Príslovia 13
1 Syn moudrý přijímá cvičení otcovo, ale posměvač neposlouchá domlouvání.
Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.
2 Z ovoce úst každý jísti bude dobré, ale duše převrácených nátisky.
Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.
3 Kdo ostříhá úst svých, ostříhá duše své; kdo rozdírá rty své, setření na něj přijde.
Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.
4 Žádá, a nic nemá duše lenivého, duše pak pracovitých zbohatne.
Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.
5 Slova lživého nenávidí spravedlivý, bezbožníka pak v ošklivost uvodí a zahanbuje.
Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.
6 Spravedlnost ostříhá přímě chodícího po cestě, bezbožnost pak vyvrací hříšníka.
Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.
7 Někdo bohatým se dělaje, nemá nic: zase někdo dělaje se chudým, má však statku mnoho.
Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.
8 Výplata života člověku jest bohatství jeho, ale chudý neslyší domlouvání.
Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.
9 Světlo spravedlivých rozsvětluje se, svíce pak bezbožných zhasne.
Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.
10 Samou toliko pýchou působí člověk svár, ale při těch, jenž užívají rady, jest moudrost.
Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.
11 Statek zle dobytý umenšovati se bude, kdož pak shromažďuje rukou, přivětší ho.
Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.
12 Očekávání dlouhé zemdlívá srdce, ale žádost splněná jest strom života.
Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.
13 Kdož pohrdá slovem Božím, sám sobě škodí; ale kdož se bojí přikázaní, odplaceno mu bude.
Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.
14 Naučení moudrého jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.
Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.
15 Rozum dobrý dává milost, cesta pak převrácených jest tvrdá.
Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.
16 Každý důmyslný dělá uměle, ale blázen rozprostírá bláznovství.
Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.
17 Posel bezbožný upadá v neštěstí, jednatel pak věrný jest lékařství.
Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.
18 Chudoba a lehkost potká toho, jenž se vytahuje z kázně; ale kdož ostříhá naučení, zveleben bude.
Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.
19 Žádost naplněná sladká jest duši, ale ohavnost jest bláznům odstoupiti od zlého.
Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.
20 Kdo chodí s moudrými, bude moudrý; ale kdo tovaryší s blázny, setřín bude.
Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.
21 Hříšníky stihá neštěstí, ale spravedlivým odplatí Bůh dobrým.
Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.
22 Dobrý zanechává dědictví vnukům, ale zboží hříšného zachováno bývá spravedlivému.
Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.
23 Hojnost jest pokrmů na rolí chudých, někdo pak hyne skrze nerozšafnost.
Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.
24 Kdo zdržuje metlu svou, nenávidí syna svého; ale kdož ho miluje, za času jej tresce.
Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.
25 Spravedlivý jí až do nasycení duše své, břicho pak bezbožných nedostatek trpí.
Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.
