< Salme 147 >

1 Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, Lovsang sømmer sig.
Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
2 HERREN bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
3 han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Saar;
У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
4 han fastsætter Stjernernes Tal og giver dem alle Navn.
У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
5 Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Maal;
Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
6 HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
7 Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud paa Citer!
Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
8 Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem paa Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
9 Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
10 hans Hu staar ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
11 HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier paa hans Miskundhed.
Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
12 Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
13 Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
14 dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
15 han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
16 han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
17 som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
18 han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, naar han rejser sit Vejr.
У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
19 Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
20 Saa gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!
У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!

< Salme 147 >