Príslovia 13
1 Syn moudrý přijímá cvičení otcovo, ale posměvač neposlouchá domlouvání.
Saĝa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne aŭskultas moralinstruon.
2 Z ovoce úst každý jísti bude dobré, ale duše převrácených nátisky.
La frukto de la buŝo donas al homo bonan manĝon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.
3 Kdo ostříhá úst svých, ostříhá duše své; kdo rozdírá rty své, setření na něj přijde.
Kiu gardas sian buŝon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buŝon, tiu pereas.
4 Žádá, a nic nemá duše lenivého, duše pak pracovitých zbohatne.
La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satiĝas.
5 Slova lživého nenávidí spravedlivý, bezbožníka pak v ošklivost uvodí a zahanbuje.
Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.
6 Spravedlnost ostříhá přímě chodícího po cestě, bezbožnost pak vyvrací hříšníka.
La virto gardas tiun, kiu iras ĝustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.
7 Někdo bohatým se dělaje, nemá nic: zase někdo dělaje se chudým, má však statku mnoho.
Unu ŝajnigas sin riĉa, havante nenion; Alia ŝajnigas sin malriĉa, havante grandan riĉecon.
8 Výplata života člověku jest bohatství jeho, ale chudý neslyší domlouvání.
Per sia riĉeco homo savas sian animon; Sed malriĉulo ne aŭskultas atentigon.
9 Světlo spravedlivých rozsvětluje se, svíce pak bezbožných zhasne.
La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingiĝos.
10 Samou toliko pýchou působí člověk svár, ale při těch, jenž užívají rady, jest moudrost.
Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saĝon.
11 Statek zle dobytý umenšovati se bude, kdož pak shromažďuje rukou, přivětší ho.
Riĉeco rapide akirita malgrandiĝas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multiĝas.
12 Očekávání dlouhé zemdlívá srdce, ale žádost splněná jest strom života.
Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.
13 Kdož pohrdá slovem Božím, sám sobě škodí; ale kdož se bojí přikázaní, odplaceno mu bude.
Kiu malŝatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.
14 Naučení moudrého jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.
Instruo de saĝulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
15 Rozum dobrý dává milost, cesta pak převrácených jest tvrdá.
Bona prudento plaĉigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.
16 Každý důmyslný dělá uměle, ale blázen rozprostírá bláznovství.
Ĉiu prudentulo agas konscie; Sed malsaĝulo elmontras malsaĝecon.
17 Posel bezbožný upadá v neštěstí, jednatel pak věrný jest lékařství.
Malbona sendito falas en malfeliĉon; Sed sendito fidela sanigas.
18 Chudoba a lehkost potká toho, jenž se vytahuje z kázně; ale kdož ostříhá naučení, zveleben bude.
Malriĉa kaj hontigata estos tiu, kiu forpuŝas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.
19 Žádost naplněná sladká jest duši, ale ohavnost jest bláznům odstoupiti od zlého.
Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsaĝuloj estas deturni sin de malbono.
20 Kdo chodí s moudrými, bude moudrý; ale kdo tovaryší s blázny, setřín bude.
Kiu iras kun saĝuloj, tiu estos saĝa; Sed kamarado de malsaĝuloj suferos doloron.
21 Hříšníky stihá neštěstí, ale spravedlivým odplatí Bůh dobrým.
Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.
22 Dobrý zanechává dědictví vnukům, ale zboží hříšného zachováno bývá spravedlivému.
Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konserviĝas la havo de pekulo.
23 Hojnost jest pokrmů na rolí chudých, někdo pak hyne skrze nerozšafnost.
Multe da manĝaĵo estas sur la kampo de malriĉuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.
24 Kdo zdržuje metlu svou, nenávidí syna svého; ale kdož ho miluje, za času jej tresce.
Kiu ŝparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaŭ lin punas.
25 Spravedlivý jí až do nasycení duše své, břicho pak bezbožných nedostatek trpí.
Virtulo manĝas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.
