< 1 Mosebog 25 >
1 Abraham tog sig en Hustru, som hed Ketura;
LAWE hou ae la o Aberahama i wahine nana, o Ketura kona inoa.
2 og hun fødte ham Zimran, Joksjan, Medan, Midjan, Jisjbak og Sjua.
O na keiki ana i hanau ai nana, o Zimerama, o Iokesana, o Medana, o Midiana, o Isebaka a o Sua.
3 Joksjan avlede Saba og Dedan. Dedans Sønner var Assjuriterne, Letusjiterne og Le'ummiterne.
Na Iokesana o Seba, a o Dedana. Eia ka poe mamo a Dedana, o ka Asurima, Ka Letusima, a me ka Leumima.
4 Midjans Sønner var Efa, Efer, Hanok, Abida og Elda'a. Alle disse var Keturas Sønner.
O na keiki a Midiana; o Epa, o Epera, o Hanoka, o Abida, a o Eledaa. O keia poe a pau na Ketura mai.
5 Abraham gav Isak alt, hvad han ejede;
Kauoha mai la o Aberahama i kona waiwai a pau ia Isaaka.
6 men de Sønner, Abraham havde med sine Medhustruer, skænkede han Gaver og sendte dem, medens han endnu levede, bort fra sin Søn Isak, østpaa til Østlandet.
Aka, haawi aku la o Aberahama i na makana na na keikikane a na haiawahine a Aberahama, a hookuu aku la ia lakou, i kona wa e ola ana, mai kana keiki o Isaaka aku, e hele i ka aina o ka hikina.
7 De Aar, Abraham levede, udgjorde 175;
Eia na la o na makahiki o ko Aberahama ola ana, hookahi haneri a me kanahikukumamalima.
8 saa udaandede han. Og Abraham døde i en god Alderdom, gammel og mæt af Dage, og samledes til sin Slægt.
Alaila kaliia'ku ke ea o Aberahama, a make iho la ia i ka wa elemakule maikai; he kanaka kahiko loa ia, a ua nui na la ona, a ua huiia'ku ia me kona poe kanaka.
9 Og hans Sønner Isak og Ismael jordede ham i Makpelas Klippehule paa Hetiten Efrons Zohars Søns, Mark over for Mamre,
Na kana mau keiki na Isaaka laua o Isemaela i kanu aku ia ia maloko o ke ana o Makepela, ma ka mahinaai a Eperona ke keiki a Zohara no ka Heta, ma ke alo o Mamere,
10 den Mark, Abraham havde købt af Hetiterne; der jordedes Abraham og hans Hustru Sara.
Ma ka mahinaai a Aberahama i kuai ai me na mamo a Heta: ilaila i kanuia'i o Aberahama, a me Sara o kana wahine.
11 Og da Abraham var død, velsignede Gud hans Søn Isak. Isak boede ved Be'er-lahaj-ro'i.
Mahope mai o ka make ana o Aberahama, hoopomaikai mai la ke Akua ia Isaaka; a noho iho la o Isaaka ma ka luawai o Lahairoi.
12 Dette er Abrahams Søn Ismaels Slægtebog, hvem Saras Trælkvinde, Ægypterinden Hagar, fødte ham.
Eia ka mooolelo no Isemaela, no ke keikikane a Aberahama, o ka mea a Hagara no Aigupita ke kauwawahine a Sara i hanau ai na Aberahama:
13 Følgende er Navnene paa Ismaels Sønner efter deres Navne og Slægter: Nebajot, Ismaels førstefødte, Kedar, Adbe'el, Mibsam,
Eia hoi na inoa o na keikikane a Isemaela, ma ko lakou mau inoa, e like me ko lakou hanau ana: o Nebaiota kana hiapo; o Kedara, o Adebeela, o Mibesama,
O Misama, o Duma, o Masa.
15 Hadad, Tema, Jetur, Nafisj og Kedma.
Hadara, o Tema, o Ietura, o Napisa, a o Kedema.
16 Det var Ismaels Sønner, og det var deres Navne i deres Indhegninger og Teltlejre, tolv Høvdinger med deres Stammer.
Oia na keikikane a Isemaela, oia hoi ko lakou mau inoa; ma ko lakou mau kauhale, a ma ko lakou mau kulanahale; he umikumamalua mau alii e like me ko lakou mau lahuikanaka.
17 Ismaels Leveaar udgjorde 137; saa udaandede han; han døde og samledes til sin Slægt.
Eia na makahiki o ke ola ana o Isemaela, hookahi haneri na makahiki me kanakolukumamahiku: ua kailiia'ku kona ea, a make iho la ia; a ua huiia aku ia me kona poe kanaka.
18 De havde deres Boliger fra Havila til Sjur over for Ægypten hen ad Assjur til. Lige for Øjnene af alle sine Brødre slog han sig ned.
Noho iho la lakou mai Havila a hiki i Sura, ma ke alo o Aigupita, i kou hele ana i Asuria; pela oia I noho ai ma ke alo o kona poe hoahanau a pau.
