Jan 11
1 Byl pak nemocen člověk nějaký jménem Lazar z Betany, totiž z městečka Marie a Marty, sestry její.
ⲁ̅ⲛⲉⲩⲛ ⲟⲩⲁ ⲇⲉ ϣⲱⲛⲉ ϫⲉ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲃⲏⲑⲁⲛⲓⲁ ⲡϯⲙⲉ ⲙⲙⲁⲣⲓⲁ ⲙⲛ ⲙⲁⲣⲑⲁ ⲧⲉⲥⲥⲱⲛⲉ
2 (A to byla ta Maria, kteráž pomazala Pána mastí a vytřela nohy jeho vlasy svými, jejížto bratr Lazar byl nemocen.)
ⲃ̅ⲧⲁⲓ ⲇⲉ ⲧⲉ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲉⲛⲧⲁⲥⲧⲉϩⲥ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲥⲟϭⲛ ⲁⲩⲱ ⲁⲥϥⲉⲧ ⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲥϥⲱ ⲧⲁⲓ ⲉⲛⲉⲣⲉⲡⲉⲥⲥⲟⲛ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ ϣⲱⲛⲉ
3 Tedy poslaly k němu sestry jeho, řkouce: Pane, aj, ten, kteréhož miluješ, nemocen jest.
ⲅ̅ⲁⲩϫⲟⲟⲩ ϭⲉ ϣⲁⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲉϥⲥⲱⲛⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲡⲉ ϥϣⲱⲛⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲧⲕⲙⲉ ⲙⲙⲟϥ
4 A uslyšav to Ježíš, řekl: Nemoc ta neníť k smrti, ale pro slávu Boží, aby oslaven byl Syn Boží skrze ni.
ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲡⲉⲓϣⲱⲛⲉ ⲛⲛⲉϥϣⲟⲟⲡ ⲁⲛ ⲉⲡⲙⲟⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣⲉⲡⲉϥϣⲏⲣⲉ ϫⲓ ⲉⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ
5 Miloval pak Ježíš Martu i sestru její i Lazara.
ⲉ̅ⲛⲉⲣⲉⲓⲥ ⲇⲉ ⲙⲉ ⲙⲙⲁⲣⲑⲁ ⲙⲛ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲉⲥⲥⲱⲛⲉ ⲙⲛ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ
6 A jakž uslyšel, že by nemocen byl, i pozůstal za dva dni na tom místě, kdež byl.
ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ ϭⲉ ϫⲉ ϥϣⲱⲛⲉ ⲧⲟⲧⲉ ⲁϥϭⲱ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲥⲛⲁⲩ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲛⲉϥⲛϩⲏⲧϥ
7 Potom pak dí učedlníkům: Pojďme zase do Judstva.
ⲍ̅ⲙⲛⲛⲥⲱⲥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲣⲟⲛ ⲟⲛ ⲉϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ
8 Řekli jemu učedlníci: Mistře, nyní hledali tě Židé kamenovati, a ty zase tam chceš jíti?
ⲏ̅ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ⲛϭⲓ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ϩⲣⲁⲃⲃⲉⲓ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲛⲉⲣⲉⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ϩⲓ ⲱⲛⲉ ⲉⲣⲟⲕ ⲁⲩⲱ ⲟⲛ ⲕⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉⲙⲁⲩ
9 Odpověděl Ježíš: Však dvanácte hodin za den jest. Chodí-li kdo ve dne, neurazí se; nebo světlo tohoto světa vidí.
ⲑ̅ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲛϭⲓ ⲓⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲙⲏ ⲙⲛ ⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛⲟⲩⲛⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲣϣⲁ ⲟⲩⲁ ⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲙ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲉϥϫⲓϫⲣⲟⲡ ϫⲉ ϥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲟⲩⲟⲓⲛ ⲙⲡⲉⲓⲕⲟⲥⲙⲟⲥ
