Job 9
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: |
2 Jeg ved forvist, at saaledes er det, hvad Ret har en dødelig over for Gud?
| «ڕاستە، دەزانم کە وایە. جا چۆن مرۆڤ لەبەرچاوی خودا ڕاستودروست دەبێت؟ |
3 Vilde Gud gaa i Rette med ham, kan han ikke svare paa et af tusind!
| ئەگەر بیەوێت مشتومڕی لەگەڵ بکات، ناتوانێت وەڵامی یەک لە هەزار بداتەوە. |
4 Viis af Hjerte og vældig i Kraft hvo trodsede ham og slap vel derfra?
| خودا داناییەکی فراوان و توانایەکی زۆری هەیە. کێ هەیە دژایەتی کردبێت و بە سەلامەتی دەرچووبێت؟ |
5 Han flytter Bjerge saa let som intet, vælter dem om i sin Vrede,
| هەژێنەری چیاکانە بێ ئەوەی بەخۆیان بزانن، ئەوەی لە کاتی تووڕەییدا سەرەوژێریان دەکات. |
6 ryster Jorden ud af dens Fuger, saa dens Grundstøtter bæver;
| زەوی لە جێی خۆی لەق دەکات، جا کۆڵەکەکانی دەخاتە بوومەلەرزە. |
7 han taler til Solen, saa skinner den ikke, for Stjernerne sætter han Segl,
| فەرمان بە خۆر دەدات، کە هەڵنەیەت، بە ئەستێرەکانیش کە نەدرەوشێنەوە. |
8 han udspænder Himlen ene, skrider hen over Havets Kamme,
| خۆی بە تەنها ئاسمانی لێک کردووەتەوە، بەسەر شەپۆلەکانی دەریادا ڕۆیشتووە. |
9 han skabte Bjørnen, Orion, Syvstjernen og Sydens Kamre,
| دروستکەری کەلووەکانی ورچ و ڕاوچی و حەوتەوانە و ئەو کەلووانەیە کە لە باشووری زەوی دەبینرێن. |
10 han øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal!
| کاری مەزنی بەم جۆرەی کردووە کە لە سەرووی بیرکردنەوەن، هێندە پەرجوو کە لە ژماردن نایەن. |
11 Gaar han forbi mig, ser jeg ham ikke, farer han hen, jeg mærker ham ikke;
| کاتێک بەسەرمدا دەڕوات نایبینم، کاتێک تێدەپەڕێت هەستی پێ ناکەم! |
12 røver han, hvem mon der hindrer ham i det? Hvo siger til ham: »Hvad gør du?«
| ئەگەر شتێکمان لێ بستێنێت کێ دەتوانێت بەرەنگاری بێتەوە؟ کێ پێی دەڵێت:”ئەوە چی دەکەیت؟“ |
13 Gud lægger ikke Baand paa sin Vrede, Rahabs Hjælpere bøjed sig under ham;
| خودا تووڕەیی خۆی ناگێڕێتەوە، یارمەتیدەرانی ڕەهەڤ لە ژێریدا دەچەمێنەوە. |
14 hvor kan jeg da give ham Svar og rettelig føje min Tale for ham!
| «ئیتر من چۆن وەڵامی بدەمەوە و چۆن وشە هەڵبژێرم بۆ وەڵامدانەوەی؟ |
15 Har jeg end Ret, jeg kan dog ej svare, maa bede min Dommer om Naade!
| ئەگەر ڕاستودروستیش بم، ناتوانم وەڵامی بدەمەوە، بەڵکو داوای بەزەیی لە دادوەرم دەکەم. |
16 Nævned jeg ham, han svared mig ikke, han hørte, tror jeg, ikke min Røst,
| ئەگەر بانگی بکەم، ئەویش وەڵامم بداتەوە، باوەڕ ناکەم کە گوێی بۆ دەنگم شل بکات، |
17 han, som river mig bort i Stormen, giver mig Saar paa Saar uden Grund,
| بەڵکو ئەو بە زریان تێکمدەشکێنێت و بەبێ هۆ برینەکانم زۆر دەکات. |
18 ikke lader mig drage Aande, men lader mig mættes med beske Ting.
