Salme 61

1 Til Sangmesteren. Til Strengespil. Af David.

Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

2 Hør, o Gud, paa mit Raab og lyt til min Bøn!

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

3 Fra Jordens Ende raaber jeg til dig. Naar mit Hjerte vansmægter, løft mig da op paa en Klippe,

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

4 led mig, thi du er min Tilflugt, et mægtigt Taarn til Værn imod Fjenden.

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

5 Lad mig evigt bo som Gæst i dit Telt, finde Tilflugt i dine Vingers Skjul! (Sela)

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

6 Ja du, o Gud, har hørt mine Løfter, opfyldt deres Ønsker, der frygter dit Navn.

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

7 Til Kongens Dage lægger du Dage, hans Aar skal være fra Slægt til Slægt.

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

8 Han skal trone evigt for Guds Aasyn; send Naade og Sandhed til at bevare ham! Da vil jeg evigt love dit Navn og saaledes Dag efter Dag indfri mine Løfter.

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.