2 Samuelova 22
1 Mluvil pak David Hospodinu slova písně této v ten den, když ho vysvobodil Hospodin z ruky všech nepřátel jeho, i z ruky Saulovy.
Ook heeft David tot Jahweh de woorden van dit lied gericht, toen Jahweh hem verlost had uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul.
2 A řekl: Hospodin skála má a hrad můj, i vysvoboditel můj se mnou.
En hij sprak:
3 Bůh skála má, doufati budu v něho; štít můj a roh spasení mého, vyvýšení mé a útočiště mé, spasitel můj, kterýž od násilí vysvobozuje mne.
Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen. Mijn schild, de hoorn van mijn heil, mijn schutse en mijn toevlucht, Mijn redder heeft mij uit de verdrukking verlost.
4 Chvály hodného vzýval jsem Hospodina, a od nepřátel svých vysvobozen jsem.
Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
5 Nebo obklíčily mne byly úzkosti smrti, a proudové bezbožných předěsili mne.
De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven van de onderwereld sloegen over mij heen;
De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
7 V úzkosti své vzýval jsem Hospodina, a k Bohu svému volal jsem, i vyslyšel z chrámu svého hlas můj, a křik můj přišel v uši jeho.
Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En tot God verhief ik mijn stem. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
8 Tedy pohnula se a zatřásla země, základové nebes pohnuli se, a třásli se pro rozhněvání jeho.
Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten des hemels; Want Hij was in woede ontstoken.
9 Dým vycházel z chřípí jeho, a oheň zžírající z úst jeho, od něhož se uhlí roznítilo.
Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
10 Nakloniv nebes, sstoupil, a mrákota byla pod nohami jeho.
Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten.
11 I vsedl na cherubín a letěl, a spatřín jest na peří větrovém.
Hij besteeg den cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
12 Položil temnosti vůkol sebe jako stany, shrnutí vod, oblaky husté.
Hij sloeg de duisternis als een dek om zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent.
13 Od blesku oblíčeje jeho rozpálilo se uhlí řeřavé.
En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken vurige kolen.
14 Hřímal s nebes Hospodin, a Nejvyšší vydal zvuk svůj.
En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
15 Vystřelil i střely, kterýmiž je rozptýlil, a blýskání, jímž je porazil.
Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde bliksems en joeg ze uiteen:
16 I ukázaly se hlubiny mořské, a odkryti jsou základové okršlku, pro zůřivé kárání Hospodinovo, pro dmýchání větru chřípí jeho.
Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot; Door het dreigen van Jahweh, Door het snuivend gebries van zijn neus.
17 Poslav s výsosti, přijal mne, vytáhl mne z vod velikých.
Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
18 Vysvobodil mne od nepřítele mého silného, od těch, kteříž mne nenáviděli, ačkoli silnější mne byli.
Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
19 Předstihli mne v den trápení mého, ale Hospodin byl mi podpora.
Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
20 Kterýž vyvedl mne na prostranství, vysvobodil mne, nebo sobě oblíbil mne.
Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
21 Odplatil mi Hospodin podlé spravedlnosti mé, podlé čistoty rukou mých odplatil mi.
Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
22 Nebo jsem ostříhal cest Hospodinových, aniž jsem se bezbožně strhl Boha svého.
Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
23 Všickni zajisté soudové jeho jsou před oblíčejem mým, aniž jsem od kterých ustanovení jeho odstoupil.
Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
24 A tak byv dokonalý před ním, šetřil jsem, abych se nedopustil nepravosti.
Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard.
25 Protož odplatil mi Hospodin podlé spravedlnosti mé, vedlé čistoty mé před očima jeho.
Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid in zijn ogen.
26 Ty, Pane, s milosrdným milosrdně nakládáš, a k upřímému upřímě se máš.
Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen,
27 K sprostnému sprostně se ukazuješ, a s převráceným převráceně zacházíš.
Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig;
28 Lid pak ssoužený vysvobozuješ, ale před vysokomyslnými oči své sklopuješ.
Want Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken.
29 Ty zajisté jsi svíce má, ó Hospodine. Hospodin jistě osvěcuje temnosti mé.
Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
30 Nebo v tobě proběhl jsem vojska, v Bohu svém přeskočil jsem zed.
Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
31 Toho Boha silného cesta jest dokonalá, výmluvnosti Hospodinovy přečištěné; onť jest štít všech, kteříž doufají v něho.
God! Volmaakt zijn Zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
32 Nebo kdo jest Bohem kromě Hospodina? A kdo jest skalou kromě Boha našeho?
Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
33 Bůh jest síla má i vojska mého, onť působí volnou cestu mou.
God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
34 Èiní nohy mé jako laní, a na vysokých místech mých postavuje mne.
Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
35 Cvičí ruce mé k boji, tak že lámi lučiště ocelivá rukama svýma.
Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
36 Nebo dal mi štít spasení svého, a dobrotivost jeho zvelebila mne.
Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw goedheid maakte mij groot.
37 Rozšířil kroky mé pode mnou, aby se nepodvrtly nohy mé.
Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
38 Honil jsem nepřátely své a zahladil jsem je, aniž jsem se navrátil, dokudž jsem jich nevyplénil.
Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen.
39 Docela jsem je vyhubil a sprobodal jsem je, tak že nepovstanou; i padli pod nohy mé.
Ik heb ze verslagen, verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
40 Ty zajisté, Bože, přepásals mne udatností k boji, porazils pode mne ty, kteříž povstávají proti mně.
Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
41 Nýbrž dals mi šíji nepřátel mých, těch, kteříž v nenávisti měli mne, a vyplénil jsem je.
Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien. Mijn haters heb ik verdelgd.
42 Ohlédali se, ale nebyl, kdo by vysvobodil, k Hospodinu, ale nevyslyšel jich.
Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
43 I potřel jsem je jako prach země, jako bláto na ulicích potlačil a rozptýlil jsem je.
Ik vermaal ze als stof der aarde, Vertrap en vertreed ze als slijk op de straten.
44 Ty jsi mne vytrhl z různic lidu mého, zachovals mne, abych byl za hlavu národům; lid neznámý mně sloužil.
Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren. En mij aan het hoofd van de naties gesteld: Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar,
45 Cizozemci lhali mi, a jakž zaslechli, uposlechli mne.
Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
46 Cizozemci svadli, a třásli se i v ohradách svých.
Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
47 Živť jest Hospodin, a požehnaná skála má; protož ať jest vyvyšován Bůh, skála spasení mého,
Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God, de Rots van mijn heil!
48 Bůh silný, kterýž dává mi pomsty a podmaňuje mi lidi.
Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
49 Vyvodíš mne z prostřed nepřátel mých, a nad povstávajícími proti mně vyvyšuješ mne, člověka nepravého mne zbavuješ.
Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd.
50 Protož chváliti tě budu, Hospodine, mezi národy, a jménu tvému žalmy zpívati budu.
Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw naam verheerlijken onder de volken!
51 Onť jest hrad jistého spasení krále svého, a ten, kterýž činí milosrdenství pomazanému svému Davidovi, i semeni jeho až na věky.
Machtige hulp verleent Hij zijn koning, En genade aan zijn Gezalfde, Aan David en zijn geslacht Voor altijd!