| ناهێڵێت هەناسە بدەم، بەڵام لە تاڵی تێرم دەکات. |
19 Gælder det Kæmpekraft, melder han sig! Gælder det Ret, hvo stævner ham da!
| ئەگەر تاقیکردنەوەی هێز بێت، ئەو بەهێزترینە! ئەگەر کێشەی دادگا بێت، کێ دەتوانێت بانگی بکات؟ |
20 Har jeg end Ret, maa min Mund dog fælde mig, er jeg end skyldfri, han gør mig dog vrang!
| ئەگەر بێتاوان بم دەمم تاوانبارم دەکات، ئەگەر بێ کەموکوڕیش بم، دەیسەلمێنێت تاوانبارم. |
21 Skyldfri er jeg, ser bort fra min Sjæl og agter mit Liv for intet!
| «هەرچەندە من بێ کەموکوڕیم، بەڵام بایەخ بە ژیانی خۆم نادەم؛ ڕقم لە ژیانم دەبێتەوە. |
22 Lige meget; jeg paastaar derfor: Skyldfri og skyldig gør han til intet!
| ”خودا کۆتایی بە چاک و بە خراپ دەهێنێت.“لەبەر ئەوە گوتم: بەلامەوە هەردووکیان وەک یەکن، |
23 Naar Svøben kommer med Død i et Nu, saa spotter han skyldfries Hjertekval;
| ئەگەر کارەساتی لەناکاو مردن بهێنێت، بە نائومێدیی بێتاوان پێدەکەنێت. |
24 Jorden gav han i gudløses Haand, hylder dens Dommeres Øjne til, hvem ellers, om ikke han?
| کە خاکێک درابێت بە دەست بەدکارەوە، ئەوا پەردە بەسەر ڕووی دادوەرەکانی دەدات، ئەگەر ئەو نەبێت، ئەی کێیە؟ |
25 Raskere end Løberen fløj mine Dage, de svandt og saa ikke Lykke,
| «ڕۆژگارم خێراترە لە کەسێک کە ڕادەکات، گوزەر دەکات و چێژی لێ نابینم. |
26 gled hen som Baade af Siv, som en Ørn, der slaar ned paa Bytte.
| وەک چۆن کەشتی زەل ڕووبار دەبڕێت هەروەک هەڵۆیەک کە دەنیشێتە سەر نێچیرەکەی. |
27 Dersom jeg siger: »Mit Suk vil jeg glemme, glatte mit Ansigt og være glad, «
| ئەگەر بڵێم:”سکاڵاکەی خۆم فەرامۆش دەکەم و واز لە ڕووگرژی دەهێنم و زەردەخەنە دەخەمە سەر لێوەکانم،“ |
28 maa jeg dog grue for al min Smerte, jeg ved, du kender mig ikke fri.
| لەگەڵ ئەوەشدا لە هەموو ئازارەکانم دەترسم، چونکە دەزانم بێتاوانم ناکەیت. |
29 Jeg skal nu engang være skyldig, hvorfor da slide til ingen Nytte?
| من تاوانبار دەکرێم، ئیتر بۆچی بەخۆڕایی خۆم ماندوو بکەم؟ |
30 Toed jeg mig i Sne og tvætted i Lud mine Hænder,
| ئەگەر بە بەفراو خۆم بشۆم و دەستەکانم بە ئەسپۆن پاک بکەمەوە، |
31 du dypped mig dog i Pølen, saa Klæderne væmmedes ved mig.
| لەناو چاڵێک ڕیخ نوقومم دەکەیت، تەنانەت جلوبەرگەکەم قێزم لێ دەکەنەوە. |
32 Thi du er ikke en Mand som jeg, saa jeg kunde svare, saa vi kunde gaa for Retten sammen;
| «ئەو وەک من مرۆڤ نییە هەتا وەڵامی بدەمەوە و لە دادگا ڕووبەڕووی یەک ببینەوە. |
33 vi savner en Voldgiftsmand til at lægge sin Haand paa os begge!
| خۆزگە ناوبژیوانێک لەنێوانمان دەبوو، دەستی لەسەر هەردووکمان دادەنا، |
34 Fried han mig for sin Stok, og skræmmed hans Rædsler mig ikke,
| تاوەکو کوتەکەکەی خودام لەسەر هەڵبگرێت و ترسەکەی نەمتۆقێنێت. |
35 da talte jeg uden at frygte ham, thi min Dom om mig selv er en anden!
| ئەو کاتە قسەم دەکرد و لێی نەدەترسام، چونکە من بەو شێوەیە نیم کە ئەو لێم تێگەیشتووە.» |