10 Pakliť by kdo chodil v noci, urazíť se; nebo světla není v něm.
ⲓ̅ⲉⲣϣⲁ ⲟⲩⲁ ⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲩϣⲏ ϣⲁϥϫⲓ ϫⲣⲟⲡ ϫⲉ ⲙⲡⲟⲩⲟⲓⲛ ϣⲟⲟⲡ ⲁⲛ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧϥ
11 To pověděl, a potom dí jim: Lazar, přítel náš, spí, ale jduť, abych jej ze sna probudil.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲁⲓ ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲙⲛⲛⲥⲱⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ ⲡⲉⲛϣⲃⲏⲣ ⲁϥⲛⲕⲟⲧⲕ ⲁⲗⲗⲁ ϯⲛⲁⲃⲱⲕ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲉⲓⲉⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ
12 I řekli učedlníci jeho: Pane, spí-liť, zdráv bude.
ⲓ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲁⲩ ϭⲉ ⲛⲁϥ ⲛϭⲓ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉϣϫⲉ ⲛⲧⲁϥⲛⲕⲟⲧⲕ ϥⲛⲁⲧⲱⲟⲩⲛ
13 Ale Ježíš řekl o smrti jeho, oni pak domnívali se, že by o spání sna mluvil.
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲧⲁⲓⲥ ⲇⲉ ϫⲟⲟⲥ ⲡⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉϥⲙⲟⲩ ⲛⲏ ⲇⲉ ⲁⲩⲙⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲉϥϫⲉ ⲡⲉⲛⲕⲟⲧⲕ ⲙⲡⲱⲃϣ
14 Tedy řekl jim Ježíš zjevně: Lazar umřel.
ⲓ̅ⲇ̅ⲧⲟⲧⲉ ϭⲉ ⲁⲓⲥ ϫⲟⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϩⲛ ⲟⲩⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁ ϫⲉ ⲗⲁⲍⲁⲣⲟⲥ ⲁϥⲙⲟⲩ
15 A raduji se pro vás, že jsem tam nebyl, abyste věřili. Ale pojďme k němu.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ϯⲣⲁϣⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲏⲩⲧⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲉⲓⲙⲙⲁⲩ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲙⲁⲣⲟⲛ ϣⲁⲣⲟϥ
16 I řekl Tomáš, kterýž slove Didymus, spoluučedlníkům: Pojďme i my, abychom zemřeli s ním.
ⲓ̅ⲋ̅ⲡⲉϫⲉ ⲑⲱⲙⲁⲥ ⲡⲉϣⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲇⲓⲇⲩⲙⲟⲥ ⲛⲛⲉϥϣⲃⲣ ⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲣⲟⲛ ϩⲱⲱⲛ ϫⲉ ⲉⲛⲉⲙⲟⲩ ⲛⲙⲙⲁϥ
17 Tedy přišel Ježíš, i nalezl ho již čtyři dni v hrobě pochovaného.
ⲓ̅ⲍ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ϭⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲥ ⲁϥϩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲡⲉϥϥⲧⲟⲟⲩ ⲡⲉ ⲉϥϩⲙ ⲡⲧⲁⲫⲟⲥ
18 Byla pak Betany blízko od Jeruzaléma, okolo honů patnácte.
ⲓ̅ⲏ̅ⲃⲏⲑⲁⲛⲓⲁ ⲇⲉ ⲛⲉⲥϩⲏⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲛⲁⲙⲛⲧⲏ ⲛⲥⲧⲁⲇⲓⲟⲛ
19 Mnozí pak z Židů byli přišli k Martě a Mariji, aby je těšili pro smrt bratra jejich.
ⲓ̅ⲑ̅ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛⲉⲁⲩⲉⲓ ⲡⲉ ϣⲁ ⲙⲁⲣⲑⲁ ⲙⲛ ⲙⲁⲣⲓⲁ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲥⲗⲥⲱⲗⲟⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲩⲥⲟⲛ
