< Žalmy 126 >
1 Píseň stupňů. Když zase vedl Hospodin zajaté Sionské, zdálo se nám to jako ve snách.
京まうでの歌 ヱホバ、シオンの俘囚をかへしたまひし時 われらは夢みるもののごとくなりき
2 Tehdážť byla plná radosti ústa naše, a jazyk náš plésání; tehdáž pravili mezi národy: Veliké věci s nimi učinil Hospodin.
そのとき笑はわれらの口にみち歌はわれらの舌にみてり ヱホバかれらのために大なることを作たまへりといへる者もろもろの國のなかにありき
3 Učinilť jest s námi veliké věci Hospodin, a protož veselili jsme se.
ヱホバわれらのために大なることをなしたまひたれば我儕はたのしめり
4 Uvediž zase, ó Hospodine, zajaté naše, tak jako potoky na vyprahlou krajinu.
ヱホバよ願くはわれらの俘囚をみなみの川のごとくに歸したまへ
5 Ti, kteříž se slzami rozsívali, s prozpěvováním žíti budou.
涙とともに播くものは歡喜とともに穫らん
6 Sem i tam chodící lid s pláčem rozsívá drahé símě, ale potom přijda, s plésáním snášeti bude snopy své.
その人は種をたづさへ涙をながしていでゆけど禾束をたづさへ喜びてかへりきたらん