Jób 17

1 Dýchání mé ruší se, dnové moji hynou, hrobu blízký jsem.

۱ «روح من تلف شده، و روزهایم تمام گردیده، و قبر برای من حاضر است.

2 Jistě posměvači jsou u mne, a pro jejich mne kormoucení nepřichází ani sen na oči mé.

۲ به درستی که استهزاکنندگان نزد منند، و چشم من در منازعت ایشان دائم می‌ماند.

3 Postav mi, prosím, rukojmě za sebe; kdo jest ten, nechť mi na to ruky podá.

۳ الان گرو بده و به جهت من نزد خود ضامن باش. والا کیست که به من دست دهد؟

4 Nebo srdce jejich přikryl jsi, aby nerozuměli, a protož jich nepovýšíš.

۴ چونکه دل ایشان را از حکمت منع کرده‌ای، بنابراین ایشان را بلند نخواهی ساخت.

5 Kdož pochlebuje bližním, oči synů jeho zhynou.

۵ کسی‌که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند، چشمان فرزندانش تار خواهد شد.

6 Jistě vystavil mne za přísloví lidem, a za divadlo všechněm,

۶ مرا نزدامت‌ها مثل ساخته است، و مثل کسی‌که بر رویش آب دهان اندازند شده‌ام.

7 Tak že pro žalost pošly oči mé, a oudové moji všickni stínu jsou podobni.

۷ چشم من از غصه کاهیده شده است، و تمامی اعضایم مثل سایه گردیده.

8 Užasnouť se nad tím upřímí, a však nevinný proti pokrytci vždy se zsilovati bude.

۸ راستان به‌سبب این، حیران می‌مانند وصالحان خویشتن را بر ریاکاران برمی انگیزانند.

9 Přídržeti se bude, pravím, spravedlivý cesty své, a ten, jenž jest čistých rukou, posilní se více.

۹ لیکن مرد عادل به طریق خود متمسک می‌شود، و کسی‌که دست پاک دارد، در قوت ترقی خواهدنمود.

10 Tolikéž i vy všickni obraťte se, a poďte, prosím; neboť nenacházím mezi vámi moudrého.

۱۰ «اما همه شما برگشته، الان بیایید و در میان شما حکیمی نخواهم یافت.

11 Dnové moji pomíjejí, myšlení má mizejí, přemyšlování, pravím, srdce mého.

۱۱ روزهای من گذشته، و قصدهای من و فکرهای دلم منقطع شده است.

12 Noc mi obracejí v den, a světla denního ukracují pro přítomnost temností.

۱۲ شب را به روز تبدیل می‌کنند و باوجود تاریکی می‌گویند روشنایی نزدیک است.

13 Abych pak čeho i očekával, hrob bude dům můj, ve tmě usteli ložce své. (Sheol h7585)

۱۳ وقتی که امید دارم هاویه خانه من می‌باشد، وبستر خود را در تاریکی می‌گسترانم، (Sheol h7585)

14 Jámu nazovu otcem svým, matkou pak a sestrou svou červy.

۱۴ و به هلاکت می‌گویم تو پدر من هستی و به کرم که تومادر و خواهر من می‌باشی.

15 Kdež jest tedy očekávání mé? A kdo to, čím bych se troštoval, spatří?

۱۵ پس امید من کجااست؟ و کیست که امید مرا خواهد دید؟

16 Do skrýší hrobu sstoupí, poněvadž jest všechněm v prachu země odpočívati. (Sheol h7585)

۱۶ تابندهای هاویه فرو می‌رود، هنگامی که با هم درخاک نزول (نماییم ).» (Sheol h7585)