20 Tedy Marta, jakž uslyšela, že Ježíš jde, vyšla proti němu, ale Maria doma seděla.
ⲕ̅ⲙⲁⲣⲑⲁ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲥⲱⲧⲙ ϫⲉ ⲓⲥ ⲛⲏⲩ ⲁⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲏⲧϥ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲇⲉ ⲛⲉⲥϩⲙⲟⲟⲥ ⲡⲉ ϩⲙ ⲡⲏⲉⲓ
21 I řekla Marta k Ježíšovi: Pane, kdybys ty byl zde, bratr můj byl by neumřel.
ⲕ̅ⲁ̅ⲡⲉϫⲉ ⲙⲁⲣⲑⲁ ϭⲉ ⲛⲓⲥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲛⲉⲕⲙⲡⲉⲓⲙⲁ ⲛⲉⲣⲉⲡⲁⲥⲟⲛ ⲛⲁⲙⲟⲩ ⲁⲛ ⲡⲉ
22 Ale i nyníť vím, že cožkoli požádal bys od Boha, dá tobě Bůh.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲟⲛ ϯⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲕⲛⲁⲁⲓⲧⲓ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲛⲧⲙ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲁⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁⲕ
23 Dí jí Ježíš: Vstaneť bratr tvůj.
ⲕ̅ⲅ̅ⲡⲉϫⲉ ⲓⲥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲡⲟⲩⲥⲟⲛ ⲛⲁⲧⲱⲟⲩⲛϥ
24 Řekla jemu Marta: Vím, že vstane při vzkříšení v den nejposlednější.
ⲕ̅ⲇ̅ⲡⲉϫⲉ ⲙⲁⲣⲑⲁ ⲛⲁϥ ϫⲉ ϯⲥⲟⲟⲩⲛ ⲇⲉ ϥⲛⲁⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲛ ⲧⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ϩⲙ ⲡϩⲁⲉ ⲛϩⲟⲟⲩ
25 Řekl jí Ježíš: Já jsem vzkříšení i život. Kdo věří ve mne, byť pak i umřel, živ bude.
ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲉϫⲉ ⲓⲥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲧⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲡⲱⲛϩ ⲡⲉⲧⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟⲉⲓ ⲕⲁⲛ ⲉϥϣⲁⲛⲙⲟⲩ ϥⲛⲁⲱⲛϩ
ⲕ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲟⲛϩ ⲉⲧⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟⲉⲓ ⲛϥⲛⲁⲙⲟⲩ ⲁⲛ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ ⲧⲉⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲡⲁⲓ (aiōn g165)
27 Řekla jemu: Ovšem, Pane, já jsem uvěřila, že jsi ty Kristus, Syn Boží, kterýž měl přijíti na svět.
ⲕ̅ⲍ̅ⲡⲉϫⲁⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲥⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲛⲟⲕ ϯⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡⲉⲭⲥ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ
28 A když to pověděla, odešla a zavolala tajně Marie, sestry své, řkuci: Mistr zde jest, a volá tebe.
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥϫⲉ ⲛⲁⲓ ⲁⲥⲃⲱⲕ ⲁⲥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲉⲥⲥⲱⲛⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲥ ⲛϫⲓⲟⲩⲉ ϫⲉ ⲁⲡⲥⲁϩ ⲉⲓ ⲁⲩⲱ ϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟ
29 Ona jakž to uslyšela, vstala rychle, a šla k němu.
ⲕ̅ⲑ̅ⲛⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲥⲱⲧⲙ ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛⲥ ϩⲛ ⲟⲩϭⲉⲡⲏ ⲁⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϣⲁⲣⲟϥ
30 (Ještě pak byl Ježíš nepřišel do městečka, ale byl na tom místě, kdež vyšla byla proti němu Marta.)
ⲗ̅ⲓⲥ ⲇⲉ ⲛⲉⲙⲡⲁⲧϥⲉⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡϯⲙⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲧⲓ ⲛⲉϥϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲛⲧⲁⲙⲁⲣⲑⲁ ⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲣⲟϥ ⲛϩⲏⲧϥ
31 Tedy Židé, kteříž s ní byli v domě a těšili ji, viděvše Mariji, že jest rychle vstala a vyšla, šli za ní, řkouce: Jde k hrobu, aby tam plakala.
