< Žalmy 92 >
1 Žalm a píseň, ke dni sobotnímu. Dobré jest oslavovati Hospodina, a žalmy zpívati jménu tvému, ó Nejvyšší,
Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;
2 Zvěstovati každé jitro milosrdenství tvé, a pravdu tvou každé noci,
Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,
3 Při nástroji o desíti strunách, při loutně, a při harfě s písničkou.
Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.
4 Nebo jsi mne rozveselil, Hospodine, skutky svými, o skutcích rukou tvých zpívati budu.
Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.
5 Jak velicí jsou skutkové tvoji, Hospodine! Velmi hluboká jsou myšlení tvá.
Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.
6 Člověk hovadný nezná toho, aniž blázen rozumí tomu,
Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.
7 Že vyrostají bezbožní jako bylina, a kvetou všickni činitelé nepravosti, aby vyhlazeni byli na věky.
Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.
8 Ty pak, ó Nejvyšší, že na věky jsi Hospodin.
Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.
9 Nebo aj, nepřátelé tvoji, Hospodine, nebo aj, nepřátelé tvoji zahynou; rozptýleni budou všickni činitelé nepravosti.
Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.
10 Můj pak roh vyzdvihneš jako jednorožcův, pokropen budu olejem novým.
Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.
11 I podívá se oko mé na ty, jenž mne špehují, a o těch nešlechetnících, jenž proti mně povstávají, ušima svýma uslyším.
Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.
12 Spravedlivý jako palma kvésti bude, a jako cedr na Libánu rozloží se.
Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.
13 Štípení v domě Hospodinově v síňcích Boha našeho kvésti budou.
Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.
14 Ještě i v šedinách ovoce ponesou, spanilí a zelení budou,
Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,
15 Aby to zvěstováno bylo, že přímý jest Hospodin, skála má, a že nepravosti žádné při něm není.
Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.