Job 19
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 "Hvor længe vil I krænke min Sjæl og slå mig sønder med Ord?
“Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
3 I håner mig nu for tiende Gang, mishandler mig uden Skam.
Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
4 Har jeg da virkelig fejlet, hænger der Fejl ved mig?
Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
5 Eller gør I jer store imod mig og revser mig ved at smæde?
Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
6 Så vid da, at Gud har bøjet min Ret, omspændt mig med sit Net.
nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
7 Se, jeg skriger: Vold! men får ikke Svar, råber om Hjælp, der er ingen Ret.
Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
8 Han spærred min Vej, jeg kom ikke frem, han hylled mine Stier i Mørke;
Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
9 han klædte mig af for min Ære, berøved mit Hoved Kronen,
Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
10 brød mig ned overalt, så jeg må bort, oprykked mit Håb som Træet;
Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
11 hans Vrede blussede mod mig, han regner mig for sin Fjende;
Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
12 samlede rykker hans Flokke frem og bryder sig Vej imod mig, de lejrer sig om mit Telt.
Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
13 Mine Brødre har fjernet sig fra mig, Venner er fremmede for mig,
Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
14 mine nærmeste og Hendinge holder sig fra mig, de, der er i mit Hus, har glemt mig;
Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
15 mine Piger regner mig for en fremmed, vildfremmed er jeg i deres Øjne;
Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
16 ej svarer min Træl, når jeg kalder, jeg må trygle ham med min Mund;
Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
17 ved min Ånde væmmes min Hustru, mine egne Brødre er jeg en Stank;
Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
18 selv Drenge agter mig ringe, når jeg reljser mig, taler de mod mig;
Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
19 Standsfælleræmmes til Hobe ved mig, de, jeg elskede, vender sig mod mig.
Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
20 Benene hænger fast ved min Hud, med Kødet i Tænderne slap jeg bort.
Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
21 Nåde, mine Venner, Nåde, thi Guds Hånd har rørt mig!
Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
22 Hvi forfølger og I mig som Gud og mættes ej af mit Kød?
Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
23 Ak, gid mine Ord blev skrevet op, blev tegnet op i en Bog,
Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
24 med Griffel af Jern, med Bly indristet i Hlippen for evigt!
Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
25 Men jeg ved, at min Løser lever, over Støvet vil en Forsvarer stå frem.
Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
26 Når min sønderslidte Hud er borte, skal jeg ud fra mit Kød skue Gud,
human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
27 hvem jeg skal se på min Side; ham skal mine Øjne se, ingen fremmed! Mine Nyrer forgår i mit Indre!
Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
28 Når I siger: "Hor vi skal forfølge ham, Sagens Rod vil vi udfinde hos ham!"
Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
29 så tag jer i Vare for Sværdet; thi Vrede rammer de lovløse, at I skal kende, der kommer en Dom!
angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