ⲗ̅ⲁ̅ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ϭⲉ ⲉⲧϩⲙ ⲡⲏⲓ ⲛⲙⲙⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲥⲟⲗⲥⲗ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲙⲁⲣⲓⲁ ϫⲉ ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛⲥ ϩⲛ ⲟⲩϭⲉⲡⲏ ⲁⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲧⲁⲫⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲥⲉⲣⲓⲙⲉ ⲙⲙⲁⲩ
32 Ale Maria, když tam přišla, kdež byl Ježíš, uzřevši jej, padla k nohám jeho, a řekla jemu: Pane, bys ty byl zde, bratr můj byl by neumřel.
ⲗ̅ⲃ̅ⲙⲁⲣⲓⲁ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉⲥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲛⲉⲣⲉⲓⲥ ⲛϩⲏⲧϥ ⲁⲥⲛⲟϫⲥ ϩⲁ ⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲉⲥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲛⲉⲕⲙⲡⲉⲉⲓⲙⲁ ⲛⲉⲣⲉⲡⲁⲥⲟⲛ ⲛⲁⲙⲟⲩ ⲁⲛ ⲡⲉ
33 Ježíš pak jakž uzřel, ana pláče, i Židy, kteříž byli s ní přišli, ani plačí, zastonal duchem, a zkormoutil se.
ⲗ̅ⲅ̅ⲓⲥ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲥ ⲉⲥⲣⲓⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁⲩⲉⲓ ⲛⲙⲙⲁⲥ ⲉⲩⲣⲓⲙⲉ ⲁϥϣⲧⲟⲣⲧⲣ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲛⲑⲉ ⲛⲛⲉⲧⲟⲟⲧ
34 A řekl: Kdež jste jej položili? Řkou jemu: Pane, pojď a pohleď.
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲕⲁⲁϥ ⲧⲱⲛ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲙⲟⲩ ⲛⲅⲛⲁⲩ
35 I zaplakal Ježíš.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁϥⲣⲓⲙⲉ ⲛϭⲓ ⲓⲥ
36 Tedy řekli Židé: Aj, kterak ho miloval!
ⲗ̅ⲋ̅ⲛⲉⲩϫⲱ ϭⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲛϭⲓ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ϫⲉ ⲁⲛⲁⲩ ⲉⲑⲉ ⲉⲧϥⲙⲉ ⲙⲙⲟϥ
37 Někteří pak z nich řekli: Nemohl-liž jest tento, kterýž otevřel oči slepého, učiniti i toho, aby tento neumřel?
ⲗ̅ⲍ̅ϩⲟⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲡⲉϫⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁϥⲟⲩⲱⲛ ⲛⲃⲃⲁⲗ ⲙⲡⲃⲗⲗⲉ ⲉⲓⲉ ⲛⲉⲙⲙⲛ ϭⲟⲙ ⲙⲙⲟϥ ⲟⲛ ⲡⲉ ⲉⲧⲙⲧⲣⲉ ⲡⲁⲓ ⲙⲟⲩ
38 Ježíš pak opět zastonav sám v sobě, přišel k hrobu. Byla pak jeskyně, a kámen byl svrchu položen na ni.
ⲗ̅ⲏ̅ⲓⲥ ϭⲉ ⲟⲛ ⲉϥⲟⲟⲧ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧϥ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲡⲧⲁⲫⲟⲥ ⲛⲉⲟⲩⲥⲡⲏⲗⲁⲓⲟⲛ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲉⲣⲉⲟⲩⲱⲛⲉ ϩⲓ ⲣⲱϥ
39 I dí Ježíš: Zdvihněte kámen. Řekla jemu Marta, sestra toho mrtvého: Pane, jižť smrdí; nebo čtyři dni v hrobě jest.
ⲗ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲉ ⲓⲥ ϫⲉ ϥⲓ ⲡⲱⲛⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉϫⲉ ⲙⲁⲣⲑⲁ ⲛⲁϥ ⲧⲥⲱⲛⲉ ⲙⲡⲉⲛⲧⲁϥⲙⲟⲩ ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲏⲇⲏ ⲁϥⲣ ⲥⲧⲟⲓ ⲡⲉϥϥⲧⲟⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲡⲉ
40 Dí jí Ježíš: Všakť jsem řekl, že budeš-li věřiti, uzříš slávu Boží.
ⲙ̅ⲡⲉϫⲉ ⲓⲥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲙⲡⲓϫⲟⲟⲥ ⲛⲉ ϫⲉ ⲉⲣϣⲁⲛⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲧⲉⲛⲁⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
41 Tedy zdvihli kámen, kdež byl mrtvý pochován. Ježíš pak pozdvihl vzhůru očí a řekl: Otče, děkuji tobě, že jsi mne slyšel.
ⲙ̅ⲁ̅ⲁⲩϥⲓ ⲡⲱⲛⲉ ϭⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲓⲥ ⲇⲉ ⲁϥϥⲓ ⲛⲉϥⲃⲁⲗ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲁⲓⲱⲧ ϯϣⲡϩⲙⲟⲧ ⲛⲧⲟⲟⲧⲕ ϫⲉ ⲁⲕⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲉⲓ
42 Já zajisté vím, že ty mne vždycky slyšíš, ale pro zástup, kterýž okolo stojí, řekl jsem, aby věřili, že jsi ty mne poslal.
ⲙ̅ⲃ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲛⲉⲓⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲕⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲉⲓ ⲛⲟⲩⲟⲓϣ ⲛⲓⲙ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲧⲁⲓϫⲟⲟⲥ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲧⲁⲕⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ
43 A to pověděv, zavolal hlasem velikým: Lazaře, pojď ven!
ⲙ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲉ ⲛⲁⲓ ⲁϥⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ ϫⲉ ⲗⲁⲍⲁⲣⲉ ⲁⲙⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ
44 I vyšel, kterýž byl umřel, maje svázané ruce i nohy rouchami, a tvář jeho šatem byla obvinuta. Řekl jim Ježíš: Rozvěžtež jej, a nechte, ať odejde.
ⲙ̅ⲇ̅ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲙⲟⲩ ⲉϥⲙⲏⲣ ⲛⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲙⲛ ⲛⲉϥϭⲓϫ ϩⲛ ϩⲉⲛⲕⲉⲣⲉⲁ ⲁⲩⲱ ⲉⲣⲉⲡⲉϥϩⲟ ⲙⲏⲣ ϩⲛ ⲟⲩⲥⲟⲩⲇⲁⲣⲓⲟⲛ ⲡⲉϫⲉ ⲓⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲃⲟⲗϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲉⲧⲛⲕⲁⲁϥ ⲛϥⲃⲱⲕ
45 Tedy mnozí z Židů, kteříž byli přišli k Mariji, viděvše, co jest učinil Ježíš, uvěřili v něho.
ⲙ̅ⲉ̅ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲉⲛⲧⲁⲩⲉⲓ ϣⲁ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲛⲧⲁϥⲁⲁϥ ⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ
46 Někteří pak z nich odešli k farizeům a pověděli jim, co jest učinil Ježíš.
ⲙ̅ⲋ̅ϩⲟⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲁⲩⲃⲱⲕ ϣⲁ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲧⲁⲙⲟⲟⲩ ⲉⲛⲉⲛⲧⲁⲓⲥ ⲁⲁⲩ
47 I sešli se přední kněží a farizeové v radu, a pravili: Co činíme? Tento člověk divy mnohé činí.
ⲙ̅ⲍ̅ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ϭⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲙⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲡⲉϫⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲛⲛⲁⲁⲁϥ ϫⲉ ⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲣ ϩⲁϩ ⲙⲙⲁⲓⲛ
48 Necháme-li ho tak, všickni uvěří v něho, i přijdou Římané, a odejmou místo naše i lid.
ⲙ̅ⲏ̅ⲉⲛϣⲁⲕⲁⲁϥ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲛⲁⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲛⲉϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲛⲥⲉϥⲓ ⲛⲧⲟⲟⲧⲛ ⲙⲡⲉⲛⲙⲁ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ
49 Jeden pak z nich, jménem Kaifáš, nejvyšším knězem jsa toho léta, řekl jim: Vy nic nevíte,
ⲙ̅ⲑ̅ⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ϫⲉ ⲕⲁⲓⲫⲁⲥ ⲉⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲡⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲙⲡⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲛⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ⲛⲗⲁⲁⲩ
50 Aniž co o tom přemyšlujete, že jest užitečné nám, aby jeden člověk umřel za lid, a ne, aby všecken tento národ zahynul.