19 Dette er Abrahams Søn Isaks Slægtebog. Abraham avlede Isak.
Eia ka mooolelo no Isaaka no ke keiki a Aberahama: Na Aberahama o Isaaka:
20 Isak var fyrretyve Aar gammel, da han tog Rebekka, en Datter af Aramæeren Betuel fra Paddan-Aram og Søster til Aramæeren Laban, til Hustru.
He kanaha na makahiki o Isaaka i kona wa i lawe ai ia Rebeka ke kaikamahine a Betuela no Suria, a ke kaikuwahine o Labana no Suria, i wahine nana.
21 Men Isak bad til HERREN for sin Hustru, thi hun var ufrugtbar; og HERREN bønhørte ham, og Rebekka, hans Hustru, blev frugtsommelig.
Nonoi aku la o Isaaka ia Iehova no kana wahine, no ka mea, ua pa oia: a hoolohe mai la ke Akua ia ia, a hapai ae la kana wahine o Rebeka.
22 Men da Sønnerne brødes i hendes Liv, sagde hun: »Staar det saaledes til, hvorfor lever jeg da?« Og hun gik hen for at adspørge HERREN.
Oni pu ae la na keiki iloko ona; i iho la ia, A i pela ia, i aha keia mea a'u? A hele aku la ia e ninau ia Iehova.
23 Da svarede HERREN hende: »To Folkeslag er i dit Liv, to Folk skal gaa ud af dit Skød! Det ene skal kue det andet, den ældste tjene den yngste!«
I mai la o Iehova ia ia, Elua no lahuikanaka iloko o kou opu, elua hoi poe kanaka e puka mai ana noloko mai o kou opu, a e oi aku ka ikaika o kekahi poe i ko kekahi poe; a e hookauwa aku ka hanau mua i ka hanau hope.
24 Da nu Tiden kom, at hun skulde føde, var der Tvillinger i hendes Liv.
A hiki mai kona manawa e hanau ai, aia hoi, he mau mahoe iloko o kona opu.
25 Den første kom frem rødlig og lodden som en Skindkappe over hele Kroppen; og de kaldte ham Esau.
A puka mai la ka mua, ua huluhulu, a ulaula, e like me ka aahu huluhulu, a kapa iho la lakou i kona inoa, o Esau.
26 Derefter kom hans Broder frem med Haanden om Esaus Hæl; derfor kaldte de ham Jakob. Isak var tresindstyve Aar gammel, da de fødtes.
Mahope iho, puka mai la kona kaikaina, a paa aku la kona lima i ke kuekue wawae o Esau; a kapaia kona inoa, o Iakoba. He kanaono na makahiki o Isaaka i ko Rebeka manawa i hanau ai laua.
27 Drengene voksede til, og Esau blev en dygtig Jæger, der færdedes i Ødemarken, men Jakob en fredsommelig Mand, en Mand, som boede i Telt.
Nui ae la ua mau keiki la: he kanaka akamai o Esau i ka hahai holoholona hihiu, he kanaka no ka nahelehele: aka, he kanaka noho malie o Iakoba, e noho ana ma na halelewa.
28 Isak holdt mest af Esau, thi han spiste gerne Vildt; men Rebekka holdt mest af Jakob.
Aloha aku la o Isaaka ia Esau, no ka mea, ai iho la ia i ka io o ua mea hihiu: a o Rebeka ka i aloha ia Iakoba.
29 Jakob havde engang kogt en Ret Mad, da Esau udmattet kom hjem fra Marken.
Hoolapalapa iho la o Iakoba i ka mea ai: a hoi mai la o Esau mai ka nahelehele mai, a ua nawaliwali ia.
30 Da sagde Esau til Jakob: »Lad mig faa noget af det røde, det røde der, thi jeg er ved at dø af Sult!« Derfor kaldte de ham Edom.
I mai la o Esau ia Iakoba, Ke noi aku nei au ia oe, e ho mai na'u e ai ia mea ulaula; no ka mea, ua nawaliwali au: nolaila ua kapaia kona inoa o Edoma.
31 Men Jakob sagde: »Du maa først sælge mig din Førstefødselsret!«
I aku la o Iakoba, E kuai kaua i keia la, i lilo mai ia'u kau pono o ka hanau mua.
32 Esau svarede: »Jeg er jo lige ved at omkomme; hvad bryder jeg mig om min Førstefødselsret!«
I iho la o Esau, Eia wau ua kokoke e make, a heaha auanei ko'u pomaikai i keia pono o ka hanau mua?
33 Men Jakob sagde: »Du maa først sværge mig det til!« Da svor Esau paa det og solgte sin Førstefødselsret til Jakob.
I aku la o Iakoba E hoohiki oe na'u i keia la; a hoohiki aku la ia nana: a kuai lilo mai la ia i kana pono o ka hanau mua, na Iakoba.
34 Saa gav Jakob Esau Brød og kogte Linser, og da han havde spist og drukket, stod han op og gik sin Vej. Saaledes lod Esau haant om sin Førstefødselsret.
Alaila, haawi aku la o Iakoba na Esau i ka berena a me na papapa i hoolapalapaia; ai iho la ia a inu hoi, ku ae la ia a hele aku la i kona wahi i hele ai: pela o Esau i hoowahawaha'i i kana pono o ka hanau mua.