Job 39

1 Kender du Tiden, da Stengeden føder, tager du Vare på Hindenes Veer,

Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?

2 tæller du mon deres Drægtigheds Måneder, kender du Tiden, de føder?

Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?

3 De lægger sig ned og føder og kaster Kuldet,

Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.

4 Ungerne trives, gror til i det frie, løber bort og kommer ej til dem igen.

Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.

5 Hvem slap Vildæslet løs, hvem løste mon Steppeæslets Reb,

Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,

6 som jeg gav Ørkenen til Hjem, den salte Steppe til Bolig?

kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?

7 Det ler ad Byens Larm og hører ej Driverens Skælden;

Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.

8 det ransager Bjerge, der har det sin Græsgang, det leder hvert Græsstrå op.

Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.

9 Er Vildoksen villig at trælle for dig, vil den stå ved din Krybbe om Natten?

Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?

10 Binder du Reb om dens Hals, pløjer den Furerne efter dig?

Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?

11 Stoler du på dens store Kræfter; overlader du den din Høst?

Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?

12 Tror du, den kommer tilbage og samler din Sæd på Loen?

Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?

13 Mon Strudsens Vinge er lam, eller mangler den Dækfjer og Dun,

Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?

14 siden den betror sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Sandet,

Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;

15 tænker ej på, at en Fod kan knuse dem, Vildtet på Marken træde dem sønder?

nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.

16 Hård ved Ungerne er den, som var de ej dens; spildt er dens Møje, det ængster den ikke.

Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,

17 Thi Gud lod den glemme Visdom og gav den ej Del i Indsigt.

tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.

18 Når Skytterne kommer, farer den bort, den ler ad Hest og Rytter.

Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.

19 Giver du Hesten Styrke, klæder dens Hals med Manke

Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?

20 og lærer den Græshoppens Spring? Dens stolte Prusten indgyder Rædsel.

Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.

21 Den skraber muntert i Dalen, går Brynjen væligt i Møde;

Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.

22 den ler ad Rædselen, frygter ikke og viger ikke for Sværdet;

Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.

23 Koggeret klirrer over den, Spydet og Køllen blinker;

Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.

24 den sluger Vejen med gungrende Vildskab, den tøjler sig ikke, når Hornet lyder;

Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.

25 et Stød i Hornet, straks siger den: Huj! Den vejrer Kamp i det fjerne, Kampskrig og Førernes Råb.

Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.

26 Skyldes det Indsigt hos dig, at Falken svinger sig op og breder sin Vinge mod Sønden?

Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?

27 Skyldes det Bud fra dig, at Ørnen flyver højt og bygger sin højtsatte Rede?

Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?

28 Den bygger og bor på Klipper, på Klippens Tinde og Borg;

Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.

29 den spejder derfra efter Æde, viden om skuer dens Øjne.

Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.

30 Ungerne svælger i Blod; hvor Valen findes, der er den!

Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”