinana no mamonjy tsy ho azon’ ny fahafatesana.

5 Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.

Ny fahamarinan’ ny marina mandamina ny alehany; Fa ny ratsy fanahy lavon’ ny haratsiany ihany.

6 Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attrå.

Ny fahamarinan’ ny mahitsy mamonjy azy; Fa ny mpivadika dia voafandriky ny filàny.

7 Ved Døden brister den gudløses Håb, Dårers Forventning brister.

Raha maty ny ratsy fanahy, dia foana ny fanantenany, Eny, foana ny fanantenan’ ny mpanao ratsy.

8 Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.

Ny marina dia vonjena amin’ ny fahoriana; Fa ho avy kosa ny ratsy fanahy hisolo azy.

9 Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.

Ny vavan’ ny mpihatsaravelatsihy no animbany ny namany; Fa ny fahalalana no hanafahana ny marina.

10 Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.

Raha miadana ny marina, dia ravoravo ny tanàna; Fa raha ringana ny ratsy fanahy, dia velona ny hoby.

11 Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.

Ny fisaoran’ ny marina no isandratan’ ny tanàna; Fa ny vavan’ ny ratsy fanahy no aharavany.

12 Mand uden Vid ser ned på sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.

Tsy ampy saina izay manamavo ny namany; Fa izay hendry dia mangìna.

13 Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den pålidelige skjuler Sagen.

Izay mandehandeha manaratsy dia manambara ny hevitra afenina; Fa ny olona mahatoky tsy mba tia lazalaza.

14 Uden Styre står et Folk for Fald, vel står det til, hvor mange giver Råd.

Raha tsy misy mpitondra, dia rava ny firenena; Fa handry fahizay, raha maro ny mpanolo-tsaina.

15 Den går det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Håndslag.

Hahita loza tokoa ny mianto-bahiny: Fa mitoetra tsy manana ahiahy ny tsy tia antoka.

16 Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade må savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.

Ny vehivavy tsara tarehy mahazo dera; Ary ny mpanao an-keriny mahazo harena.

17 Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er hård ved sit eget Kød.

Ny olona mamindra fo dia mahazo soa ho an’ ny tenany; Fa ny lozabe dia todin’ ny halozany.

18 Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd sår, får virkelig Løn.

Ny ratsy fanahy dia mahazo valiny tsy mahasoa; Fa izay mamafy fahamarinana no mahazo izay tena tambiny tokoa.

19 At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.

Ny tena fahamarinana dia mamantana any amin’ ny fiainana; Fa izay fatra-panaraka ny ratsy dia iharan’ ny fahafatesana.

20 De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.

Fahavetavetana eo imason’ i Jehovah ny meloka am-po; Fa ankasitrahany kosa izay mandeha tsy misy tsiny.

21 Visselig undgår den onde ej Straf, de retfærdiges Æt går fri.

Azo itompoana tokoa fa tsy maintsy hampijalina ny ratsy fanahy; Fa ny taranaky ny marina no hovonjena.

22 Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.

Toy ny kavim-bolamena eo amin’ ny oron-kisoa Ny vehivavy tsara tarehy tsy manam-pahendrena.

23 Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.

Ny soa ihany no irin’ ny marina; Fa fahatezerana no fanantenan’ ny ratsy fanahy.

24 En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.

Misy mahafoy, nefa mitombo fananana ihany; Ary misy fatra-pahihitra loatra, nefa tonga malahelo ihany.

25 Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.

Izay manisy soa olona hohatavezina; Ary izay mandena dia mba holemana kosa.

26 Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.

Izay tsy mamoaka ny variny dia ozonin’ ny olona; Fa saotra no ho amin’ ny lohan’ izay mivarotra.

27 Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.

Izay fatra-pikatsaka ny tsara no mitady ny mahafinaritra; Fa izay mitady ny ratsy dia hiharan’ izany.

28 Hvo der stoler på sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.

Izay matoky ny hareny dia ho lavo; Fa ny marina ho tahaka ny ravina maitso.

29 Den, der øder sit Hus, høster Vind, Dåre bliver Vismands Træl.

Izay mampidi-doza amin’ ny ankohonany dia mandova ny rivotra; Ary ny adala dia tonga mpanompon’ ny hendry.

30 Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.

Ny vokatry ny marina dia hazon’ aina, Ary ny hendry dia mahataona olona.

31 En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.

Indro, ny marina aza dia valiana etỳ an-tany, Koa mainka fa ny ratsy fanahy sy ny mpanota!