Salme 102
1 Bøn af en elendig, naar hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.
Езилгәнниң дуаси: У һалидин кәткәндә, дад-пәрядини Пәрвәрдигар алдиға төккәндә: — Дуайимни аңлиғайсән, и Пәрвәрдигар; Пәрядим алдиңға йетип кирсун!
2 HERRE, lyt til min Bøn, lad mit Raab komme til dig,
Йүзүңни мәндин қачурмиғайсән; Қисилған күнүмдә маңа қулақ салғайсән; Мән нида қилған күндә, маңа тез җавап бәргин!
3 skjul dog ikke dit Aasyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; naar jeg kalder, saa skynd dig og svar mig!
Мана, күнлирим ис-түтәктәк түгәп кетиду, Устиханлирим отун-чоғларға охшаш көйди!
4 Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;
Жүригим зәхмә йәп чөпләр хазан болғандәк қуруп кәтти, Һәтта ненимни йейишни унтудум.
5 mit Hjerte er svedet og visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.
Мән аһу-зар тартқанлиғимдин, Әтлирим сүңәклиримгә чаплишип қалди.
6 Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;
Чөл-баявандики сақийқуштәк, Вәйранчилиқта қонуп жүргән һувқушқа охшаймән.
7 jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen paa øde Steder;
Ухлимай сәгәк туруп күзәттимән; Өгүздә ялғуз қалған қушқач кәбимән.
8 om Natten ligger jeg vaagen og jamrer saa ensom som Fugl paa Taget;
Дүшмәнлирим күн бойи мени мәсқирә қилмақта, Мени һақарәтлигәнләр исмимни ләнәт орнида ишләтмәктә.
9 mine Fjender haaner mig hele Dagen; de, der spotter mig, sværger ved mig.
Қәһриң һәм аччиғиң түпәйлидин, Күлни нан дәп йәватимән, Ичимлигимни көз йешим билән арилаштуримән; Чүнки Сән мени көтирип, андин йәргә урдуң.
10 Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Taarer
11 over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;
Күнлирим қуяш узартқан көләңгидәк йоқулай дәп қалди, Өзүм болсам чөпләр хазан болғандәк қуруп кәттим.
12 mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.
Лекин Сән, Пәрвәрдигар, әбәдий турисән, Сениң нам-шөһритиң дәвирдин-дәвиргичидур.
13 Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;
Сән орнуңдин турисән, Зионға рәһим қилисән; Чүнки униңға шәпқәт көрситиш вақти кәлди, Һә, вақит-саити йетип кәлди!
14 du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, naar Naadens Tid, naar Timen er inde;
Чүнки қуллириң униң ташлиридин хурсәнлик тапиду, Һәм туприғиғиму ичини ағритиду;
15 thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.
Әлләр Пәрвәрдигарниң намидин, Йәр йүзидики шаһлар шан-шәривиңдин әйминиду.
16 Og HERRENS Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;
Мана, Пәрвәрдигар Зионни қайтидин қурғанда, У Өз шан-шәривидә көрүниду!
17 thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;
У ғериб-мискинниң дуасиға етивар бериду; Уларниң дуасини һәргиз кәмситмәйду.
18 han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.
Булар кәлгүси бир әвлат үчүн хатирилиниду; Шуниң билән кәлгүсидә яритилидиған бир хәлиқ Яһни мәдһийәләйду;
19 For Efterslægten skal det optegnes, et Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;
Чүнки У әсирләрниң аһ-зарлирини аңлай дәп, Өлүмгә буйрулғанларни азат қилай дәп, Егиздики муқәддәс җайидин еңишип нәзәр салди, Әршләрдин Пәрвәрдигар йәргә қариди;
20 thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord
21 for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,
Шундақ қилип, улар Пәрвәрдигарниң хизмитидә болайли дегәндә, Йәни әл-мәмликәтләр җәм жиғилған вақтида — Пәрвәрдигарниң нами Зионда, Униң шәрәплири Йерусалимда җакалиниду!
22 at HERRENS Navn kan forkyndes i Zion, hans Pris i Jerusalem,
23 naar Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.
Бирақ У мени йолда мағдурсизландуруп, Күнлиримни қисқартти.
24 Han lammed min Kraft paa Vejen, forkorted mit Liv.
Мән: «Тәңрим, өмрүмниң йеримида мени елип кәтмә!» — дедим. — «Сениң жиллириң дәвирдин дәвиргичидур,
25 Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine Aar er fra Slægt til Slægt.
Сән йәрни әлмисақтинла бәрпа қилғансән, Асманларни һәм қоллириң ясиғандур;
26 Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;
Улар йоқ болуп кетиду, Бирақ Сән давамлиқ туриверисән; Уларниң һәммиси кийимдәк конирап кетиду; Уларни кона тон кәби алмаштурсаң, Шунда улар кийим-кечәк йәңгүшләнгәндәк йәңгүшлиниду.
27 de falder, men du bestaar, alle slides de op som en Klædning;
Бирақ Сән өзгәрмигүчидурсән, Жиллириңниң тамами йоқтур.
28 som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine Aar faar aldrig Ende! Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestaa for dit Aasyn.
Қуллириңниң балилириму туривериду, Уларниң әвлади һозуриңда мәзмут яшайду!».