ⲛ̅ⲟⲩⲇⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲗⲟⲅⲓⲍⲉ ⲁⲛ ϫⲉ ⲥⲣⲛⲟϥⲣⲉ ⲛⲁⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣⲉⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲙⲟⲩ ϩⲁ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲧⲙⲡϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ ϩⲉ ⲉⲃⲟⲗ
51 Toho pak neřekl sám od sebe, ale nejvyšším knězem byv léta toho, prorokoval, že jest měl Ježíš umříti za tento národ,
ⲛ̅ⲁ̅ⲛⲧⲁϥϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲇⲉ ⲁⲛ ϩⲁⲣⲟϥ ⲙⲙⲁⲩⲁⲁϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲡⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲙⲡⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁϥⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲓⲥ ⲛⲁⲙⲟⲩ ϩⲁ ⲡϩⲉⲑⲛⲟⲥ
52 A netoliko za tento národ, ale také, aby syny Boží rozptýlené shromáždil v jedno.
ⲛ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ϩⲁ ⲡϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲁⲛ ⲙⲙⲁⲧⲉ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲟⲛ ⲛϣⲏⲣⲉ ⲛⲧⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧϫⲟⲟⲣⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲉϥⲉⲥⲟⲟⲩϩⲟⲩ ⲉⲩⲙⲁ ⲛⲟⲩⲱⲧ
53 Protož od toho dne spolu se o to radili, aby jej zabili.
ⲛ̅ⲅ̅ϫⲓⲛ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ϭⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩϫⲓϣⲟϫⲛⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲙⲟⲩⲟⲩⲧ ⲙⲙⲟϥ
54 Ježíš pak již nechodil zjevně mezi Židy, ale odšel odtud do krajiny, kteráž byla blízko pouště, do města, jenž slove Efraim, a tu bydlil s učedlníky svými.
ⲛ̅ⲇ̅ⲓⲥ ⲇⲉ ⲛⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ϭⲉ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁ ϩⲛ ⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲗⲗⲁ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ⲉⲧϩⲏⲛ ⲉⲧⲉⲣⲏⲙⲟⲥ ⲉⲩⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲫⲣⲁⲓⲙ ⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ
55 Byla pak blízko velikanoc Židovská. I šli mnozí do Jeruzaléma z krajiny té před velikonocí, aby se očistili.
ⲛ̅ⲉ̅ⲛⲉϥϩⲏⲛ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲡⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲡⲁⲥⲭⲁ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ϩⲁ ⲑⲏ ⲙⲡⲡⲁⲥⲭⲁ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲧⲃⲃⲟⲟⲩ
56 I hledali Ježíše, a rozmlouvali vespolek, v chrámě stojíce: Co se vám zdá, že nepřišel k svátku?
ⲛ̅ⲋ̅ⲛⲉⲩϣⲓⲛⲉ ϭⲉ ⲡⲉ ⲛⲥⲁ ⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ⲉⲩⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲉⲣⲡⲉ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲥⲛⲇⲟϭⲓ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲛϥⲛⲏⲩ ⲁⲛ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡϣⲁ
57 Vydali pak byli přední kněží a farizeové mandát, jestliže by kdo zvěděl, kde by byl, aby pověděl, aby jej jali.
ⲛ̅ⲍ̅ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲇⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲛⲉⲁⲩϯ ⲛⲟⲩⲉⲛⲧⲟⲗⲏ ⲡⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣϣⲁ ⲟⲩⲁ ⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲉϥⲧⲱⲛ ⲉϥⲉⲧⲁⲙⲟⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉϭⲟⲡϥ
