Job 10

1 Min Sjæl er led ved mit Liv, frit Løb vil jeg give min Klage over ham, i min bitre Sjælenød vil jeg tale,

Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.

2 sige til Gud: Fordøm mig dog ikke, lad mig vide, hvorfor du tvister med mig!

Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?

3 Gavner det dig at øve Vold, at forkaste det Værk, dine Hænder danned, men smile til gudløses Råd?

Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?

4 Har du da kødets Øjne, ser du, som Mennesker ser,

Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?

5 er dine Dage som Menneskets Dage, er dine År som Mandens Dage,

Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;

6 siden du søger efter min Brøde, leder efter min Synd,

Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?

7 endskønt du ved, jeg ikke er skyldig; men af din Hånd er der ingen Redning!

Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.

8 Dine Hænder gjorde og danned mig først, så skifter du Sind og gør mig til intet!

Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.

9 Kom i Hu, at du dannede mig som Ler, og til Støv vil du atter gøre mig!

Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?

10 Mon du ikke hældte mig ud som Mælk og lod mig skørne som Ost,

Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?

11 iklædte mig Hud og kød og fletted mig sammen med Ben og Sener?

Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.

12 Du gav mig Liv og Livskraft, din Omhu vogted min Ånd

Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.

13 og så gemte du dog i dit Hjerte på dette, jeg skønner, dit Øjemed var:

I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.

14 Synded jeg, vogted du på mig og tilgav ikke min Brøde.

Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.

15 Fald jeg forbrød mig, da ve mig! Var jeg retfærdig, jeg skulde dog ikke løfte mit Hoved, men mættes med Skændsel, kvæges med Nød.

Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;

16 Knejsed jeg, jog du mig som en Løve, handlede atter ufatteligt med mig;

Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.

17 nye Vidner førte du mod mig, øged din Uvilje mod mig, opbød atter en Hær imod mig!

Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.

18 Hvi drog du mig da af Moders Liv? Jeg burde have udåndet, uset af alle;

Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!

19 jeg burde have været som aldrig født, været ført til Graven fra Moders Skød.

Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!

20 Er ej mine Livsdage få? Så slip mig, at jeg kan kvæges lidt,

Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;

21 før jeg for evigt går bort til Mørkets og Mulmets Land,

Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;

22 Landet med bælgmørkt Mulm, med Mørke og uden Orden, hvor Lyset selv er som Mørket."

Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.