< Salme 91 >

1 Den, der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,
Әң Алий Болғучиниң мәхпий җайида турғучи, Һәммигә қадирниң сайисидә арамхуда яшайду.
2 siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, paa hvem jeg stoler.
Мән Пәрвәрдигарни: — «Мениң башпанаһим, Мениң қорғиним; Мениң Худайим, Униңға тайинимән» — дәймән.
3 Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;
Бәрһәқ, У қилтақчиниң тозиқидин сени қутулдуриду, Шум ваба-қазадин һәм халас етиду.
4 han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.
У пәйлири билән сени япиду; Қанатлири астида панаһ таписән; Униң һәқиқити саңа қалқан һәм истиһкамдур.
5 Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen, der flyver om Dagen,
Сән нә кечидики вәһимидин, Нә күндүзи учуватқан оқтин,
6 ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.
Нә қараңғулуқта кәзгүчи вабадин, Нә чүш вақтида вәйранчилиқ қилғучи һалакәттин қорқмайсән.
7 Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Haand, til dig naar det ikke hen;
Сениң йениңда миңи жиқилип, Оң йеқиңда он миңи ғулап чүшсиму, Лекин бала-қаза саңа йеқинлашмайду.
8 du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;
Сән пәқәт көзлириң билән беқип, Пасиқларға берилгән җазани көрисән.
9 (thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.
Пәрвәрдигарни панаһим дәп билгиниң үчүн, Һәммидин Алий Болғучини макан қилғиниң үчүн,
10 Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;
Бешиңға һеч палакәт чүшмәйду, Һеч ваба чедириңға йеқинлашмайду.
11 thi han byder sine Engle at vogte dig paa alle dine Veje;
У Өз пәриштилиригә сениң һәққиңдә әмир қилиду, Шуниң билән улар пүткүл йоллириңда сени сақлайду.
12 de skal bære dig paa deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten;
Айиғиң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, Улар сени қоллирида көтирип жүриду.
13 du skal træde paa Slanger og Øgler, trampe paa Løver og Drager.
Шир вә кобра илан үстидин бесип өтисән, Аслан вә әҗдиһани дәссәп-чәйләйсән.
14 »Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;
«У Маңа муһәббитини бағлиғанлиғи үчүн, Мән уни қутулдуримән; У намимни тән алғини үчүн жуқурида сақлаймән.
15 kalder han paa mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære;
У Маңа нида қилиду, Мән униңға җавап беримән; Еғир күн уни басқанда униң билән биллә болимән; Мән уни халас қилип, иззәт-һөрмәткә сазавәр қилимән.
16 med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!«
Узақ өмүр билән уни қандуримән, Һәм ниҗатлиғимни униңға көрситимән».

< Salme 91 >