Job 41
1 Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?
Левиатанни қармақ билән тарталамсән? Униң тилини арғамча билән [бағлап] басаламсән?
2 Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?
Униң бурниға қомуш чүлүкни киргөзәләмсән? Униң еңигини төмүр нәйзә билән тешәләмсән?
3 Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?
У саңа арқа-арқидин илтиҗа қиламду? Яки саңа мулайимлиқ билән сөз қиламду?
4 Mon den vil indgaa en Pagt med dig, saa du faar den til Træl for evigt?
У сән билән әһдә түзүп, Шуниң билән сән уни мәңгү малай сүпитидә қобул қилаламсән?
5 Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?
Сән уни қушқачни ойнатқандәк ойнитамсән? Дедәклириңниң һозури үчүн уни бағлап қоямсән?
6 Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?
Тиҗарәтчиләр униң үстидә содилишамду? Уни содигәрләргә бөлүштүрүп берәмду?
7 Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?
Сән униң пүткүл терисигә атарнәйзини санҗаламсән? Униң бешиға чаңгак билән санҗаламсән?!
8 Læg dog engang din Haand paa den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.
Қолуңни униңға бирла тәккүзгәндин кейин, Бу җәңни әсләп иккинчи ундақ қилғучи болмайсән!
9 Det Haab vilde blive til Skamme, alene ved Synet laa du der.
Мана, «[уни бойсундуримән]» дегән һәр қандақ үмүт беһудиликтур; Һәтта уни бир көрүпла, үмүтсизлинип йәргә қарап қалиду әмәсму?
10 Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?
Униң җениға тегишкә петиналайдиған һеч ким йоқтур; Ундақта Мениң алдимда турмақчи болған кимдур?
11 Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?
Асман астидики һәммә нәрсә Мениң турса, Мениң алдимға ким келип «маңа тегишлигини бәргинә» дәп баққан екән, Мән униңға қайтурушқа тегишликму?
12 Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.
[Левиатанниң] әзалири, Униң зор күчи, Униң түзүлүшиниң гөзәллиги тоғрилиқ, Мән сүкүт қилип туралмаймән.
13 Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?
Ким униң савутлуқ тонини салдуруветәлисун? Ким униң қош еңиги ичигә киривалалисун?
14 Hvem har aabnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.
Ким униң йүз дәрвазилирини ачалалисун? Униң чишлири әтрапида вәһимә ятиду.
15 Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;
Қасирақлириниң сәплири униң пәхридур, Улар бир-биригә чиң чаплаштурулғанки,
16 de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;
Бир-биригә шамал кирмәс йеқин туриду.
17 de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.
Уларниң һәр бири өз һәмраһлириға чаплашқандур; Бир-биригә зич йепиштурулған, һеч айрилмастур.
18 Dens Nysen fremkalder straalende Lys, som Morgenrødens Øjenlaag er dens Øjne.
Униң чүшкүрүшлиридин нур чақнайду, Униң көзлири сәһәрдики қапақтәктур.
19 Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.
Униң ағзидин отлар чиқип туриду; От учқунлири сәкрәп чиқиду.
20 Em staar ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.
Қомуш гүлханға қойған қайнаватқан қазандин чиққан һордәк, Униң бурун төшүгидин түтүн чиқип туриду;
21 Dens Aande tænder som glødende Kul, Luer staar ud af dens Gab.
Униң нәпәси көмүрләрни туташтуриду, Униң ағзидин бир ялқун чиқиду.
22 Styrken bor paa dens Hals, og Angsten hopper foran den.
Бойнида зор күч ятиду, Вәһимә униң алдида сәкришип ойнайду.
23 Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;
Униң әтлири қат-қат бирләштүрүлүп чиң туриду; Үстидики [қасирақлири] йепиштурулуп, мидирлимай туриду.
24 fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.
Униң жүриги бәәйни таштәк мустәһкәм туриду, Һәтта түгмәнниң асти тешидәк мәзмут туриду.
25 Naar den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling gaar de af Skræk.
У орнидин қозғалса, палванларму қорқуп қалиду; Униң толғинип шавқунлишидин алақзадә болуп кетиду.
26 Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevaaben, Spyd eller Pil.
Бириси қилични униңға тәккүзсиму, һеч үнүми йоқ; Нәйзә, атарнәйзә вә яки чаңгақ болсиму бәрибир үнүмсиздур.
27 Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;
У төмүрни самандәк, Мисни пор яғачтәк чағлайду.
28 Buens Søn slaar den ikke paa Flugt, Slyngens Sten bliver Straa for den,
Оқя болса уни қорқитип қачқузалмайду; Салға ташлири униң алдида пахалға айлиниду.
29 Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.
Тоқмақларму пахалдәк һеч немә һесапланмайду; У нәйзә-шәшбәрниң тәңлинишигә қарап күлүп қойиду.
30 Paa Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;
Униң асти қисми болса өткүр сапал парчилиридур; У лай үстигә чоң тирна билән татилиғандәк из қалдуриду.
31 Dybet faar den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;
У деңиз-океанларни қазандәк қайнитиветиду; У деңизни қазандики мәлһәмдәк варақшитиду;
32 bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhaar.
У маңса маңған йоли пақирайду; Адәм [бужғунларни көрүп] чоңқур деңизни аппақ чачлиқ бовай дәп ойлап қалиду.
33 Dens Lige findes ikke paa Jord, den er skabt til ikke at frygte.
Йәр йүзидә униң тәңдиши йоқтур, У һеч қорқмас яритилған.
34 Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.
У бүйүкләрниң һәр қандиқиға [җүръәт билән] нәзәр селип, қорқмайду; У барлиқ мәғрур һайванларниң падишасидур».
