< Príslovia 6 >

1 Synu můj, slíbil-lis za přítele svého, podal-lis cizímu ruky své,
Oğlum, qonşuna zamin durub, Yadlarla əlbir olub,
2 Zapleten jsi slovy úst svých, jat jsi řečmi úst svých.
Ağzından çıxan sözlərlə tələyə düşmüsənsə, Ağzından çıxan sözlərlə ələ keçmisənsə,
3 Učiniž tedy toto, synu můj, a vyprosť se, poněvadžs se dostal v ruku přítele svého. Jdi, pokoř se, a probuď přítele svého.
Demək bu qonşunun əlinə düşmüsən. Oğlum, çalış, özünü qurtar: Get onun ayağına düş, yalvar-yaxar.
4 Nedej usnouti očím svým, a zdřímati víčkám svým.
Qoy gözünə yuxu getməsin, Kirpiklərin ağırlaşmasın.
5 Vydři se jako srna z ruky, a jako pták z ruky čižebníka.
Özünü ovçunun əlindən ceyran kimi, Quşbazın əlindən quş kimi qurtar.
6 Jdi k mravenci, lenochu, shlédni cesty jeho, a nabuď moudrosti.
Ey tənbəl, qarışqalara diqqət yetir, Onların həyatından ibrət götür.
7 Kterýž nemaje vůdce, ani správce, ani pána,
Onların nə başçıları var, Nə nəzarətçiləri, nə də hökmdarları.
8 Připravuje v létě pokrm svůj, shromažďuje ve žni potravu svou.
Yayda azuqələrini yığar, Biçin vaxtı özlərinə yem toplayarlar.
9 Dokudž lenochu ležeti budeš? Skoro-liž vstaneš ze sna svého?
Ey tənbəl, nə qədər yatacaqsan? Nə vaxt yuxudan oyanacaqsan?
10 Maličko pospíš, maličko zdřímeš, maličko složíš ruce, abys poležel,
Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
11 V tom přijde jako pocestný chudoba tvá, a nouze tvá jako muž zbrojný.
Yoxsulluq soyğunçu kimi üstünə gələr, Ehtiyac quldur kimi sənə hücum çəkər.
12 Èlověk nešlechetný, muž nepravý chodí v převrácenosti úst.
Yaramaz adam – şər insan Əyri danışaraq dolanar,
13 Mhourá očima svýma, mluví nohama svýma, ukazuje prsty svými.
Göz vurar, ayaqları ilə işarə edər, Barmaqları ilə göstərər.
14 Převrácenost všeliká jest v srdci jeho, smýšlí zlé všelikého času, sváry rozsívá.
Qəlbinin məkrli niyyəti var, Həmişə şər qurar, nifaq salar.
15 A protož v náhle přijde bída jeho, rychle setřín bude, a nebudeť uléčení.
Ona görə başına qəfildən bəla gələr, Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
16 Těchto šesti věcí nenávidí Hospodin, a sedmá ohavností jest duši jeho:
Rəbbin zəhləsi altı şeydən gedir, Yeddi şey var, ondan ikrah edir:
17 Očí vysokých, jazyka lživého, a rukou vylévajících krev nevinnou,
Təkəbbürlə baxan gözlər; Yalan danışan dil; Nahaq qan tökən əllər;
18 Srdce, kteréž ukládá myšlení nepravá, noh kvapných běžeti ke zlému,
Məqsədi şər olan ürək; Şərə çatmaq üçün qaçan ayaqlar;
19 Svědka lživého, mluvícího lež, a toho, jenž rozsívá různice mezi bratřími.
Nəfəsini yalanla çıxaran yalançı şahid; Qardaşlar arasında nifaq salan şəxs.
20 Ostříhejž, synu můj, přikázaní otce svého, a neopouštěj naučení matky své.
Oğlum, atanın əmrini yerinə yetir, Ananın öyrətdiklərini atma.
21 Přivazuj je k srdci svému ustavičně, a k hrdlu svému je připínej.
Onları qəlbinin başına yapışdır, Həmişə onları boynuna bağla.
22 Kamžkoli půjdeš, ono tě zprovodí, když spáti budeš, bude tě ostříhati, a když procítíš, bude s tebou rozmlouvati,
Gəzəndə onlar sənə yol göstərər, Yatanda səni hifz edər, Oyananda sənə məsləhət verər.
23 (Nebo přikázaní jest svíce, a naučení světlo, a cesta života jsou domlouvání vyučující),
Bu əmr çıraqdır, bu təlim nurdur, Tərbiyə üçün edilən məzəmmət həyat yoludur.
24 Aby tě ostříhalo od ženy zlé, od úlisnosti jazyka ženy cizí.
Bunlar səni pozğun qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
25 Nežádejž krásy její v srdci svém, a nechať tě nejímá víčky svými.
Onun gözəlliyinə aşiq olma, Onun kirpiklərinin əsiri olma.
26 Nebo příčinou ženy cizoložné zchudl bys až do kusu chleba, anobrž žena cizoložná drahou duši ulovuje.
Fahişənin üzündən insan bir tikə çörəyə möhtac qalar, Kiminsə zinakar arvadı insanın qiymətli canını ovlar.
27 Může-liž kdo skrýti oheň v klíně svém, aby roucho jeho se nepropálilo?
Bir kişi qoynuna od alanda Əyin-başı yanmazmı?
28 Může-liž kdo choditi po uhlí řeřavém, aby nohy jeho se neopálily?
Köz üzərində gəzənin Ayaqları bişməzmi?
29 Tak kdož vchází k ženě bližního svého, nebudeť bez viny, kdož by se jí koli dotkl.
Qonşusunun arvadının yanına girənin də halı belədir, O qadına toxunan cəzasını çəkər.
30 Neuvozují potupy na zloděje, jestliže by ukradl, aby nasytil život svůj, když lační,
Qarnını doydurmaq üçün ac oğru oğurlarsa, Kimsə onu qınamaz.
31 Ač postižen jsa, navracuje to sedmernásobně, vším statkem domu svého nahražuje:
Amma onu tutsalar, yeddi qat ödəməlidir, Evinin var-yoxunu verməlidir.
32 Ale cizoložící s ženou blázen jest; kdož hubí duši svou, tenť to činí;
Qadınla zina edən qanmazdır, Özünü məhv etmək istəyən belə edər.
33 Trápení a lehkosti dochází, a útržka jeho nebývá shlazena.
Bu kişinin nəsibi kötək, şərəfsizlikdir, Biabırçılığı üzərindən silinməz.
34 Nebo zůřivý jest hněv muže, a neodpouštíť v den pomsty.
Çünki ərini qeyrət coşdurar, Ondan amansızcasına qisas alar.
35 Neohlídá se na žádnou záplatu, aniž přijímá, by i množství darů dával.
Heç nə ilə ərinin qarşısını almaq olmaz, Nə verilsə belə, o razılaşmaz.

< Príslovia 6 >